Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień dziewiąty - Przemyśl - Słonne

Piątek, 23 sierpnia 2019 · dodano: 09.09.2019 | Komentarze 1

Jeden z wielu kosciołów na Starym Mieście © Tymoteuszka

Dzisiejszy dzień jest nieco inny niż poprzednie. Mamy już spakowane sakwy, ale te zostają jeszcze w pokoju. Jemy śniadanie i wyruszamy na rundę po Przemyślu. Wczoraj zdążyliśmy zrobić tylko zakupy na Starym Mieście. Dziś chcemy się dokładnie przyjrzeć temu miastu, które jest spore, leży tak jak Rzym i Lizbona, na 7 wzgórzach ;), na szczęście większość atrakcji jest skumulowana w jendym miejscu. Najpierw na Stary Rynek, później odszukujemy zamek, mijamy kościoły, cerkiew, synagogę, na sam koniec zostawiamy sobie odwiedziny dworca, gdzie postanawiamy kupić bilety powrotne do domu, ale z Rzeszowa.
W centrum jest jeszcze w miarę cicho, gdyż to poranek dnia piątego. Nam to zbytnio nie przeszkadzam gdyż lubimy ciszę :)
Czekałam całą naszą wyprawę na ten moment, moment gdy zobaczę Przemyśl. Nie wiecie jak się potwornie cieszę, że dojechaliśmy tu i teraz. Miasto mnie nie zawiodło. Jest piękne. Widoki z punktów widokowych też są piękne. Uwielbiam to. Nie powiem, wróciłabym do Przemyśla jeszcze raz i wdrapałabym się na każde z tych 7 wzgórz, podziwiała, oglądała, podziwiała. Zachody, wschody, co dusza upragnie.


Przed główną bramą zamku - Przemyśl © Tymoteuszka


Panorama miasta rozciągająca się ze wzgórza zamkowego - Przemyśl © Tymoteuszka


Na dziedzińcu zamkowym - Przemyśl © Tymoteuszka


Druga panorama ze wzgórza zamkowego w Przemyślu © Tymoteuszka


Pod Bazyliką Archikatedralną pw. św. Jana Chrzciciela w Przemyślu © Tymoteuszka


Otwarte drzwi do Archikatedry - Przemyśl © Tymoteuszka


Nawa główna w Archikatedrze - Przemyśl © Tymoteuszka


Organy w Archikatedrze w Przemyślu © Tymoteuszka


W Archikatedrze przemyskiej © Tymoteuszka


Katedra greko-katolicka w Przemyślu © Tymoteuszka


Wnętrze katedry greko-katolickiej w Przemyślu © Tymoteuszka


Zabytkowy ikonostas z II poł XVII w w katedrze greko-katolickiej w Przemyślu © Tymoteuszka


Przemyśl i Stare Miasto © Tymoteuszka


Dawna nowa Synagoga z 1910-18, obecnie biblioteka miejska © Tymoteuszka


Zabytkowy dworzec kolejowy z 1859–1860 r. - Przemyśl © Tymoteuszka

Kiedy to już jesteśmy po zakupie biletów na pociąg z Rzeszowa, udajemy się do pokoju.
Tam wstawiamy wodę na herbatę i kawę, zjadamy 2 śniadanie. Po nim schodzimy z sakwami i resztą klamotów z drugiego piętra, które to wędrują na nasze bagażniki. Gotowi do drogi ruszamy w kierunku wsi Wapowce. Jedziemy drogą wojewódzką, która nie jest taka straszna.


Cerkiew Matki Bozej Bolesnej w Przemyślu © Tymoteuszka


W stronę wsi Wapowce © Tymoteuszka


Z drogi wojewódzkiej roztaczają się takie oto widoki © Tymoteuszka

We wsi Wapowce skręcamy do dworu, który okazuje się restauracją. Dalej napotykamy się na ogromną pasiekę oddaloną nieco od drogi, na lekkim wzniesieniu. Po czym Krasiczyn mamy już w zasadzie w zasięgu ręki.


Dwór Wapowce © Tymoteuszka


Ogromna pasieka © Tymoteuszka


Do Krasiczyna już niedaleko © Tymoteuszka

W Krasiczynie podjeżdżamy oczywiście pod zamek.
Wejście na teren jest płatny. Mimo tego warto wejść do środka. Jest oszałamiająco piękny, zobaczcie sami.


Most w Krasiczynie © Tymoteuszka


Pod zamkiem w Krasiczynie © Tymoteuszka


Baszty zamku - Krasiczyn © Tymoteuszka


Baszta Boska i Papieska na zamku w Krasiczynie © Tymoteuszka


Do bramy głównej - Krasiczyn © Tymoteuszka


Nad bramą © Tymoteuszka


Na dziedzińcu zamkowym w Krasiczynie © Tymoteuszka


Na dziedzińcu zamkowym w Krasiczynie © Tymoteuszka


Brama główna od wewnątrz © Tymoteuszka


Pięknie ozdobione baszty zamku © Tymoteuszka

Jeszcze przed wjazdem na teren zamku, widziałam na horyzoncie górę, pod którą będziemy musieli się wspiąć, która przed nami. Cały czas chodząc po parku zamkowym miałam ją przed oczyma i myślałam jak ja się na nią wturlam? Czarno to widzę.
No nic, trzeba spiąć pośladki i jechać dalej, najwyżej zejdę i się przejdę. Wiem, że Darek da radę, bo jest silny, ja niestety nie mam tyle pary w nogach.
Jak się okazuje, nie jest tak źle, jestem w szoku. Jestem zadowolona. Dałam radę :)
Widoki naprawdę cudne, ale i napracować się musimy.
W pewnym momencie nogi odmawiają mi posłuszeństwa, cały czas myślę, że kręce nimi w miejscu, rower się nie posuwa. Pod górę nie daje rady. Mówię głośno, że przyszedł ten moment. To KRYZYS. Niby jest pięknie, powinnam zawiesić oczy na wiodkach, napawać się nimi, a nie zajmować się w tej chwili nogami, które nie chcą już kręcić. Niestety nie w tym momencie, nie umiem. Staję. Wkurzam na siebie, że nie daje rady. Trochę mija czasu, zanim ruszymy dalej.


Podążamy widokową trasą © Tymoteuszka


Pięknie tutaj © Tymoteuszka

Skręcamy z głównej szosy w kierunku wsi Chołowice, gdzie robimy króciutki przystanek na zdjęcie. Pojawiają się kładki.
Teraz jedziemy doliną wzdłuż Sanu, zatem powinno być w miare płasko. Niestety, tu nie ma tak dobrze, są pagórki.


Kładka - na wysokości Krasice © Tymoteuszka


Nad Sanem © Tymoteuszka


Jedziemy wzdłuz Sanu © Tymoteuszka


Cerkiew Przemienienia Pańskiego we wsi Chołowice © Tymoteuszka


Dolina Sanu © Tymoteuszka


W oddali cerkiew pw. Szymona Słupnika w Chyrzynej © Tymoteuszka

Dojeżdżamy do Krzywczej, gdzie uzupełniamy płyny. Być może uda nam się tutaj coś zjeść na szybko?
Jest jakaś knajpka nieco dalej. Jedziemy. Okazuje się, że dziś jest zamknięta, szykują się na jakąś imprezę. Cóż, otwieramy plecaki i wyjmujemy wszystko, co można zjeść.
Robimy po 2 kanapki, po których od razu inaczej się jedzie. Mamy więcej energii, tego nam było trzeba.
Kolejny dłuzszy przystanek, tym razem na kawę robimy w Dubiecku.


Most w Krzywczy © Tymoteuszka


Grekokatolicka cerkiew Narodzenia NMP z1906-1911r - Krzywcza © Tymoteuszka


San na wysokosci wsi Babice © Tymoteuszka


Kolejna kładka nad Sanem, tym razem we wsi Zadworze © Tymoteuszka


Byliśmy świadkami jak przejeżdżała tędy samochodem pewna nienormalna kobieta. Na ścisk. Powinna ode mnie dostać mandat za zlamanie przepisów © Tymoteuszka


Góry © Tymoteuszka


Dwór - Nienadowa © Tymoteuszka

W Dubiecku znajduje się pałac, a w nim restauracja.
Darkowi od zaraz potzrebna jest kawa. Ratunku, pomocy.
Kawa ląduje na stoliku. Mija chwila zanim stąd odjedziemy. Jeszcze kilka fotek.
Dziś chcemy nocować we wsi Sonne nad Sanem.
Napewno się uda, gdyz w tej miejscowości, zdaje się na końcu Świata jest sporo wariantów noclegu.


