Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień jedenasty - Łańcut - Rzeszów z awarią

Niedziela, 25 sierpnia 2019 · dodano: 11.09.2019 | Komentarze 1

Opuszczamy bardzo sympatycznych gospodarzy w Albigowej © Tymoteuszka

Dziś niedziela, 25 sierpnia 2019 roku - to tego dnia kończymy naszą kolejną wyprawę na dwóch kołach.
Zbieramy się, jemy śniadanie, robimy kanapki na drogę, pakujemy wszystko na rowery i jedziemy do Rzeszowa, skąd nasz pociąg odjeżdża o pewnej godzinie ;) Pojedziemy nim do domu, z przesiadką w Krakowie.


Koniec wyprawy - trzeba umyć rowery © Tymoteuszka

A że mój Czarny Bocian wczoraj doznał kontuzji i dziś jest lekko niepełnosprawny będziemy musieli jechać powoli.
Jadę na jednym biegu, cały czas powtarzam sobie pod nosem by nie zmieniać przerzutek. Nie jestem w stanie wyciągnąć więcej niż 15 km/h. Pełen relaks, lajcik :) Kilka lekkich wzniesień po drodze - daje radę, choć jeden podjazd wymagał ode mnie kilku mocnych naciśnięć pedałami.

Namawiam Darka na umycie zakurzonych przez te wszystkie dni, rowerów. Przez Kraczkową i Malwę dotrzemy czyści jak łza na metę.


Kraczkowa - elektryczny kościół z 1911 r pw. św. Mikołaja Biskupa © Tymoteuszka


Stara chata - okolice Rzeszowa © Tymoteuszka

Kiedy to jesteśmy w Rzeszowie, patrzymy na zegarki.....mamy mnóstwo czasu do odjazdu pociągu, ale.....wiemy jak on ucieka gdy się zwiedza, ogląda, fotografuje. A w Rzeszowie, nie powiem, jest co oglądać. Czas leci, gdy znajdujemy się na Rynku, pora na kawę, a może drugie śniadanie? 


Zamek Lubomirskich w Rzeszowie © Tymoteuszka


W Rzeszowie pojawiają się grupy turystów © Tymoteuszka


Jedna z wielu zabytkowych will w Rzeszowie © Tymoteuszka


Letni Pałac Lubomirskich w Rzeszowie © Tymoteuszka


Odnowione budynki na ul. 3 Maja w Rzeszowie © Tymoteuszka


Ul. 3 maja deptakiem w Rzeszowie © Tymoteuszka


Na ul. 3 maja - Rzeszów © Tymoteuszka


Studzienka :) © Tymoteuszka


Na Placu Farnym w Rzeszowie © Tymoteuszka


Studnia na rzeszowskim rynku © Tymoteuszka


Ratusz rzeszowski © Tymoteuszka

No i tak, Darek zakochany w żurku, ja w omlecie. Zajadamy aż się nam uszy trzęsą :)
Dworzec już niedaleko, ale po drodze do niego podjeżdżamy na ul. Bożniczą, przy której stoją aż 3 synagogi, niewiarygodne.


Drugie śniadanie na rzeszowksim rynku :) © Tymoteuszka


Pierwsza synagoga przy ul. Bożniczej - Rzeszów © Tymoteuszka


Druga synagoga - Staromiejska, przy ul. Bożniczej - Rzeszów © Tymoteuszka


Trzecia synagoga przy ul. Bożniczej, dziś to Dom Sztuki oraz cafepub z wystrojem żydowskim - Rzeszów © Tymoteuszka

Teraz już naprawdę musimy na dworzec, a dworzec w Rezszowie wygląda tak:


Na dworcu w Rzeszowie jest prawdziwe ściernisko, ale ponoć ma być Francisko ;) © Tymoteuszka

Poraz enty nie pomyślono o niepełnosprawnych, o matkach z wózkami, o rowerzystach.
Schody - przekleństwo nas wszystkich wymienionych.
Do jasnej ciasnej, czy nie umiemy myśleć racjonalnie i stwarzamy sobie sami problemy, nieumiejąc zbudować prowizorycznej pochylni? Od razu byłoby łatwiej.
W domu jesteśmy późnym popołudniem.
Jutro do pracy.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień dziesiąty - Słonne - Albigowa k. Łańcuta

