do Rezerwatu Czarny Ług

Piątek, 10 maja 2013 · dodano: 13.05.2013 | Komentarze 5

Nie wiem czy wcześniej wspominałam o tym, ale w tym roku chciałabym odwiedzić wszystkie rezerwaty przyrody napotkane po drodze i nie po drodze.
Już widziałam ich kilka w tym roku.
Dzisiaj dołączam kolejny.
Wybieram Rezerwat Czarny Ług zatem wybieram się do niego po pracy.

Bocian z wiosną w tle © Tymoteuszka

Kieruję się na Wiaderno, mniej więcej w połowie drogi do Młoszowa skręcam z szosy w leśną drogę. Decyduję się na łódzki konny szlak, mimo, że czuję do niego niechęć, tym razem pozytywnie mnie zaskakuje.
Nie jest to zwykły konny, ale wariant dla bryczek.
Sami zobaczcie, aż chce się jechać :)

Na łódzkim szlaku konnym (wariant dla bryczek) © Tymoteuszka

Dysponuje mapą Dolina Pilicy 1:75000, na takiej mapie rezerwat to przysłowiowa kropka, ponieważ ten ma zaledwie 2,46 ha.
Główną atrakcją rezerwatu jest wysokie torfowisko.
To tu?

W rezerwacie Czarny Ług © Tymoteuszka

a może też tu, gdzie wchodzić nie było wolno?

Jest to florystyczny i torfowiskowy rezerwat przyrody © Tymoteuszka

wstęp wzbroniony....

W pobliżu wsi Młoszów, niedaleko Jeziora Sulejowskiego © Tymoteuszka

Jest rezerwatem ścisłym utworzonym w 1996 r © Tymoteuszka

Obszar po którym krążę to bardzo podmokły teren, opony mokre, śliskie, dróżki jako takie, wjeżdżam także tam, gdzie nie powinnam, najwyżej poniosę za to karę, jednak czuję chęć popedałowania na taki teren. Muszę jednak przeskoczyć rów pełen wody. Gdzieniegdzie muszę zsiąść z roweru i go prowadzić.
Może niektórzy powiedzą, że jestem nie przepisowa, albo kamikadze - ja mam to gdzieś. Muszę i tyle.

Powierzchnia rezerwatu to 2,46 ha © Tymoteuszka

Głównym przedmiotem ochrony jest torfowisko wysokie typu atlantyckiego © Tymoteuszka

W tutejszym lesie, na podmokłym terenie czuję się jak na zeszłorocznym DYMNO 2012, jak ja nie cierpię komarów!!!!
Ślady swędzą do tej pory.
A Dymno już jutro, ehhhhh, jak ja zazdroszczę tym, co tam jadą, tych komarów, tego piasku, tych podmokłych terenów, tych bagien, tych map, tego lasu.....tego posiłku po zawodach, tego wspaniałego wspólnego noclegu na hali.

Występują tutaj min. rosiczka okrągłolistna i żurawina błotna © Tymoteuszka

Niestety żadnych roślinek, niespotykanych kwiatuszków nie napotkałam na swej drodze, może gdybym weszła dalej, w to prawdziwe bagno pełne wody....niestety zapomniałam kaloszy.... :) a może te roślinki jeszcze się nie ukazały?

Niedaleko rezerwatu Czarny Ług © Tymoteuszka

Teraz kieruję się bliżej Zalewu Sulejowskiego, skręcając w Iłkach prosto do lasu, tym samym lada moment wyłoni mi się brzeg Jeziora Sulejowskiego.

Tuż obok Jeziora Sulejowskiego.
Próbuję przemierzyć kilometrów kilka zielonym szlakiem rowerowym im. Z. Goliata, który biegnie na około Jeziora tworząc pętelkę.
Z różnych opowiadań wiem, że ten oto szlak jest wymagający i nie należy do łatwych z racji tego, że w większości poprowadzony jest terenami leśnymi o różnym podłożu.

Na zielonym szlaku im. Zygmunta Goliata © Tymoteuszka

Wiedzie on dookoła Jeziora Sulejowskiego © Tymoteuszka

Odcinek, którym jadę zalicza się do piaszczystych, ale daję radę, miejscami nie da się jechać, więc zsiadam z siodła i prowadzę, a w piasku grzęzną stopy z butami, koła się zapadają.

Głównie przez lasy © Tymoteuszka

Wyjeżdżam z piaskownicy i udaję się przez Babi Dół i Nagórzyce do miasta.

Reklama naleśnikowego :) © Tymoteuszka

Może i ja kiedyś zostanę rolnikiem? © Tymoteuszka

Na zakręcie śmierci pobijam rekord szybkości zjazdu tejże wycieczki :)