Pałac w Dubiecku © Tymoteuszka


Widok z pałacowego ogrodu w Dubiecku © Tymoteuszka


W Dubiecku © Tymoteuszka


Kolejna kładka nad Sanem © Tymoteuszka

W Słonnem najpierw podjeżdżamy do agroturystyki. Niestety, nie ma pokoju wolnego, ale miła pani dzieli się informacją, że nieco dalej, we wsi, nad sklepem są pkoje do wynajęcia. Jedziemy.
W sklepie dowiaduje się, że pokoje są zajęte, ale jest inna opcja nocowania.
Jesteśmy zainteresowani noclegiem na polu namiotowym, które znajduje się po przeciwnej stronie drogi, nad Sanem.
To nieogrodzona działka z dostępem do prądu, z dwoma domkami/daszkami. Kilka kroków od tegoż pola stoi budynek, w którym to są prysznice, toalety i umywalki do zmywania naczyń.
Podejmujemy decyzje, że zostajemy.

Oznakowania we wsi Słonne © Tymoteuszka

Nie żałujemy. Rozkładamy namiot, adoptujemy daszek/domek i robimy swoje.
Najpierw kolacja, gorąca kolacja, pycha kolacja z grilla, herbata lana litrami :)


W domku na polu namiotowym © Tymoteuszka


Nasza kolacja z grilla © Tymoteuszka

Później idziemy na spacer po wsi, po okolicy. Udajemy się na drugą stronę rzeki, gdzie ośrodek i kolejne pole namiotowe. Jak się później okaże, nasze jest doświetlone latarniami ulicznymi, a tamto w zupełnej ciemności. Dobrze, że tam się nie rozbiliśmy.


Słonne - apartament rozłożony, po kolacji iziemy się przejść © Tymoteuszka


Kładka w Słonnem © Tymoteuszka


Drugie pole namiotowe - Słonne © Tymoteuszka


Zachód słońca - Słonne © Tymoteuszka


Na drugim brzegu rzeki stoi nasz namiot © Tymoteuszka

Jak się okazuje, w tym miejscu, miedzy gorami, nad rzeką San nie ma zasięgu.
Może i dobrze. Ale nie możemy się nigdzie dodzwonić, chodzę po wsi i szukam.
Internet też nie działa.
Wiecie, co, mimo tego to było to miejsce, którego szukałam podczas całej naszej wyprawy.
To tutaj zaznałam kompletnej ciszy.
To w tym dniu najczęście doznawałam szoku, podczas gdy ukazywały się co chwile to inne widoki.
To w tym miejscu czuję się jak ryba w wodzie.
To tutaj było mi najlepiej, mimo wielkiego kryzysu po drodze.
To tutaj chciałabym zostać na dłużej.
To tutaj chciałabym wrócić.
To w tym dniu zakochałam się najbardziej.

Najedzeni, po spacerze, robimy sobie jeszcze jedną herbatę, po czym idziemy się kąpać.
Dobrej nocy. Do jutra. A jutro..........nastanie piękny poranek.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień ósmy

Czwartek, 22 sierpnia 2019 · dodano: 08.09.2019 | Komentarze 1

Wyjeżdżamy z noclegu © Tymoteuszka

Pierwszy raz spałam na kanapie, w ala garażu bez drzwi.
Nie powiem nawet było ciepło mi :)
Nie narzekam dziś, że zmarzłam.
Wstajemy, dziś mamy mniej do pakowania. Wystarczy, że złożymy maty i śpiwory. Wstawiamy wodę na kawę i herbatę.
Smażymy jajaecznicę z 6 jajek, które odkupiliśmy wczoraj od gospodyni tego miejsca.
O chlebie możemy zapomnieć. 
Ruszamy o 8:12 najpierw na wschód, do Radruża tuż przy granicy z Ukrainą.
To tutaj stoją dwie atrakcje turystyczne, zespół cerkiewny oraz kościółek, obydwie drewniane.


W kierunku Horyńca - Zdrój © Tymoteuszka




W Parku Zdrojowym - Horyniec - Zdrój © Tymoteuszka


Cmentarz w Radrużu z krzyżami bruśnieńskimi © Tymoteuszka


Zespół cerkiewny w Radrużu © Tymoteuszka


Kościół w Radrużu © Tymoteuszka

Aż do Korczowej podążamy drogą wzdłuż granicy. Pojawiają się odcinki leśne. Na wysokości Hołodówki naszym oczom pokazuje się sklep. Nie ma innej opcji, jak wejście do niego i zakupienie czegoś na drugie śniadanie. Są dwie bułki i pomidory, kupujemy jeszcze serek. Pani sprzedawczyni proponuje, że umyje pomidorki :) Dziękujemy. Wychodzimy na zewnątrz i robimy drugie śniadanie. Po dwóch dobach?, w końcu zjemy pieczywo. Jaka to radość.


W tutejszych lasach tyle grzybów © Tymoteuszka


Na horyzoncie granica z Ukrainą © Tymoteuszka


II śniadanie przy sklepie w Hołodówce © Tymoteuszka

W Krowicy Samej, Wólce Żmijowskiej i Żmijowskiej robimy krótkie przystanki na zdjęcia obiektów drewnianych :)


Krowica Sama - kościół pw. Przemienienia Pańskiego © Tymoteuszka


Wólka Żmijowska - cerkiew pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny © Tymoteuszka


Żmijowska - cerkiew © Tymoteuszka

Od jakiegoś czasu spoglądamy na niebo, chmury. Tam gdzieś jest burza, czasami kapie deszcz, moje uszy słyszą gdzieś w oddali burzę. Będzie się działo? Pędzimy do najbliższej miejscowości, nie chcemy się z nią spotkać gdzieś w lesie.
W Wielkich Oczach robimy dłuższą przerwę odczekamy ewentualne opady. Rozkładamy mapy, jemy banany, pijemy.
Burza odchodzi, mija nas bokiem. Ufff, co za szczęście. 
Po przerwie, przejeżdżamy przez miasteczko, odszukujemy cerkiew, synagogę, podjeżdżamy do knajpy. Niestety będzie czynna, ale od 15:00, to chore.


My mamy wielkie oczy ;) © Tymoteuszka


Wielkie Oczy - cerkiew pw. Mikołaja Cudotwórcy © Tymoteuszka


Wielkie Oczy - była ortodyksyjna synagoga z 1910 r, dziś pełni funkcję Biblioteki Miejskiej © Tymoteuszka


Kobylnica Wołoska - kościół pw. NMP Królowej © Tymoteuszka

W Korczowej robimy przerwę na obiad w knajpie przy głównej drodze.  Po zjedzeniu tego wszystkiego nie mogę się ruszyć. Błędem było zamówienie dwóch dań i duzej ilości picia. Żołądek się buntuje w takiej sytuacji. Lepeij jak się je mniejsze porcje, a częściej niżeli wielką a jedną. Nie dobrze mi jest. Nie wiem czy dojadę na miejsce noclegowe, które jak później się okaże będzie w Przemyślu.
Od tego momentu jadę w żółwiowatym tepmie, nie mogę się ruszać, nie umiem.
Jednak im dalej od obiadu, tym lepiej. Zaczyna mi się odbijać - to dobry znak.


Cerkiew w Chotyńcu © Tymoteuszka


Gdzieś na trasie © Tymoteuszka


Zlot bocianów? :) © Tymoteuszka


Stare chałupy na Podkarpaciu © Tymoteuszka

Podążamy szlakiem Green Velo, od miejscowości Nakło, kiedy to skręcamy w prawo, aż do rzeki nie pojawiają się żadne samochody na naszej drodze. Dlaczego? Nie mamy pojęcia. Dziwnie się czujemy z tym faktem, a jednocześnie cieszymy się, bo cała szerokość drogi jest do naszej dyspozycji.
Tu przed rzeką już wiemy dlaczego. Otóż, nie ma w tym miejscu mostu, nad Sanem wisi tylko kładka.
Pierwsza kładka podczas tej wyprawy.


Niziny - kładka na Sanie, pierwsza na naszej drodze © Tymoteuszka


San - nieciekawa rzeka © Tymoteuszka


Widoki za to takie © Tymoteuszka

Rano jeszcze nie wiedzielismy, że dotrzemy dziś do Przemyśla, raczej nie braliśmy tego pod uwagę.
A jednak, stało się, dotarliśmy. Po drodze szukaliśmy zacięcie kwatery w tym mieście, campingu, albo coś w tym stylu. Ciężko było. Były kwatery, ale nieco dalej. Tam napewno byśmy nie dojechali. Jedyną opcją było nocowanie w centrum, braliśmy to, co było. Cóż.
W tym momencie kamień spadł z serc. Jednak jak nie masz umówionego noclegu, robi się trochę gorąco,  nerwowo...spanie na dziko, to chyba nie dla nas.