Sobota, 24 sierpnia 2019 · dodano: 10.09.2019 | Komentarze 1

Piękny poranek dnia dzisiątego wyprawy - Słonne © Tymoteuszka

W namiocie, między górami, nad rzeką San o dziwo nie było zimno.
Aż dziwne. Wychodzimy z namiotu i ukazują się nam piękne widoki.
Mgła otuliła ziemię, coś pięknego, słońce przebija się.
Zaczynamy się krzątać, tropik wędruje na płotek, namiot na plac przed sklepem - w tej chwili pod nim jest sucho oraz najwięcej słońca, które coraz śmielej świat ogrzewa.
Pora na śniadanie, herbata, kawa, kanapki.
Na koniec zmywanie i toaleta.
Do drogi jesteśmy gotowi już o 8:20.
Trochę mi smutno, ponieważ czuję się tutaj świetnie, to moje klimaty, z niechecią stąd odjeżdżam.
Ruszamy w kierunku Sielnicy, gdzie nowy most budują........nie wiedzieliśmy o tym, nie wiedzieliśmy, że też uda się nam go przejść/przejechać. Panowie budowniczy nam pozwolili. Z tej strony droga się urywa, jest ślepa, nie przejedziesz tędy autem. Dobrze, że nam się udało.
Nieco dalej czeka nas przeprawa promowa przez tę samą rzekę.
San dziwnie się wije :)


Płyniemy po raz kolejny promem © Tymoteuszka

W Bachórzcu podjeżdżamy pod drewniany kościół pw. św. Katarzyny i bł. J.S. Pelczara bpa.
Tu robimy krótką przerwę.
Odtąd będziemy poruszać się drogami wojewódzkimi, niestety góry mają to do siebie, że jest ograniczona ilość dróg.
Na szczęście do mety dzisiejszego dnia dojedziemy w całości, bez żadnych spięć z kierowcami.
Z drogi roztaczają się cudne widoki, od czasu do czasu zatrzymuje się, by wziąć głęboki oddech, a także bardziej nacieszyć oczy :)


Modrzewiowy kościół pw. św. Katarzyny w Bachórzcu © Tymoteuszka


Obok kocioła - Bachórzec © Tymoteuszka


Wspaniałe widoki po drodze do Łańcuta © Tymoteuszka

Zaglądamy na chwilkę do Bachórza.
Darek spragniony kawy, nie powiem ja także :)
Przerwa się należy, tym bardziej, że czeka nas przeprawa przez trzy przełęcze. Trzeba troszeczkę odpocząć, nabrać sił.
Niby wyjeżdżamy z gór, ale to jest mylne. Płaski krajobraz ujrzymy dopiero w pobliżu Łańcuta, czyli na mecie dzisiejszego dnia.


Stacja Bachórz - to tu robimy przerwę na kawę © Tymoteuszka


3 przełęcze przed nami © Tymoteuszka


Widać wiatraki w pobliżu Łańcuta © Tymoteuszka


Tam jakby płasko się zrobiło :) © Tymoteuszka

Z racji, że jutro kończymy nasze wędrowanie, dziś warto pomyśleć o jakiejś sympatycznej agroturystyce, aby wyprać nasze ciuchy w pralce i nie marnować czasu na suszenie i składanie namiotu. 
Zatem jedziemy do wsi Albigowa, gdzie gospodarstwo Albinos czeka na nas z otwartymi rękoma, jak się później okazuje. 
Przyjechaliśmy tutaj w ciemno, ale na szczęście wszystko poszło po naszej myśli.


Neoromański kościół z 1897 r w Albigowej k. Łańcuta © Tymoteuszka

Przemiły gospodarz pokazał pokoje, wybraliśmy jeden, ten pierwszy :) Pokazał kuchnie i wszystko inne.
O dziwo, bez żadnych dopłat, opłat zgodził się na włączenie pralki.
Zaraz po przyjeździe wszystkie nasze rzeczy po 1,5 h były już czyściutkie. Rozwiesiliśmy zatem je na sznurkach. Pod wieczór były suchutkie na pieprz.
W międzyczasie w kuchni odbywały się czary-mary.
Wyczarowaliśmy dwa dania z tak jakby jednego. Na pierwszy ogień wlaliśmy zupę, herbatę i kawę do gardeł.
Na kolację zjedliśmy ryż z warzywami.


