Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień czwarty

Niedziela, 18 sierpnia 2019 · dodano: 03.09.2019 | Komentarze 1

Kurzyna Wielka k. Ulanowa - replika przejścia granicznego © Tymoteuszka

Dzień czwarty.

Zanim namiot wysechł, zrobiliśmy śniadanko, kawkę, herbatkę, spakowaliśmy wszystkie nasze rzeczy, pożegnaliśmy się z gospodarzami i ruszyliśmy w drogę nieznaną.
Trudny dzień przede mną. Jadę z bólami, będziemy się częściej zatrzymywać, trudno.
W Biłgoraju planujemy dłuższy postój. Według mapy jest sporo do obejrzenia.
Ale zanim tam dojedziemy, zatrzymujemy się przy jednym z kościołów, wczoraj odbywały się tam dożynki, w alei prowadzącej do kościoła, pod każdym drzewem położone są warzywa: dynia, cukinia i inne zbiory z pól.
Szkoda by się zmarnowało. Sięgamy po najmniejszą cukinię, może później się z niej coś wyczaruje? Od razu mi na myśl leczo :)


Zdążymy na dożynki? © Tymoteuszka

W Biłgoraju, jak wyżej pisałam zatrzymujemy się na dłużej.
Najpierw zbieramy po drodze kościół, cerkiew, odszukujemy miasteczko kresowe, później zaglądamy do Zagrody Sitarskiej.
Pani przewodnik oprowadza turystów po niej, opowiadając ciekawe historie.


Parafia św. Marii Magdaleny w Biłgoraju © Tymoteuszka


Biłgoraj. Cerkiew Prawosławna p.w. Św. Jerzego © Tymoteuszka


Biłgoraj. Miasteczko kresowe © Tymoteuszka


Piękna, drewniana synagoga na terenie Miasteczka kresowego w Biłgoraju © Tymoteuszka


Informacja © Tymoteuszka


Skansen. Zagroda Sitarska w Biłgoraju © Tymoteuszka


Na terenie Zagrody Sitarskiej. Biłgoraj © Tymoteuszka


W jednej z izb w Skansenie. Biłgoraj © Tymoteuszka


W Biłgorajskim Skansenie © Tymoteuszka


Pierwsza czaszka podczas tego wyjazdu :) Biłgoraj © Tymoteuszka


Żelazka, garnki i wszystko co w kuchni potrzebne. Biłgoraj © Tymoteuszka


Przez okienko © Tymoteuszka


Pani przewodnik opowiada ciekawostki © Tymoteuszka

Polak głodny to zły. Pora na obiad, Gutek ma bardzo dobry wzrok i wszystko widzi :) Widzi knajpę.
Zatem wskakujemy do knajpy. Może coś ciekawego podadzą na stół? 
Koniecznie musimy też skorzystać z wody w kranie, jest tak gorąco, że cali jesteśmy w soli, musimy się porządnie umyć. 

ć.
Jak Polak głodny, to zły. Obiad w Biłgoraju © Tymoteuszka

W Biłgoraju zaczepia nas rowerzysta.
Zagaduje. Pyta gdzie jedziemy z takimi bagażami na tyle.
Proponuje, że może nas zaprowadzić do źródeł w środku lasu.
Patrzę na mapie, nie widzę takich.
Ok, zgadzamy się.
Prowadzi. Ścieżki leśne są w różnym stanie. Korzenie, piach.
Chwilę ciągniemy rowery, bo nie da się jechać.
Miejsce, gdzie biją źródła - niesamowite.
Aż się prosi wskoczyć do tej wody :)
Woda jest zimna.