Wytaszyce na horyzoncie © Tymoteuszka


Wytaszyce - cerkiew Przemienienia Pańskiego © Tymoteuszka


W Przemyślu © Tymoteuszka


Bulwarem nad Sanem - Przemyśl © Tymoteuszka


Stare Miasto - Przemyśl © Tymoteuszka


W stronę gór © Tymoteuszka

Na miejscu rozpakowywujemy się. Zdejmujemy sakwy, które taszczymy na drugie piętro. Pani pokazuje nam toalety, kuchnię i nasz pokój. Niby to kamienica, ale w połowie odremontowywana, część jest już odnowiona, część jest przed remontem. Jednak nic nie mamy do zarzucenia, wszystko tutaj jest w porządku, mimo, że nachodzić się trzeba :) To nic.


Widok z naszego okna © Tymoteuszka


Jeszcze jedno ujęcie z naszego okna © Tymoteuszka

Jedziemy na krótko na Stare Miasto, poszukać sklepu czynnego, chleba, czegoś do jedzenia, picia, na dziś i jutro rano.
Mimo, że to duże miasto, na Starym Mieście trafić na czynnny sklep to dziś cud.
Pojawia się piekarnia, w której nie ma chleba. Sprzedawca proponuje kupno u konkurencji. Idę, kupuje najdroższy chleb w moim życiu. Później jedziemy do jakiegoś czynnego sklepu. Jest, wchodzę. Darek ma ochotę na arbuza - arbuz jest, ja mam ochotę na tuńczyka, tuńczyk jest, wszyskko jest. Obładowani jak wielbłady ;) wracamy do kamienicy.
Robimy kolację, siadamy przy stole, jemy.
Co za dzień. Jutro kolejny. Zaczniemy od zwiedzania miasta :)

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień siódmy - Susiec - Horyniec Zdrój

Środa, 21 sierpnia 2019 · dodano: 06.09.2019 | Komentarze 2

Łosiniec - parafia pw. Opieki św. Józefa z XIX w © Tymoteuszka

O agroturystyce w Suścu chcielibyśmy szybko zapomnieć, samo miasteczko też nijakie, 2 sklepy na krzyż i to praktycznie w jednym końcu wsi, rondo, ośrodki wypoczynkowe, camping, kościół. Las. To wszystko chyba.
Z Suśca udajemy się do Bełżca. To tutaj znajduje się drewniana cerkiew grekokatolicka oraz Muzeum i Miejsce Pamięci, to tutaj funkcjonował obóz zagłady w czasie II wojny światowej od marca 1942 r do czerwca 1943 r. W Bełżcu mordowano Żydów polsckich, austriackich, czeskich, niemieckich, słowackich i węgierskich. Ofiary zabijano w stacjonarnych komorach gazowych. Liczba zamordowanych wyniosła prawdopodobnie około 450 tys. osób.


Bełżec - grekokattolicka cerkiew św. Bazylego z 1756r © Tymoteuszka


Krzyże pokutne © Tymoteuszka


Wejście do Muzeum - Miejsce Pamięci w Bełżcu © Tymoteuszka


Dziennie uśmiercano tu kilka tysięcy Żydów © Tymoteuszka


Szacuje się, że hitlerowcy zamordowali 430 tyś. Żydów © Tymoteuszka


Zginęło tu również 1500 Polaków © Tymoteuszka

Z Bełżca w kierunku Łukawicy, Woli Wielkiej, Monastyrzu, Werchraty przez Dziewięcierz do Horyńca - Zdrój.
Kolejny dzień słońce o sobie nie daje zapomnieć. Kiedy dojeżdżamy do Horyńca Zdrój marzymy o schronieniu się.
Ale najpierw nieco objeżdżamy miasteczko, po czym przez czysty przypadek trafiamy na Informację Turystyczną.
Darek pobiera mapy tego regionu, niestety z naszych już za wiele nie wyczytamy.
Z IT ruszamy do agroturystyki, która na nas już czeka, już niedaleko.
"Wiśniowa Górka" przed Świdnicą, to miejsce, w którym dziś będziemy nocować.
Mamy zamiar rozłożyć namiot i już.
Na miejscu okazuje się, że możemy spać na świeżym powietrzu, bez rozkładania namiotu.
Pod dachem, w ala garażu, bez drzwi.
Powiem szczerze, że jeszcze w taki sposób nie spałam.


Panorama © Tymoteuszka


Bociany jeszcze siedzą © Tymoteuszka


Dawna cerkiew grekokatolicka pw. Opieki NMP w Woli Wielkiej z 1755r. © Tymoteuszka


Werchatka - kościół pw. św. Józefa z 1910 to dawna cerkiew © Tymoteuszka


Ależ ty wielki © Tymoteuszka


Horyniec - Zdrój - Gminny Dom Kultury © Tymoteuszka


Horyniec - Zdrój - Sanatorium Bajka © Tymoteuszka

Mamy kibelek na wyciągnięcie ręki, możemy skorzystać z gorącego prysznica, mamy dach, wielki stół, światło, prąd. Czegóż więcej?
Pora odgrzać leczo, zagotować wodę na herbatę.
Nie mamy chleba, ale na szczęście jak się trochę ochłodzimy w cieniu......wyjedziemy na rundę krajoznawczą, więc po drodze kupimy w jakimś wiejskim sklepie.


Nasza latryna :) © Tymoteuszka


Nasz dzisiejszy apartament - Wiśniowa Górka © Tymoteuszka

Odpoczęliśmy od słońca, nabraliśmy sił. Jedziemy.
Kierunek północny. To tam jest sporo atrakcji do zobaczenia.


Widoki z Wiśniowej Górki © Tymoteuszka

Nowe Brusno, Polana Horyniecka, Stare Brusno. Przepiękne widoki. Panoramy po drodze, która się wije, raz pod górę, raz z górki. Licznie rozstawione białe krzyże przy drogach. Krzyże Bruśnieńskie. Pomniki, cerkiew, punkty widokowe, stare cmentarze. 


Piękne widoki © Tymoteuszka


Pomnik Wolności w Nowym Bruśnie © Tymoteuszka


Pomnik - Rudka © Tymoteuszka


62 mieszkańców zamordowanych przez UPA w 1944r © Tymoteuszka


Białe krzyże stoją we wsiach © Tymoteuszka

W Nowym Brusnie udało nam się zdobyć klucz do cerkwi, która niestety stoi pusta w środku. Niesamowicie pachnie tutaj drewnem. Chwilę w niej pobędziemy, zamykamy i oddajemy klucz. Dziękujemy.


Nowe Brusno - cerkiew św. Pareskewy © Tymoteuszka


Na cmentarzu w Nowm Bruśnie © Tymoteuszka


Nowe Brusno - na cmentarzu © Tymoteuszka


Wnętrze cerkwi - Nowe Brusno © Tymoteuszka


Wnętrze cerkwi - Nowe Brusno © Tymoteuszka

Górki o nas nie zapominają, a my o nich także.
Trzeba się pomęczyć.


Wturlaliśmy sie pod górę - stamtąd jedziemy © Tymoteuszka

Ostatnim punktem, atrakcją dnia dzisiejszego jest leśna Kaplica Matki Bożej przy nowo budowanym Domu Pielgrzyma we wsi Nowiny Horynieckie. Do Kaplicy schodzimy schodami, wokół niej rozchodzą się w przeróżne strony drogi, szlaki turystyczne?
We wnętrzu kaplicy jest źródełko. Można zabrać ze sobą wodę.

W lesie robi się chłodno, a my ubrani na krótko i nie mamy nic ciepłego ze sobą.
Słońca już nie ma, przynajmniej go nie widzimy.
Zrzucam przerzutki na jak najmniejszy tryb, szybko kręcę pedałami, by się rozgrzać.
Najgorzej jest, gdy jedziemy z górki, dobrze, że mi w oczy nie wieje ;) - mam okulary.