Wypicie dużej ilości płynów grozi opuchlizną kończyn ;) © Tymoteuszka


W agroturystyce w Albigowej - żyć nie umierać, nawet pranie zrobiliśmy za darmo :) © Tymoteuszka

Po obiedzie, po odpoczynku postanowiliśmy zwiedzić okolicę. Jedziemy do Markowej i Łańcuta.


Kościół pw. św. Doroty w Markowej k. Łańcuta © Tymoteuszka

Niestety, do Skansenu w Markowej już nie wejdziemy, gdyż zamykają za 10 minut. Cóż. Wypatruje boczną drogę polną, biegnie ona tuż za ogrodzeniem tegoż Skansenu. Podążamy nią robiąc poniższe zdjęcia.


W Muzeum Wsi Markowa © Tymoteuszka


W Muzeum Wsi Markowa © Tymoteuszka


W Muzeum Wsi Markowasi Markowa © Tymoteuszka


W Muzeum Wsi Markowa © Tymoteuszka

W Skansenie piękne chaty stoją, aż żal że nie weszliśmy na jego teren.


W Muzeum Wsi Markowa © Tymoteuszka

Z Markowej pora udać się teraz do Łańcuta. Jedziemy przez wzgórza pełne wiatraków, o dziwo droga nie jest płaska.


Pole wiatraków k. Łańcuta © Tymoteuszka

W Łańcucie podjeżdżamy pod zamek, wokół którego prowadzony jest remont. Dróżki w pobliżu zamku później na Rynek, czy główny plac miasta, na koniec zostawiamy sobie synagogę.


Zamek Lubomirskich i Potockich w Łańcucie © Tymoteuszka


Zamek Lubomirskich i Potockich w Łańcucie © Tymoteuszka


Zamek Lubomirskich i Potockich w Łańcucie © Tymoteuszka


Na terenie zamku w Łańcucie © Tymoteuszka


Na Rynku - Łańcut © Tymoteuszka


Książka na ławce © Tymoteuszka


Synagoga w Łańcucie © Tymoteuszka

Kilometr za Łańcutem i 2 km od Albinosa Czarny Bocian doznaje kontuzji.
Od jakiegoś czasu czuje, że coś jest nie tak z łańcuchem.....Przerzucam na najmniejszy tryb i pęka hak.
Dzwonimy do rowerowego, ten jest zamknięty, ale odbiera serwisant....zaprasza, może znajdzie taki hak.
Darek w międzyczasie skraca łańcuch, od teraz będę jechać na jednym biegu.
Podjeżdżamy pod rowerowy.....okazuje się, że niestety, ale nie ma tego, co potrzebujemy.


Awaria Czarnego Bociana - złamany hak, 17 km przed metą wyprawy © Tymoteuszka

Nic innego mi nie pozostaje, jak ostatnie 17 km od Albigowej do Rzeszowa jechać bez przerzucania przerzutek......
Draek sprawdza trasę, czy nie jest przypadkiem pofałdowana.
Na szczęście jest w miarę płasko. Przed wjazdem na agrotustykę odiwedzamy jeszcze sklep spożywczy. Jutro niedziela, więc trzeba się zaopatrzeć w conieco.
Po ciężkim dniu zasypiamy w 3 minuty.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień dziewiąty - Przemyśl - Słonne

