Po obiecankach zawsze są cacanki...

Piątek, 3 lutego 2012 · dodano: 03.02.2012 | Komentarze 5

W tym tygodniu miałam szaleć na siłowni
I co?
Obiecanki cacanki.
Obiecałam sobie poszaleć na siłowni.....a tu muszę gnić w wyrze, ciężko mi z niego sie zwlec.

We wtorek zaczęło się....
od kłócia na dole w plecach....
nic innego jak przewianie, często tak mam, bolą, ale zaraz rozgrzewam i przechodzi.
W środę było gorzej, nie mogłam chodzić, dźwigać, schylać się. Z siedzeniem też mi nie wychodziło.
W czwartek było jeszcze gorzej, nie mogłam wstać z łóżka.
Nic innego, jak korzonki. Połamało mnie nieźle. Drugi raz w życiu.
Stękam, przeklinam pod nosem, ręce pomagają wstawać za kazdym razem - dźwigają ciężar ciał przy każdym wstawaniu - będe miała niezłe bicepsy :)


Dziś nie wytrzymałam....z bólu i....zadzwoniłam po lakarza, zeby ten odwiedził mnie w domu, bo nie jestem w stanie chodzić.
....nie jestem w stanie umyć zębów, przekręcić się w nocy, zmienić pozycję spania, a co powiedzieć o umyciu się i pójściu do lekarza.

Doktor jak doktor, konsekwentna, surowa, na wstępie, gdy mnie zobaczyła,mówi: przecież pani może chodzić, i nie przyszła pani do przychodni?? starowinki przychodzą, a pani nie jest w stanie?

Poczęstowała mnie gotową receptą z wypisanymi trzema lekami, zastrzyków nie mam, bo nie przyjdę do poradni, aby mi je zrobiła.
eh
zastrzyki byłyby lepsze, eh.
Kazała podnieść jedną i drugą nogę.
Gniotła na dole brzucha....

Nie powiedziała mi nic, co jest grane.
Dobrze, że jestem pewna, że to korzonki.

A na pocieszenie mam takie oto widoki.
Pimpki już na dobre zakwitły z czego bardzo się cieszę.

w domu miły akcent wiosenny © Tymoteuszka

Za oknem i drzwiami szalejący mróz, iście syberyjska aura, a w domu, wiosna :)
Ot, małe pocieszenie.

pimpki dwa razy do roku kwitną © Tymoteuszka