Wzgórze Sławieńskie pełne słońca

Niedziela, 23 października 2016 · dodano: 25.10.2016 | Komentarze 1

Przez ostatni tydzień brakowało mi słońca.
Nie mogłam się doczekać chwilki, chwili, chwiluni z nim.
Poranek niedzielny nie należał do słonecznych, ale już popołudnie i owszem.
Wykorzystałam tę chwileczkę i odpłynęłam....na Czarnym Bocianie :), bo co to za przyjemność siedzieć i kręcić cały czas w miejscu na stacjonarnym, żadna.

Wybrałam się w stronę Wzgórz Sławieńskich, czyli w kierunku południowym.
Mam nadzieję, że tam będzie go więcej, słońca ma się rozumieć.

Przez Białą Górę, Smardzewice, Twardą, Bukowiec nad Pilicą do Zajączkowa.


Kopalnia Biała Góra © Tymoteuszka


Kopalnia Biała Góra 2 © Tymoteuszka


Nowy, turystyczny znak informacyjny © Tymoteuszka


Bóg mi zsyła samochód na drogę? ;) © Tymoteuszka


Jesienną drogą © Tymoteuszka


Lubię tę chatkę © Tymoteuszka


No to teraz w plecaku zabraknie mi miejsca ;) © Tymoteuszka


Prawdziwy wysyp © Tymoteuszka


W drodze do Zajączkowa © Tymoteuszka

Za Zajączkowem podziwiam pagórkowaty krajobraz.
Uwielbiam takie widoki.
Nieopodal drogi koło Sysek znajduje się Milardowa Góra.


Syski i lekkie pagórki © Tymoteuszka


Pagórki w Syskach © Tymoteuszka


Nieopodal Sysek znajduje się Milardowa Góra © Tymoteuszka

Jadąc dalej, za Syskami i Sępno-Radonia turlam się pod górę, pod górę o nazwie Sławieńskie Wzgórza (269 m npm.). To przy tym szczycie stoją dwa wiatraki, które widać z bardzo daleka, a widok z niej jest taki piękny i rozległy....zobaczcie sami.


Widok ze Sławieńskich Wzgórz na Wygnanów i Sławno © Tymoteuszka

Zjeżdżając z tej góry osiągam dzisiejszą maksymalną - 50 km/h.
Dalej jadę ponownie pofałdowanym terenem.
Po drodze mijam Górę Wiatrakową o wys. 209 m npm.


Widok na Sławieńskie Wzgórza (269 m npm) © Tymoteuszka

Jadę wiejskimi drogami w stronę Kunic, to tutaj stoi kościół, który widziałam zjeżdżając ze Wzgórz. Dach jego zawsze lśni/błyszczy w słońcu, tak też było i tym razem.
Umiejscowiony jest on tuż przy drodze wojewódzkiej 713, prowadzącej z Łodzi przez Tomaszów aż do rogatek Opoczna.


Kościół w Kunicach pw. św. Wawrzyńca z 1925-30r. oraz szkoła © Tymoteuszka


Pasące się na łące :) © Tymoteuszka

To tu, w Kunicach postanawiam wyjechać na ww. drogę, dziś niedziela, ruch znikomy, a i TIR-ów nie ma, więc nie obawiam się, że ktoś mógłby mnie rozjechać.
Nie myliłam się, na drodze spokojnie, jak nigdy.
Od czasu do czasu ktoś mnie wyprzedza i mija, ale to nic wielkiego.
Choć nie powiem, jestem za tym, aby w czasie remontu drogi pomyśleli o rowerzystach i wybudowali taką samą DDR -kę jaka jest na odcinku drogi wojewódzkiej 726 z Inowłodza do Dęborzeczki, w stronę Opoczna - przypomina ona Green Velo -  pas asfaltowy oddzielony rowem od głównej drogi - rewelacja.


Przede mną 16 km odcinek drogi przez lasy do Tomaszowa © Tymoteuszka

W Tomaszówku wjeżdżam w głęboki las, przez co najmniej 15 km nic nie widzę tylko drzewa.
Niedługo zajdzie słońce. Szkoda.
Może jutro się też zobaczymy?


Widok z mostu drogowego nad Pilicą w Tomaszowie © Tymoteuszka


Kościuszko w Tomaszowie niczym Zygmunt w Warszawie :) © Tymoteuszka

Wyśmienite po południe, bo słoneczne.
Bardzo narzekałam na jego brak, widać było początki deprechy jesiennej.
Słońce, dobrze że jesteś :)