Piątek, 23 sierpnia 2019 · dodano: 09.09.2019 | Komentarze 1

Jeden z wielu kosciołów na Starym Mieście © Tymoteuszka

Dzisiejszy dzień jest nieco inny niż poprzednie. Mamy już spakowane sakwy, ale te zostają jeszcze w pokoju. Jemy śniadanie i wyruszamy na rundę po Przemyślu. Wczoraj zdążyliśmy zrobić tylko zakupy na Starym Mieście. Dziś chcemy się dokładnie przyjrzeć temu miastu, które jest spore, leży tak jak Rzym i Lizbona, na 7 wzgórzach ;), na szczęście większość atrakcji jest skumulowana w jendym miejscu. Najpierw na Stary Rynek, później odszukujemy zamek, mijamy kościoły, cerkiew, synagogę, na sam koniec zostawiamy sobie odwiedziny dworca, gdzie postanawiamy kupić bilety powrotne do domu, ale z Rzeszowa.
W centrum jest jeszcze w miarę cicho, gdyż to poranek dnia piątego. Nam to zbytnio nie przeszkadzam gdyż lubimy ciszę :)
Czekałam całą naszą wyprawę na ten moment, moment gdy zobaczę Przemyśl. Nie wiecie jak się potwornie cieszę, że dojechaliśmy tu i teraz. Miasto mnie nie zawiodło. Jest piękne. Widoki z punktów widokowych też są piękne. Uwielbiam to. Nie powiem, wróciłabym do Przemyśla jeszcze raz i wdrapałabym się na każde z tych 7 wzgórz, podziwiała, oglądała, podziwiała. Zachody, wschody, co dusza upragnie.


Przed główną bramą zamku - Przemyśl © Tymoteuszka


Panorama miasta rozciągająca się ze wzgórza zamkowego - Przemyśl © Tymoteuszka


Na dziedzińcu zamkowym - Przemyśl © Tymoteuszka


Druga panorama ze wzgórza zamkowego w Przemyślu © Tymoteuszka


Pod Bazyliką Archikatedralną pw. św. Jana Chrzciciela w Przemyślu © Tymoteuszka


Otwarte drzwi do Archikatedry - Przemyśl © Tymoteuszka


Nawa główna w Archikatedrze - Przemyśl © Tymoteuszka


Organy w Archikatedrze w Przemyślu © Tymoteuszka


W Archikatedrze przemyskiej © Tymoteuszka


Katedra greko-katolicka w Przemyślu © Tymoteuszka


Wnętrze katedry greko-katolickiej w Przemyślu © Tymoteuszka


Zabytkowy ikonostas z II poł XVII w w katedrze greko-katolickiej w Przemyślu © Tymoteuszka


Przemyśl i Stare Miasto © Tymoteuszka


Dawna nowa Synagoga z 1910-18, obecnie biblioteka miejska © Tymoteuszka


Zabytkowy dworzec kolejowy z 1859–1860 r. - Przemyśl © Tymoteuszka

Kiedy to już jesteśmy po zakupie biletów na pociąg z Rzeszowa, udajemy się do pokoju.
Tam wstawiamy wodę na herbatę i kawę, zjadamy 2 śniadanie. Po nim schodzimy z sakwami i resztą klamotów z drugiego piętra, które to wędrują na nasze bagażniki. Gotowi do drogi ruszamy w kierunku wsi Wapowce. Jedziemy drogą wojewódzką, która nie jest taka straszna.


Cerkiew Matki Bozej Bolesnej w Przemyślu © Tymoteuszka


W stronę wsi Wapowce © Tymoteuszka


Z drogi wojewódzkiej roztaczają się takie oto widoki © Tymoteuszka

We wsi Wapowce skręcamy do dworu, który okazuje się restauracją. Dalej napotykamy się na ogromną pasiekę oddaloną nieco od drogi, na lekkim wzniesieniu. Po czym Krasiczyn mamy już w zasadzie w zasięgu ręki.


Dwór Wapowce © Tymoteuszka


Ogromna pasieka © Tymoteuszka


Do Krasiczyna już niedaleko © Tymoteuszka

W Krasiczynie podjeżdżamy oczywiście pod zamek.
Wejście na teren jest płatny. Mimo tego warto wejść do środka. Jest oszałamiająco piękny, zobaczcie sami.