Nowiny Horynieckie - podążamy do Kaplicy leśnej Matki Bożej © Tymoteuszka


Kaplica leśna Matki Bożej w Nowinach Horynieckich © Tymoteuszka


Źródło wewnętrzne w kaplicy leśnej © Tymoteuszka


Ołtarz w Kaplicy leśnej w Nowinach Horynieckich © Tymoteuszka

W agroturystyce pora na kolację, gorącą kolację, by się rozgrzać. Dokańczamy leczo, bez chleba. Jutro na śniadanie też go nie mamy. Nie udało nam się go kupić, ponieważ nie było ani jednego sklepu. Cóż. Musimy czym innym nadrabiać, tylko czym? Jak dosłownie nie mamy nic.
Pytamy się gospodyni czy nie ma może jajek od swoich domowych kurek?
Owszem, ma. Kupiliśmy 6 sztuk.
Będzie jutro na śniadanie jajecznica :)
Nie umrzemy z głodu i wyczerpania.

Po kolacji idę pod gorący prysznic. Teraz tylko tego mi potrzeba.
Na kanapę, pod śpiwór spać.
Na świeżym powietrzu :)
Dobrej nocy. 
Do jutra. 
Wierzymy, że jutro chleb gdzieś kupimy :)

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień szósty - Zwierzyniec - Susiec

Wtorek, 20 sierpnia 2019 · dodano: 05.09.2019 | Komentarze 1

Brama Dyrekcji Roztoczańskiego Parku Narodowego © Tymoteuszka

Startujemy o 8:14 opuszczając Zwierzyniec. Jedziemy dalej, na południe, chcemy nocować w Suścu, w jakiejś agroturystyce. Pora wyprać brudne ciuchy w pralce. Czy uda nam się ją znaleźć?


Siedziba Dyrekcji RPN w Zwierzyńcu © Tymoteuszka

Jedziemy przez las, koło Stawów Echo, przez Roztoczański Park Krajobrazowy i Floriankę, gdzie izba leśna stoi, muzeum oraz hasają zwierzątka :) Stawy Echo - niby atrakcja regionu - niestety nie dla nas - nie powaliła nas z nóg. Woda. Tylko woda. I potwornie drogi parking koło nich. Cóż. Szybko stąd znikamy. Na tym odcinku umiejscowione są aż dwa MOR-y - miejsca odpoczynku rowerzystów na szlaku Green Velo.
Pojawiły się obłoczki na niebie, ale słońce nie daje o sobie zapomnieć. Dobrze, że początek trasy to lasy :)


Nad stawami Echo © Tymoteuszka


Wieża widokowa © Tymoteuszka


Punkt widokowy na Stawy Echo © Tymoteuszka


Malowany Most w RPN © Tymoteuszka


Co to jest? © Tymoteuszka


W kierunku Florianki © Tymoteuszka


We Floriance k. Zwierzyńca © Tymoteuszka


Ikona św. Krzysztofa za Florianką © Tymoteuszka

Na chwilę zatrzymujemy się w Górecku Kościelnym i dalej drogą wojewódzką 853 do Józefowa. Mieliśmy jechać opcją na skróty, ale szybko się wycofaliśmy gdyż byśmy się męczyli idąc w piachu, którego na tych ziemiach jest bardzo dużo. Wolimy przejechać więcej kilometrów przejechać asfaltem niżeli pchać rowery z sakwami, co nie jest przyjemną rzeczą - uwierzcie.


Drewniany kościółek pw. św. Stanisława Biskupa w Górecku Kościelnym © Tymoteuszka


Galeria Pod Dębami - to miejsce przyjazne dla rowerzystów © Tymoteuszka


Dworek w Górecku Kościelnym © Tymoteuszka

W Józefowie atrakcji sporo. Zaczynamy od Zalewu w części zachodniej, to tędy prowadzi szlak Green Velo. Idealne miejsce pod namiot. Szkoda, że o tym nie wiedzieliśmy. Później wjeżdżamy do centrum, gdzie w centralnym miejscu jest Rynek, dawna Synagoga i kościół.  Odszukujemy także cmentarz żydowski i Basztę widokową, które to usytuowane są w południowej części miasteczka.


Plaża w Józefowie © Tymoteuszka


Rzeźba józefowska © Tymoteuszka


Na Rynku - Józefów © Tymoteuszka


Była synagoga w Józefowie © Tymoteuszka


Instalacja z książek przed józefowską byłą synagogą © Tymoteuszka


Tablica informacyjna © Tymoteuszka


Józefowski kirkut © Tymoteuszka


Na cmentarzu żydowskim w Józefowie © Tymoteuszka


Najstarsza macewa pochodzi z 1743 r. - kirkut józefowski © Tymoteuszka


Założony został w pierwszej poł. XVIII wieku - kirkut w Józefowie © Tymoteuszka


Baszta widokowa - Józefów © Tymoteuszka


Schodami na basztę © Tymoteuszka


Widok z baszty na kamieniołom © Tymoteuszka


Taras widokowy na baszcie znajduje się na wysokości 12 metrów © Tymoteuszka


Pomnik w pobliżu kościoła - Józefów © Tymoteuszka


Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Józefowie © Tymoteuszka

Do Suśca już niedaleko. Pomału odzywa się zmęczenie, niby to szósty dzień podróży, ale słońce i skwar zrobiły swoje. Jako, że jesteśmy wprawieni w bojach, wiemy że nadejdzie też kryzys, kiedy i o której godzinie? Tego nie wie nikt.


Jedziemy do Suśca © Tymoteuszka

W Suścu odnajdujemy "zaklepaną" agroturystykę. Pani gospodyni nie ma, ale ponoć jest córka. Dzwonimy. Oprowadza nas po domu. Pokazuje pokój na pierwszym piętrze. Rowery będą stały w ganeczku na podwórku. Mamy łazienkę i kuchnię do dyspozycji oraz oczywiście pokój. Wszystko zadbane. Na pierwszy rzut oka widzę, że to bogata rodzina.
Nie da się też nie zauważyć dużej ilości obrazków świętych oraz krzyży. W salonie było ich bodajże 5 ?
Gdy usiedliśmy wieczorem na krótko na kanapie w salonie, a jednocześnie jadalni, czułam się jak w kaplicy. 
Ale po kolei, gdy tylko rozpakowaliśmy się, była pora na coś do jedzenia.
Ziemniaki i cukinię mamy, wieziemy je w plecakach.
Darek pojechał do sklepu na końcu wsi. Ja zaczęłam skrobać ziemniaki. Rozglądam się po kuchni, otwieram szafki. I doznaje szoku - 1 widelec, 1 łyżka, 1 łyżeczka, garnek - brudny garnek - zarośnięty garnek - muszę go najpierw wyszorować, co zajmuje mi dobre kilkanaście minut. Tu chyba brakuje gosposi. 
Ja, pedantka - brzydzę się.

W międzyczasie dzwoni telefon.
Herbata, kawa na stole. 
Czas, jaki spędziliśmy w kuchni, spędziliśmy na gotowaniu, tym samym przeczekaliśmy pod dachem największy skwar. I dobrze.
Ugotowaliśmy na teraz zupę - strasznie pić się chce, oraz leczo na jutro :) Będzie jak znalazł. Odgrzejemy i już :)


Dzwonnica przy kościele w Suścu © Tymoteuszka

Córka gospodyni włącza pralkę. Pranie będzie wyprane, kiedy przyjedziemy z krótkiej wycieczki po okolicy.
Po obiedzie postanawiamy wyjechać w teren. W pobliżu Suśca znajduje się Rezerwat Szumy nad Tanwią.
Mamy trochę obawy przed piachem, który czyha na nas w lesie.
I owszem, jest, jest go tak dużo, że rezygnujemy z podjazdu pod wodospad. Szkoda.


Bez sakw, w stronę Szumów nad Tanwią © Tymoteuszka


Bardzo ładny las, ale ile w nim piachu. Katorga © Tymoteuszka

Mam nadzieję, że zobaczymy Szumy, które znajdują się na zakolu Tanwi w miejscowości Rebizanty. Na odcinku 400 m znajduje się 24 progi zwane „szumami”. Rezerwat położony jest na wysokości ok. 235 m, a najwyższe wzniesienie – Kościółek osiąga 246 m n.p.m., koło którego idziemy. Jedziemy koło ołtarza polowego, na wysokości sklepu u Gragamela musimy opuścić Rezerwat, gdyż dalsza droga jest zbyt wąska na spacer z rowerem. Jednak udaje nam się co nieco sfotografować.
Z resztą, zobaczcie sami jak tu jest pięknie.