Przypadkowo napotkany tutejszy rowerzysta zaprowadził nas w takie oto piękne miejsce w środku lasu. Na mapach tych źródeł nie ma :) Przejazd przez las nieco utrudniony, były też piachy, co wiązalo się z pchaniem rowerów © Tymoteuszka


Bijące źródła w środku lasu. Okolice Biłgoraju © Tymoteuszka

Rowerzysta, nie pamiętam już imienia, odprowadza nas w okolice Panasówki. Później skręca na kolejną górę. My jedziemy prosto.
Mówi, że czeka nas ciężki podjazd pod górę.
Pytam się, czy zamieniłby się ze mną na rower z sakwami, ja wezmę Jego?
Odmawia :) Dzięki za oprowadzenie.

Ciężko mi się jedzie od jakiegoś momentu, na jedynce, ale daje radę.
Na szczycie muszę złapać łyka wody. Słońce daje za wygraną.

Przy znaku Zwierzyniec robimy krótki przystanek.
Tu chyba odczuwamy braki wody w bidonach.


Przed Panasówką k. Zwierzyńca morderczy podjazd na najniższym trybie, ale daliśmy radę. Ha ha ha. Dojechaliśmy. Będziemy tutaj spali w schronisku dwie noce © Tymoteuszka

Najpierw jedziemy do schroniska, gdzie nocujemy dwie noce.
Zdejmujemy sakwy, robimy kawkę, herbatę, rozglądamy się gdzie co jest?
Postanawiamy podjechać do Szczebrzeszyna szlakiem Green Velo, zaś później odbijemy na boczną przez Kawęczyn do Zwierzyńca.


W Zwierzyńcu © Tymoteuszka

Bez sakw, tak jakby lżej się jechało ;)


Green Velo w stronę Szczebrzeszyna © Tymoteuszka


Roztocze Środkowe © Tymoteuszka

Szczebrzeszyn zaskakuje pozytywnie.
Malutkie miasteczko. Wszystko pod ręką. Strasznie dużo atrakcji w tym miejscu.
Rynek, Ratusz, kościoły, cerkiew, synagoga, cmentarz żydowski.
Nie powiem i w Szczebrzeszynie trzeba się troszkę wysilić, gdyż część miasteczka położona jest na wzgórzu. Albo powiem inaczej, gdybyście się tutaj przypadkiem wybierali, warto wziąć kije, albo po prostu, pospacerować :)


Tu miał stać Dwór. Stoi Zespół Szkół im. Zamojskich z 1822r. Szczebrzeszyn © Tymoteuszka


Kościół pw. św. Mikołaja w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Na Placu Tadeusza Kościuszki w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Pomnik chrząszcza przed Ratuszem w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Szczebrzeszyn. Cerkiew pw. Zaśnięcia NMP © Tymoteuszka

Brama kirkutu otwarta, wejście bezpłatne.
Idziemy go obejrzeć.


Wchodzimy na teren cmentarza żydowskiego w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Kirkut w Szczebrzeszynie nie jest duży © Tymoteuszka


Kirkut szczebrzeszyński mieści się na wzniesieniu, pośród licznych drzew © Tymoteuszka


Jedna z macew w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Pomnik pomordowanych żydów w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Szczebrzeszyn - jedna z najstarszych synagog w Polsce © Tymoteuszka


Tablica © Tymoteuszka


Kościół pw. Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Drugi chrząszcz ze Szczebrzeszyna, tym razem drewniany © Tymoteuszka

Opuszczamy Szczebrzeszyn i piłujemy w stronę Kawęczyna, w którym strasznie dużo chat drewnianych stoi.


Powrotną drogę do Zwierzyńca skierowaliśmy przez Kawęczyn, w którym to licznie drewniane chaty stoją. Coś niesamowitego © Tymoteuszka



No nie jest piękna? I ten ogród przed © Tymoteuszka


Uwielbiam te przebłyski, z resztą Gutek także :) © Tymoteuszka


Boże zmiłui sie nad niemi. Trochę inaczej niż po naszemu :) © Tymoteuszka

Piękny dzień za nami, a jednocześnie męczący.
Kolacja, jakaś mała przepierka, prysznic i spać.
Do jutra.