Most w Krasiczynie © Tymoteuszka


Pod zamkiem w Krasiczynie © Tymoteuszka


Baszty zamku - Krasiczyn © Tymoteuszka


Baszta Boska i Papieska na zamku w Krasiczynie © Tymoteuszka


Do bramy głównej - Krasiczyn © Tymoteuszka


Nad bramą © Tymoteuszka


Na dziedzińcu zamkowym w Krasiczynie © Tymoteuszka


Na dziedzińcu zamkowym w Krasiczynie © Tymoteuszka


Brama główna od wewnątrz © Tymoteuszka


Pięknie ozdobione baszty zamku © Tymoteuszka

Jeszcze przed wjazdem na teren zamku, widziałam na horyzoncie górę, pod którą będziemy musieli się wspiąć, która przed nami. Cały czas chodząc po parku zamkowym miałam ją przed oczyma i myślałam jak ja się na nią wturlam? Czarno to widzę.
No nic, trzeba spiąć pośladki i jechać dalej, najwyżej zejdę i się przejdę. Wiem, że Darek da radę, bo jest silny, ja niestety nie mam tyle pary w nogach.
Jak się okazuje, nie jest tak źle, jestem w szoku. Jestem zadowolona. Dałam radę :)
Widoki naprawdę cudne, ale i napracować się musimy.
W pewnym momencie nogi odmawiają mi posłuszeństwa, cały czas myślę, że kręce nimi w miejscu, rower się nie posuwa. Pod górę nie daje rady. Mówię głośno, że przyszedł ten moment. To KRYZYS. Niby jest pięknie, powinnam zawiesić oczy na wiodkach, napawać się nimi, a nie zajmować się w tej chwili nogami, które nie chcą już kręcić. Niestety nie w tym momencie, nie umiem. Staję. Wkurzam na siebie, że nie daje rady. Trochę mija czasu, zanim ruszymy dalej.


Podążamy widokową trasą © Tymoteuszka


Pięknie tutaj © Tymoteuszka

Skręcamy z głównej szosy w kierunku wsi Chołowice, gdzie robimy króciutki przystanek na zdjęcie. Pojawiają się kładki.
Teraz jedziemy doliną wzdłuż Sanu, zatem powinno być w miare płasko. Niestety, tu nie ma tak dobrze, są pagórki.


Kładka - na wysokości Krasice © Tymoteuszka


Nad Sanem © Tymoteuszka


Jedziemy wzdłuz Sanu © Tymoteuszka


Cerkiew Przemienienia Pańskiego we wsi Chołowice © Tymoteuszka


Dolina Sanu © Tymoteuszka


W oddali cerkiew pw. Szymona Słupnika w Chyrzynej © Tymoteuszka

Dojeżdżamy do Krzywczej, gdzie uzupełniamy płyny. Być może uda nam się tutaj coś zjeść na szybko?
Jest jakaś knajpka nieco dalej. Jedziemy. Okazuje się, że dziś jest zamknięta, szykują się na jakąś imprezę. Cóż, otwieramy plecaki i wyjmujemy wszystko, co można zjeść.
Robimy po 2 kanapki, po których od razu inaczej się jedzie. Mamy więcej energii, tego nam było trzeba.
Kolejny dłuzszy przystanek, tym razem na kawę robimy w Dubiecku.


Most w Krzywczy © Tymoteuszka


Grekokatolicka cerkiew Narodzenia NMP z1906-1911r - Krzywcza © Tymoteuszka


San na wysokosci wsi Babice © Tymoteuszka


Kolejna kładka nad Sanem, tym razem we wsi Zadworze © Tymoteuszka


Byliśmy świadkami jak przejeżdżała tędy samochodem pewna nienormalna kobieta. Na ścisk. Powinna ode mnie dostać mandat za zlamanie przepisów © Tymoteuszka


Góry © Tymoteuszka


Dwór - Nienadowa © Tymoteuszka

W Dubiecku znajduje się pałac, a w nim restauracja.
Darkowi od zaraz potzrebna jest kawa. Ratunku, pomocy.
Kawa ląduje na stoliku. Mija chwila zanim stąd odjedziemy. Jeszcze kilka fotek.
Dziś chcemy nocować we wsi Sonne nad Sanem.
Napewno się uda, gdyz w tej miejscowości, zdaje się na końcu Świata jest sporo wariantów noclegu.