Czujemy się jak w dżungli © Tymoteuszka

Na spacerze z rowerem :)


Nad Tanwią © Tymoteuszka


Szumy nad Tanwią © Tymoteuszka


Pewnie zimna jak diabli © Tymoteuszka


Widok z góry na Tanwię © Tymoteuszka


Tutejsze krzyże i kapliczki przydrożne są białe © Tymoteuszka

Z Rebizantów kierujemy się na Hutę Różaniecką, w której to stoi ruina cerkwi. Jedziemy ją zobaczyć, kiedy to skręcamy w prawo, naszym oczom ukazuje się solidny podjazd. No cóż, trzeba wjechać, a później zjechać. Na szczycie znajduje się punkt widokowy.
Damy radę.
Jesteśmy, wturlaliśmy się.


Stamtąd przyjechaliśmy. Musimy chwilę odpocząć. Było co robić. © Tymoteuszka

Teraz pora na zjazd. Niestety, kiedy osiągniemy ruiny cerkwi, musimy zawrócić.
Czeka nas ta sama przeprawa, tylko w drugą stronę. Daliśmy radę. Jedziemy do Suśca. Na pewno pralka wyprała.


W tamtym kierunku jedziemy. © Tymoteuszka


Huta Różaniecka - ruina cerkwi z 1825-1943 r © Tymoteuszka


Pomnik Kargula i Pawlaka - Susiec © Tymoteuszka

Kiedy zaparkowaliśmy w ganku, na podwórku rowery, córka gospodyni powiadamia nas, że dzwoniła mama i powiedziała, że za pranie w pralce należy się 10 zł. Szczęka nam opadła. Tyle wypraw za nami, a nigdy nie usłyszeliśmy od gospodarzy, że za pranie trzeba zapłacić. Szok. Dlaczego tego wcześniej nie powiedziała, bała się, że zrezygnujemy i nie damy jej w ten sposób zarobić? I owszem. Przepralibyśmy ręcznie śmierdzące ciuchy, albo w śmierdzących pojechali dalej.

Kolejnego szoku doznaliśmy kiedy pomału zasypialiśmy..........gospodarz zapukał z takim impetem w drzwi przed 22:00, mówiąc do nas czy może byśmy chcieli skorzystać z tv? Kurdę, facet o tej porze? Jesteśmy padnięci jak psy Pluto. Czyś na głowę upadł? Szukasz kompana do kieliszka? Nie tędy droga.
Później długo nie mogłam usnąć. Jakaś paranoja.

Jakby to ująć, rodzinka pokazująca na zewnątrz jaka ona wierząca - poprzez wywieszenie wszystkich obrazów i krzyży na ścianach, rodzinka która pobiera dodatkowo opłaty - min. za pranie, rodzinka, z którą praktycznie nie ma kontaktu, rodzinka - która nie stroni od alkoholu - bo przy krótkiej rozmowie była o tym mowa. Rodzinka, z którą coś jest nie tak. Tu się nic nie klei.


Zadbany pokoik. Gospodarze dziwni. Co ich wyróżniało? Duża ilość obrazków i krzyży na ścianach, poza tym zdzierstwo, poraz pierwszy zażądano od nas 10 zl za pranie - szok © Tymoteuszka

Jak widzicie.......ta rodzina przebiła wszystkich, u których dotąd spaliśmy, na tyle lat i podróży......
Jutro wstaje nowy dzień. Jutro będzie lepiej.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień piąty - do Zamościa

Poniedziałek, 19 sierpnia 2019 · dodano: 04.09.2019 | Komentarze 1

Niestety, dożynki parafialne odbyły się wczoraj, ale wzięliśmy jedną cukinię spod drzewa. Szkoda było, aby się zmarnowała © Tymoteuszka

Z racji tego, że wykupione mamy dwa noclegi w schronisku w Zwierzyńcu, dziś jedziemy na wycieczkę bez sakw. Obieramy kierunek Zamość. W drodze powrotnej chcemy zajrzeć min. do Guciowa.
W Kosobudach podjeżdżamy pod kościół. Prowadzi do niego aleja drzew, a przy nich ozdoby dożynkowe oraz położone: dynia, cukinia i inne. Mają tak leżeć i marnować się? Częstujemy się najmniejszą cukinią, choć i tak jest wielka. Wyjdzie z niej jakaś zupa, może leczo?


Dzwonnica drewniana w Kosobudach © Tymoteuszka


Piękne krajobrazy w koło © Tymoteuszka


Zarzecze. Kaplica drewniana © Tymoteuszka

Do Zamościa wjeżdżamy od strony południowej, na mapie rzuca mi się deptak przy rzece.
Okazuje się on bulwarem, jedziemy. Ukazują nam się z niego widoki na Stare Miasto.
Z mapy wynika, że po naszej lewej stronie znajduje się Rotunda.
Zupełnie nie wiemy co mamy się po niej spodziewać. Rotunda kojarzy mi się z czymś okrągłym.
No i faktycznie, jest ona okrągła, może to kościół?


Bulwarami w Zamościu © Tymoteuszka

Nic podobnego. Rotunda Zamojska powstała w latach 1825–1831. Na około niej postawiono wiele krzyży. W czasie II wojny światowej był tu niemiecki obóz gestapo. W roku 1942 stanowiła miejsce licznych masowych egzekucji w tym dzieci. Pozbawiono tu życia ok. 8 tyś ludzi. Nikt nie został za to osądzony.W 1947 r utworzono tu Muzeum Martyrologii Zamojszczyzny – Rotunda. Wewnątrz poszczególne cele zostały poświęcone różnym ofiarom, co ukazują poniższe zdjęcia. O Rotundzie Zamojskiej opowiada film dokumentalny „Rotunda zamojska – cela śmierci”.

Obecnie Rotunda jest w remoncie i nie ma opcji zwiedzania. Tak się złożyło, że dostaliśmy pozwolenie na bezpłatne wejście od samej "szefowej". Dziękujemy raz jeszcze.

Rotunda, oto ona.


Na drzwiach © Tymoteuszka


Rotunda w remoncie © Tymoteuszka


Pozwolono nam wejsc do środka Rotundy, mimo budowy. Dziękujemy © Tymoteuszka


Rotunda Zamojska to miejsce uświęcone krwią więźniów zamordowanych w tym miejscu przez zbrodniarzy Hitlerowskich © Tymoteuszka


W Rotundzie zamojskiej © Tymoteuszka


W Rotundzie zamojskiej © Tymoteuszka


W Rotundzie zamojskiej © Tymoteuszka


W Rotundzie zamojskiej © Tymoteuszka

Po wyjściu z Rotundy udajemy się na Stare Miasto.


Widok na Stare Miasto Zamościa z Drogi Męczenników Rotundy © Tymoteuszka


W Zamościu © Tymoteuszka


Zamość © Tymoteuszka


Arkady © Tymoteuszka


Na Rynku Wielkim w Zamościu © Tymoteuszka


Na Rynku Wielkim w Zamościu © Tymoteuszka


Podcienia/Arkady? zamojskie © Tymoteuszka


Zamość © Tymoteuszka


Synagoga zamojska © Tymoteuszka


Dom kahalny z I poł. XVII w. i wyremontowana Synagoga w Zamościu © Tymoteuszka


Rynek Solny w Zamościu © Tymoteuszka


We wnętrzu katedry Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła w Zamościu odbywa się pogrzeb - nie zauważyliśMy tego na początku © Tymoteuszka


Katedralne organy. Zamość © Tymoteuszka


Siedzi sobie pan © Tymoteuszka


Brama Lwowska w Zamościu © Tymoteuszka

Z Zamościa jedziemy do wsi Łabuńki Pierwsze oraz Łabunie.
Według mapy stoją tam pałace.


Łabuńki Pierwsze, na terenie Hospicjum Santa Galla © Tymoteuszka


Widoczek © Tymoteuszka


Łabunie - wnętrze parafii pw. MB Szkaplerznej i św. Dominika z 1605r © Tymoteuszka


Łabunie - Pałac Zamoyskich z XVIII w. Obecnie Klasztor Sióstr Franciszkanek © Tymoteuszka


Na terenie Klubu Gorzelnia Łabunie © Tymoteuszka

Za Łabuńkami droga jest okropna, znaczy wlecze się niemiłosiernie. Mamy chyba pod wiatr. Nie ma ani grama cienia. Jest tak gorąco, że chce mi się wyć.
Jestem zła, że nie ma nawet głupiej wiaty, przecież nie ma ani jednej chmurki, że nie ma stołu, czegokolwiek. Jestem głodna. Nawet nie ma gdzie pójść "siusiu".
Wściekam się, pod nosem mamrocze. W końcu wyrósł jakiś gaik. Oznajmiam Darkowi, że mam dość i chcę do lasu. Przecież pęcherz mam już w uszach.
Wściekła rzucam rower na glebę, mimo że stopka jest. Ale cóż. Chwila mija, jak ruszamy, jeszcze łyk wody, bo umieramy z pragnienia.

Wreszcie wjeżdżamy do jakiejś normalnej wsi.
Jest sklep, jest szkoła, jest cień, jest plac zabaw, jest daszek.
Będzie się działo. Obieram ziemniaki, Darek wstawia wodę z butelki, kupioną w sklepie.
Będziemy mieć co jeść :) Huraaaa.
Herbata, kawa i zupa, to co nam teraz potrzeba.


Nie ma jak bomba witaminowa na łonie natury © Tymoteuszka

Przed nami górki i piekące słońce. Potoczek i Bondyrz z atrakcjami. Później Guciów i niespodzianka. Zagroda dziś zamknięta, bo mamy dziś poniedziałek. Chcieliśmy tylko obejrzeć Zagrodę od środka, nie mieliśmy w planie nic do jedzenia, no może skusiłabym się na pajdę ze smalcem i ogórkiem :)


Tutaj nie ma płaskich odcinków, trzeba się pomęczyć trochę © Tymoteuszka


Potoczek. Drewniany kościół pw. św. Stanisława z 1805 r © Tymoteuszka


W Bondyrzu © Tymoteuszka


Młyn w Bondyrzu © Tymoteuszka


Widoczek © Tymoteuszka


Bondyrz - drewniany kościół w stylu zakopiańskim pw. Opatrzności Bożej z 1949 r © Tymoteuszka

Zagrodę obejrzeliśmy tylko z zewnątrz. W kiosku za zagrodą Darek kupił przepyszny chleb, którym to raczyliśmy się do jego końca :) oraz pyszny smalec ;)


Niestety. Nie mamy szczęścia. Dziś jest poniedziałek. Nieczynne © Tymoteuszka


W Zagrodzie Guciów. Zdjęcie zza ogrodzenia © Tymoteuszka


Zagroda Guciów. Zdjęcie z poziomu rowerowego siodełka :) © Tymoteuszka


Nie ma jak chlebek :) © Tymoteuszka


Obrocz. Drewniana kaplica w lesie © Tymoteuszka

Kiedy to dotarliśmy do Zwierzyńca......pokręciliśmy się jeszcze po nim.


Zabytkowy układ wodno-pałacowy w Zwierzyńcu © Tymoteuszka


Zabytkowy układ wodno-pałacowy w Zwierzyńcu © Tymoteuszka


Zabytkowy układ wodno-pałacowy w Zwierzyńcu © Tymoteuszka


Drewniana dzwonnica przy kościele w Zwierzyńcu © Tymoteuszka


Kościół rzymskokatolicki pw. św. Jana Nepomucena © Tymoteuszka


Wnętrze kościoła w Zwierzyńcu © Tymoteuszka


Nad stawem Kościelnym - Zwierzyniec © Tymoteuszka


Zespół Szkół Drzewnych i Ochrony Środowiska im. Jana Zamoyskiego w Zwierzyńcu © Tymoteuszka

Kolacja, plany na jutro, prysznic i spać.
Jutro następny dzień wyprawy :) jedziemy dalej, na południe.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień czwarty

Niedziela, 18 sierpnia 2019 · dodano: 03.09.2019 | Komentarze 1

Kurzyna Wielka k. Ulanowa - replika przejścia granicznego © Tymoteuszka

Dzień czwarty.

Zanim namiot wysechł, zrobiliśmy śniadanko, kawkę, herbatkę, spakowaliśmy wszystkie nasze rzeczy, pożegnaliśmy się z gospodarzami i ruszyliśmy w drogę nieznaną.
Trudny dzień przede mną. Jadę z bólami, będziemy się częściej zatrzymywać, trudno.
W Biłgoraju planujemy dłuższy postój. Według mapy jest sporo do obejrzenia.
Ale zanim tam dojedziemy, zatrzymujemy się przy jednym z kościołów, wczoraj odbywały się tam dożynki, w alei prowadzącej do kościoła, pod każdym drzewem położone są warzywa: dynia, cukinia i inne zbiory z pól.
Szkoda by się zmarnowało. Sięgamy po najmniejszą cukinię, może później się z niej coś wyczaruje? Od razu mi na myśl leczo :)


Zdążymy na dożynki? © Tymoteuszka

W Biłgoraju, jak wyżej pisałam zatrzymujemy się na dłużej.
Najpierw zbieramy po drodze kościół, cerkiew, odszukujemy miasteczko kresowe, później zaglądamy do Zagrody Sitarskiej.
Pani przewodnik oprowadza turystów po niej, opowiadając ciekawe historie.


Parafia św. Marii Magdaleny w Biłgoraju © Tymoteuszka


Biłgoraj. Cerkiew Prawosławna p.w. Św. Jerzego © Tymoteuszka


Biłgoraj. Miasteczko kresowe © Tymoteuszka


Piękna, drewniana synagoga na terenie Miasteczka kresowego w Biłgoraju © Tymoteuszka


Informacja © Tymoteuszka


Skansen. Zagroda Sitarska w Biłgoraju © Tymoteuszka


Na terenie Zagrody Sitarskiej. Biłgoraj © Tymoteuszka


W jednej z izb w Skansenie. Biłgoraj © Tymoteuszka


W Biłgorajskim Skansenie © Tymoteuszka


Pierwsza czaszka podczas tego wyjazdu :) Biłgoraj © Tymoteuszka


Żelazka, garnki i wszystko co w kuchni potrzebne. Biłgoraj © Tymoteuszka


Przez okienko © Tymoteuszka


Pani przewodnik opowiada ciekawostki © Tymoteuszka

Polak głodny to zły. Pora na obiad, Gutek ma bardzo dobry wzrok i wszystko widzi :) Widzi knajpę.
Zatem wskakujemy do knajpy. Może coś ciekawego podadzą na stół? 
Koniecznie musimy też skorzystać z wody w kranie, jest tak gorąco, że cali jesteśmy w soli, musimy się porządnie umyć. 

ć.
Jak Polak głodny, to zły. Obiad w Biłgoraju © Tymoteuszka

W Biłgoraju zaczepia nas rowerzysta.
Zagaduje. Pyta gdzie jedziemy z takimi bagażami na tyle.
Proponuje, że może nas zaprowadzić do źródeł w środku lasu.
Patrzę na mapie, nie widzę takich.
Ok, zgadzamy się.
Prowadzi. Ścieżki leśne są w różnym stanie. Korzenie, piach.
Chwilę ciągniemy rowery, bo nie da się jechać.
Miejsce, gdzie biją źródła - niesamowite.
Aż się prosi wskoczyć do tej wody :)
Woda jest zimna.


Przypadkowo napotkany tutejszy rowerzysta zaprowadził nas w takie oto piękne miejsce w środku lasu. Na mapach tych źródeł nie ma :) Przejazd przez las nieco utrudniony, były też piachy, co wiązalo się z pchaniem rowerów © Tymoteuszka


Bijące źródła w środku lasu. Okolice Biłgoraju © Tymoteuszka

Rowerzysta, nie pamiętam już imienia, odprowadza nas w okolice Panasówki. Później skręca na kolejną górę. My jedziemy prosto.
Mówi, że czeka nas ciężki podjazd pod górę.
Pytam się, czy zamieniłby się ze mną na rower z sakwami, ja wezmę Jego?
Odmawia :) Dzięki za oprowadzenie.

Ciężko mi się jedzie od jakiegoś momentu, na jedynce, ale daje radę.
Na szczycie muszę złapać łyka wody. Słońce daje za wygraną.

Przy znaku Zwierzyniec robimy krótki przystanek.
Tu chyba odczuwamy braki wody w bidonach.


Przed Panasówką k. Zwierzyńca morderczy podjazd na najniższym trybie, ale daliśmy radę. Ha ha ha. Dojechaliśmy. Będziemy tutaj spali w schronisku dwie noce © Tymoteuszka

Najpierw jedziemy do schroniska, gdzie nocujemy dwie noce.
Zdejmujemy sakwy, robimy kawkę, herbatę, rozglądamy się gdzie co jest?
Postanawiamy podjechać do Szczebrzeszyna szlakiem Green Velo, zaś później odbijemy na boczną przez Kawęczyn do Zwierzyńca.