Pałac w Dubiecku © Tymoteuszka


Widok z pałacowego ogrodu w Dubiecku © Tymoteuszka


W Dubiecku © Tymoteuszka


Kolejna kładka nad Sanem © Tymoteuszka

W Słonnem najpierw podjeżdżamy do agroturystyki. Niestety, nie ma pokoju wolnego, ale miła pani dzieli się informacją, że nieco dalej, we wsi, nad sklepem są pkoje do wynajęcia. Jedziemy.
W sklepie dowiaduje się, że pokoje są zajęte, ale jest inna opcja nocowania.
Jesteśmy zainteresowani noclegiem na polu namiotowym, które znajduje się po przeciwnej stronie drogi, nad Sanem.
To nieogrodzona działka z dostępem do prądu, z dwoma domkami/daszkami. Kilka kroków od tegoż pola stoi budynek, w którym to są prysznice, toalety i umywalki do zmywania naczyń.
Podejmujemy decyzje, że zostajemy.

Oznakowania we wsi Słonne © Tymoteuszka

Nie żałujemy. Rozkładamy namiot, adoptujemy daszek/domek i robimy swoje.
Najpierw kolacja, gorąca kolacja, pycha kolacja z grilla, herbata lana litrami :)


W domku na polu namiotowym © Tymoteuszka


Nasza kolacja z grilla © Tymoteuszka

Później idziemy na spacer po wsi, po okolicy. Udajemy się na drugą stronę rzeki, gdzie ośrodek i kolejne pole namiotowe. Jak się później okaże, nasze jest doświetlone latarniami ulicznymi, a tamto w zupełnej ciemności. Dobrze, że tam się nie rozbiliśmy.


Słonne - apartament rozłożony, po kolacji iziemy się przejść © Tymoteuszka


Kładka w Słonnem © Tymoteuszka


Drugie pole namiotowe - Słonne © Tymoteuszka


Zachód słońca - Słonne © Tymoteuszka


Na drugim brzegu rzeki stoi nasz namiot © Tymoteuszka

Jak się okazuje, w tym miejscu, miedzy gorami, nad rzeką San nie ma zasięgu.
Może i dobrze. Ale nie możemy się nigdzie dodzwonić, chodzę po wsi i szukam.
Internet też nie działa.
Wiecie, co, mimo tego to było to miejsce, którego szukałam podczas całej naszej wyprawy.
To tutaj zaznałam kompletnej ciszy.
To w tym dniu najczęście doznawałam szoku, podczas gdy ukazywały się co chwile to inne widoki.
To w tym miejscu czuję się jak ryba w wodzie.
To tutaj było mi najlepiej, mimo wielkiego kryzysu po drodze.
To tutaj chciałabym zostać na dłużej.
To tutaj chciałabym wrócić.
To w tym dniu zakochałam się najbardziej.

Najedzeni, po spacerze, robimy sobie jeszcze jedną herbatę, po czym idziemy się kąpać.
Dobrej nocy. Do jutra. A jutro..........nastanie piękny poranek.

Roztocze majowe 2016 - dzień 3 - wyprawa z Darkiem

Poniedziałek, 2 maja 2016 · dodano: 13.05.2016 | Komentarze 1

Na szlaku św. Jakuba w okolicach Kraśnika © Tymoteuszka

2 maja to dzień roboczy.
Po śniadaniu w przemiłym towarzystwie gospodarzy, postanawiamy podjechać do Urzędu Miasta Kraśnik w ramach wycieczki. Tu mieści się Informacja turystyczna. Dostaniemy tam upragnione mapy?
Niestety nie. Nie ma map, nie ma także ich w Starostwie, o czym dowiadujemy się telefonicznie.

Przejeżdżamy więc przez centrum Kraśnika, po czym Darkowi rzuca się w oczy sklep sportowy, podjeżdżamy.
Panowie sprzedawcy dzielą się z nami informacją o przebiegającym przez miasto szlaku św. Jakuba.
Podobno jest bardzo dobrze oznaczony. Się okaże.
Jedziemy do wskazanego miejsca i stamtąd już po śladach - namalowanych muszelkach na słupach, słupkach, drzewach. Przy każdym rozwidleniu dróg rozglądamy się gdzie nas poprowadzi.


Szlak św. Jakuba wije się pośród wąwozów © Tymoteuszka

A prowadzi nas bardzo malowniczymi ścieżkami pośród pól, lasów i wąwozów.