W Zwierzyńcu © Tymoteuszka

Bez sakw, tak jakby lżej się jechało ;)


Green Velo w stronę Szczebrzeszyna © Tymoteuszka


Roztocze Środkowe © Tymoteuszka

Szczebrzeszyn zaskakuje pozytywnie.
Malutkie miasteczko. Wszystko pod ręką. Strasznie dużo atrakcji w tym miejscu.
Rynek, Ratusz, kościoły, cerkiew, synagoga, cmentarz żydowski.
Nie powiem i w Szczebrzeszynie trzeba się troszkę wysilić, gdyż część miasteczka położona jest na wzgórzu. Albo powiem inaczej, gdybyście się tutaj przypadkiem wybierali, warto wziąć kije, albo po prostu, pospacerować :)


Tu miał stać Dwór. Stoi Zespół Szkół im. Zamojskich z 1822r. Szczebrzeszyn © Tymoteuszka


Kościół pw. św. Mikołaja w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Na Placu Tadeusza Kościuszki w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Pomnik chrząszcza przed Ratuszem w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Szczebrzeszyn. Cerkiew pw. Zaśnięcia NMP © Tymoteuszka

Brama kirkutu otwarta, wejście bezpłatne.
Idziemy go obejrzeć.


Wchodzimy na teren cmentarza żydowskiego w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Kirkut w Szczebrzeszynie nie jest duży © Tymoteuszka


Kirkut szczebrzeszyński mieści się na wzniesieniu, pośród licznych drzew © Tymoteuszka


Jedna z macew w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Pomnik pomordowanych żydów w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Szczebrzeszyn - jedna z najstarszych synagog w Polsce © Tymoteuszka


Tablica © Tymoteuszka


Kościół pw. Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Drugi chrząszcz ze Szczebrzeszyna, tym razem drewniany © Tymoteuszka

Opuszczamy Szczebrzeszyn i piłujemy w stronę Kawęczyna, w którym strasznie dużo chat drewnianych stoi.


Powrotną drogę do Zwierzyńca skierowaliśmy przez Kawęczyn, w którym to licznie drewniane chaty stoją. Coś niesamowitego © Tymoteuszka



No nie jest piękna? I ten ogród przed © Tymoteuszka


Uwielbiam te przebłyski, z resztą Gutek także :) © Tymoteuszka


Boże zmiłui sie nad niemi. Trochę inaczej niż po naszemu :) © Tymoteuszka

Piękny dzień za nami, a jednocześnie męczący.
Kolacja, jakaś mała przepierka, prysznic i spać.
Do jutra.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień trzeci - Baranów Sandomierski - Dąbrowica k. Ulanowa

Sobota, 17 sierpnia 2019 · dodano: 31.08.2019 | Komentarze 1

Na rynku w Baranowie Sandomierskim © Tymoteuszka

Sobota. Baranów Sandomierski okazał się całkiem przytulnym miasteczkiem z przytulnym schroniskiem szkolnym.
Pobliskie, w Tarnobrzegu zamknęli, oby tego nie zamykali, bo gdzie będziemy spali?
Takich miejsc chyba już mniej na tym Świecie.

Dziś odeszło nam pakowanie namiotu, więc zbieramy się nieco szybciej.
Startujemy o 8:25, bo przecież przed nami długi odcinek, chcemy dojechać do Biłgoraja i ponownie zamieszkać w schronisku, czy się uda? 
Najpierw objeżdżamy nieco miasteczko.


Na Rynku w Baranowie Sandomierskim jest zielono © Tymoteuszka


Baranów Sandomierski © Tymoteuszka


Udajemy się w kierunku Tarnobrzegu.
Po drodze jak i w samym mieście jest kilka atrakcji do odwiedzenia, dlatego zatrzymujemy się dość często.


Dwór Padewiczów przed Tarnobrzegiem © Tymoteuszka


Nad Zalewem Machów w Tarnobrzegu. Woda jak na Malcie :) © Tymoteuszka


W jednym z kościołów w Tarnobrzegu © Tymoteuszka


Przed Ratuszem. Tarnobrzeg © Tymoteuszka


Pomnik na RynPomnik na Rynku tarnobrzeskim.ku tarnobrzeskim © Tymoteuszka


Tarnobrzeg. Klasztor Dominikanów i parafia NMP © Tymoteuszka


Wnętrze parafii NMP w Tarnobrzegu © Tymoteuszka


Zamek Tarnowskich w Dzikowie © Tymoteuszka


Mokrzyszów. Pałac Myśliwski © Tymoteuszka

W Tarnobrzegu jak i w Stalowej Woli robimy mały popas.
Staramy się na bieżąco uzupełniać wodę i kalorie.
W kierunku Ulanowa, gdzie podążamy czekają na nas 4 drewniane kościoły.
Kurcze, taka gratka na tak krótkim odcinku? Niesamowite.
Coż, zatrzymujemy się przy każdym, a co?


Stalowa Wola. Dwór Ordynata © Tymoteuszka


Muzeum RegionalneMuzeum Regionalne w Stalowej Woli. w Stalowej Woli © Tymoteuszka


Drewniany kościół pw. św. Floriana z XIXw. w Stalowej Woli © Tymoteuszka

Bodajże w Pysznicy rozkładamy na wielkim stole, na MOR - Green Velo mapy.
Naradzamy się co dalej.
W nogach mamy sporo kilometrów, a do Biłgoraja jeszcze coś ponad 40 km.
Wiemy, że nie damy rady. Zajedziemy się, a tego nie chcemy.
Zastanawiamy się nad noclegiem w Ulanowie.
Dzwonimy, szukamy. Z racji, że dziś sobota, ciężko z jakimkolwiek noclegiem.
W końcu udało się. Pewna Pani z Dąbrowicy przyjmie nas nie pod dach - ma już zajęte, ale udostępni podwórko.
Więc dziś będziemy spać ponownie w namiocie :)


Kaplica w Pysznicy-Olszowcu © Tymoteuszka


Kościół modrzewiowy z 1722r. w Zarzeczu © Tymoteuszka


Na punkcie widokowym © Tymoteuszka


Kościół pw. św. Trójcy w Ulanowie © Tymoteuszka


Chata w Ulanowie © Tymoteuszka


Urząd Miasta i Gminy Ulanów © Tymoteuszka


Chaty ulanowskie © Tymoteuszka

Do łazienki mamy dostęp, do kuchni także.
Rozstawiony namiot, kolacja się robi, dziś spaghetti i herbatka - tak się chce pić, że hoho.
Dostajemy też zaproszenie na ognisko, ale niestety nie mamy nic, a z pustymi rękoma tak nie wypada.
Pada także zaproszenie na wspólne oglądanie tv - jakieś informacje z kraju i Świata......odmawiamy.
Trzeci dzień bez tv to jest to.


Nasz prywatny apartament rozbity na podwórku © Tymoteuszka

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień drugi - Staszów - Baranów Sandomierski

Piątek, 16 sierpnia 2019 · dodano: 30.08.2019 | Komentarze 1

Dzień drugi naszej wyprawy czas zacząć.
Po nieprzespanej nocy z policją w tle.... czas otworzyć oczy. Przespałam może godzinę? Być może będę dziś spała na kierownicy?

Wychodzę z namiotu i stwierdzam, że jest zimno.
Cóż, trzeba się odziać.

W pierwszej kolejności zabieramy się za namiot. Wędruje on na sznurek do suszenia.
Woda na herbatę wstawiona. Śniadanie się robi.
Pora na pakowanie innych klamotów.
Rowery wyprowadzone z garażu.
Szybka toaleta.


Budynek sanitarny w O.W. Wilga w Staszowie © Tymoteuszka

Gotowi, ruszamy o 9:24 w dalszą drogę w nieznane.
Objeżdżamy najpierw Staszów, jedziemy przez pola słonecznikowe, przed nami Wiśniowa, ruiny zamku Krzyżtopór, przez wąwozy do Klimontowa, gdzie na MOR-ze robimy przerwę na obiad, smażymy pyszną jajecznicę i parzymy kawę.


Staw śródleśny w Staszowie © Tymoteuszka


Na Rynku w Staszowie © Tymoteuszka


Jedziemy koło pól słonecznikowych © Tymoteuszka


Przed kościołem w Wiśniowej z 1681r © Tymoteuszka


Wiśniowa. Przed pięknymi drzwiami do kościoła © Tymoteuszka


Wiśniowa. Pałac Kołłątajów, I poł. XVIII w © Tymoteuszka


Przed młynem w Wiśniowej © Tymoteuszka


Ujazd. Przed ruinami zamku Krzyżtopór © Tymoteuszka


Wąwozami w okilicach Klimontowa © Tymoteuszka


Klimontów w oddali © Tymoteuszka


Pycha jajecznica na MOR w Klimontowie © Tymoteuszka


Na Rynku w Klimontowie © Tymoteuszka

Po drodze widzimy jak sady się czerwienią. Podziwiamy sanktuarium w Sulisławicach.
Przejeżdżamy przez Łoniów, płyniemy promem przez Wisłę do Baranowa Sandomierskiego gdzie przepiękny zamek stoi i schronisko szkolne na nas czeka. To w nim będziemy dzisiaj spać.