Na tle muszelki ;) © Tymoteuszka

Jednak tam gdzies po drodze zgubiliśmy muszelkę i szlak.
Zatem nie jest tak dobrze oznakowany ;)

Oczywiście co jakiś czas zatrzymujemy się przy wielu punktach godnych uwagi, by zrobić pamiątkowe zdjęcia.


Młyn w Woli Trzydnickiej © Tymoteuszka


A przy drzwiach klucze :) © Tymoteuszka


Młyn na rzeczce Karasiówce © Tymoteuszka


Młyn z drugiej strony © Tymoteuszka

Na południowy zachód od Kraśnika, w województwie podkarpackim, pośród lasów odwiedzamy liczące 3 tysiące mieszkańców, czarujące miasteczko - Zaklików.
W miasteczku, nieopodal Rynku mieści się zabytkowy drewniany kościółek.
Udajemy się tam.


Na szlaku architektury drewnianej - Zaklików © Tymoteuszka


Brama cmentarno-kościelna w Zaklikowie © Tymoteuszka


Zabytkowy kościół św. Anny w Zaklikowie © Tymoteuszka

Na cmentarzu znajdujemy czaszkę :)


Czaszka na cmentarzu zaklikowskim © Tymoteuszka


Kościół od strony cmentarza © Tymoteuszka

Odwiedzamy także Centrum kultury, gdzie podobno dostaniemy jakieś mapy okolicy.
Są!!!! Mamy mapy.
Nie są jakieś wielkie, czarujące ani pokazujące tę okolicę, w którą się wybieramy....najważniejsze, że są.
I już.
Po krótkiej debacie na Rynku, decydujemy się pojechać w kierunku wsi Irena, a później po mału kierować się na północ przez Gościeradów do Słodkowa III.


Cmentarz powstańców styczniowych © Tymoteuszka

Przed wsią Borów (woj. lubelskie), stoi oto taka tablica informacyjna.


Wieś Borów © Tymoteuszka

Przejeżdżamy przez wieś, rzeczywiście nie widać rzadnych starych domów.
Może jeden lub dwa.
Podjeżdżamy jeszcze pod kościół.


Kościół pw. św. Andrzeja - Borów © Tymoteuszka

Droga powrotna to droga pod wiatr. Jest ciężko.
Mijamy Kosin, Mniszek, Łany.
Przed nami Gościeradów Plebański. Wygląda na jakąś większą mieścinę. Może tutaj coś zjemy? ;)


Kościół pw. Świętego Stansiława Biskupa i Męczennika w Gościeradowie Plebańskim © Tymoteuszka


Do góry © Tymoteuszka


Wnętrze kościoła © Tymoteuszka


Z boku © Tymoteuszka

Kto pyta, ten nie błądzi.
Pytamy mieszkankę o knajpę z jadłem.
Kieruje nas do Bajki.
Najedzeni ruszamy powoli pod pobliski pałac.


Dworek - obecnie Dom Pomocy Społecznej w Gościeradowie © Tymoteuszka

Po krótkiej naradzie decydujemy się na przejazd przez Księżomierz.
Siedząc i jedząc zauważamy pewien drogowskaz, wskazujący właśnie na Księżomierz. Mówi on, że znajduje się tam jakieś sanktuarium. Czy warto się tam udać?
Zobaczymy. Ryzyk fizyk :)



Sanktuarium Matki Bożej w Księżomierzy © Tymoteuszka

Powyższe sanktuarium nie zwala z nóg. Zwykły kościół, nic poza tym...

Jedziemy przez Dzierzkowice i Wyżnicę, docieramy w ten sposób do Kraśnika.


Widoczek zostawiamy w tyle ;) © Tymoteuszka

Później prosta droga do Stróży.


Na niwach © Tymoteuszka

Kręta z górkami i dolinkami droga do Słodkowa III. :)
Nie myślimy nawet o kolacji, przecież jesteśmy najedzeni.
Jednak gospodarze nie odpuszczają, lubią jak człowiek - turysta jest najedzony :)

Przed nami ostatnia noc w tym gospodarstwie agroturystycznym z przemiłymi gospodarzami .
Jutro z rańca trudno będzie się rozstać.

Dziękujemy bardzo za przemiłą gościnę.