Sulisławice. Sanktuarium pw. Narodzenia NMP z 1888r © Tymoteuszka


Sulisławice. Punkt widokowy © Tymoteuszka


Wnętrze kościoła w Sulisławicach © Tymoteuszka


Łoniów. Pałac Muszyńskich z 1885 r © Tymoteuszka


Właśnie przeprawiliśmy się promem przez Wisłę. Przed nami Baranów Sandomierski © Tymoteuszka


Baranów Sandomierski. Zamek z XVI w © Tymoteuszka

Schronisko zaskoczyło pozytywnie, bynajmniej mnie.
Po pierwsze - cena.
Po drugie - czystość.
Po trzecie - mamy całą 10-osobową salę dla siebie.
Po czwarte - kuchnia, stołówka i prysznic na miejscu.
Po piąte - dobry kontakt z opiekunem tego miejsca.
Po szóste - bliziutko stąd do centrum.


Stołówka w szkolnym schronisku © Tymoteuszka


Kronika turytsy. Wpisaliśmy się :) © Tymoteuszka

Oczywiście pod koniec naszego pobytu wpisaliśmy się do księgi turysty reklamujac naszą nową stronę internetową, na która wszystkich Was serdecznie zapraszamy www.podprad.info

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień pierwszy Kielce - Staszów

Czwartek, 15 sierpnia 2019 · dodano: 28.08.2019 | Komentarze 1

W Kielcach. Dokąd zmierzamy? © Tymoteuszka

Ostatnia wyprawa w tym roku.
Tym razem wybieramy się w 11-dniową podróż rowerową, z namiotem, śpiworami i matami samopompującymi.
Oprócz tego Darek dźwiga ze sobą kuchenkę, gaz, menażki, kubki i sztućce.
Wcześniej podróżowaliśmy tylko z sakwami, ww. ekwipunek był nam zbędny, gdyż wybieraliśmy noclegi w agroturystykach.
Tym razem jest inaczej, nie chcemy zdawać się na łaskę gospodarzy, chcemy mieć komfort psychiczny wiedząc, że mamy własny, ale ciasny - domek 2 - osobowy.

I tak, swoją kolejną podróż zaczynamy w Kielcach po 10:00. Pierwszego dnia chcemy dotrzeć do Staszowa, gdzie znaleźliśmy pole namiotowe w O.W. Wilga, nad leśnym stawem.


Góra Telegraf w Kielcach © Tymoteuszka

Staramy się trzymać szlaku Green Velo, ale w Kielcach jakoś szybko tracimy orientację i wyjeżdżamy trochę inaczej. Napewno go odszukamy nieco dalej.
Jedziemy przez Suków do Borkowa. To tutaj postanawiamy zjeść obiad z dwóch powodów.
Przed nami długi odcinek leśny, gdzie nic nie ma, a przecież dziś święto, też nic nie kupimy, nie ugotujemy.
Więc korzystamy z okazji i zjadamy porcję.


W Sukowie © Tymoteuszka


W Borkowie czas coś zjeść © Tymoteuszka

Pojawiają sie pierwsze piękne widoki na Góry Świętokrzyskie, które mamy po naszej lewej stronie.
Przez Raków, Kurozwęki docieramy do Staszowa i na teren Ośrodka, który położony jest w lesie. Mało tu nasłonecznionego terenu.
Zanim znajdziemy gospodarza, aby się z nim rozliczyć, zwiedzamy ośrodek.
Stoi tu bardzo dużo domków z czasów PRL, straszą wyglądem.
Darek mnie uspakaja, namiot jest z 2019 roku!!! :)
Damy radę.
Pani nas znalazła, a my ją. Zaproponowała, by rozłożyć go tutaj, a nie jakieś pół kilometra od toalet.
Sanitariaty mieszczą się tuż obok, w nowym budynku, który nie straszy. Uffff.
Przynajmniej będzie blisko do wody i toalety.
Jak się okazuje, bliziutko mamy też do garażu, gdzie zostawimy swoje rumaki i sakwy :) Hura.
Jeszcze w domu zarezerwowałam to miejsce, cena była wyższa od tej, którą zażądała od nas Pani.
Podwójne huraaaaaa.


Góry Świętokrzyskie po naszej lewej stronie © Tymoteuszka


Za 10 km w Rakowie © Tymoteuszka


W świetokrzyskim same baby jagi © Tymoteuszka


Bociany chyba szykuja sie do odlotu © Tymoteuszka


W Rakowie na Rynku © Tymoteuszka


Dom Ariański - Raków © Tymoteuszka


Piękny pałac w Kurozwękach © Tymoteuszka

Ok. Blisko toalet, prysznica, zmywania.
Blisko garażu.
Ale...................do 3:00 nad ranem balanga na całego.

To była tania noc = 20 zł za wszystko.
To była zimna noc.
To była nieprzespana noc.
To była noc z telefonem w ręku.
Nie wytrzymałam, Posterunkowa musiała zadzwonić.
To była noc z telefonem na policję.


W O.W. Wilga w Staszowie. To tutaj spaliśmy dnia pierwszego © Tymoteuszka

Ostatnia niedziela lipca z Darkiem w Górach Świętokrzyskich

Niedziela, 28 lipca 2019 · dodano: 30.07.2019 | Komentarze 3

W Górach Świętokrzyskich © Tymoteuszka

Dziś przypada ostatnia niedziela lipca. Zapowiada się kolejny upalny dzień, ale czy taki będzie też w Górach Świętokrzyskich?
Zobaczymy. Start i meta naszej wycieczki mieści się w Strawczynie, na zachód od Kielc, nad tutejszym zbiornikiem wodnym. O 8:30 ruszamy na podbój tych ziem. Wrócić tu chcemy ok. 17:00. Mimo, że byliśmy i widzieliśmy już Chęciny z perspektywy okna samochodowego, to chcemy jeszcze raz się tam udać, oczywiście na rowerach.


W drodze do Zajączkowa © Tymoteuszka

Mijamy wioski i miasteczka, podczas trasy oczywiście robimy zdjęcia tutejszym atrakcjom turystycznym.
Chcemy coś nowego zobaczyć.


Za Zajączkowem czeka nas dość spory podjazd © Tymoteuszka

Jak się okazuje w niektórych miejscach jestem po raz drugi, ale są miejsca gdzie widziano mnie po raz pierwszy :)


Kościół pw. Narodzenia NMP w Bolminie © Tymoteuszka


Piękny widok na Świętokrzyskie :) © Tymoteuszka


Dwór w Bolminie © Tymoteuszka

Trasę, którą w tej chwili zakreślamy można śmiało podpiąć do widokowych.
Jest tak pięknie, chciałoby się tu zostać na dłużej.
Nie nudzimy się, jest co robić, raz z górki, raz pod górkę. Teren niesamowicie pofałdowany.


Nad Zalewem Bolmin © Tymoteuszka


Niby na szlaku © Tymoteuszka


Piaskownia Mosty - teren prywatny © Tymoteuszka

Mimo, że mamy dwie różne mapy na kierownicach, "gubimy" drogę.
Przy znaku miejscowości Piekoszów, orientujemy się, że nie tędy miała biec nasza droga.
Zawracamy :) Na tych terenach znajduje się bardzo duża ilość miejsc kopalnianych, zalanych wodą, pewnie czystą :) Ale niestety wiele tych miejsc jest terenem prywatnym i nie można tam podjechać bliżej. 


Brama Pałacowa w Podzamczu koło Chęcin © Tymoteuszka


Dwór Starostów Checińskich w Podzamczu koło Chęcin © Tymoteuszka


Ogród Pałacow w Podzamczu koło Chęcin © Tymoteuszka


Przy drodze do Chęcin © Tymoteuszka

W Chęcinach podziwiamy zamek Królewski stojący na wzgórzu.
Odszukujemy także drogę do cmentarza żydowskiego, który znajduje się w pobliżu zamku.
Niestety, tą drogą nie udaje się nam do niego dotrzeć, jest nieprzejezdna od tutejszego boiska.
No nic, odszukamy drugiej drogi, może tamtędy uda nam się do niego dotrzeć?
Niestety, mimo wszelkich starań, nie udało się, szkoda.


Zamek Królewski w Chęcinach © Tymoteuszka


Panorama na południe od Chęcin © Tymoteuszka

W Chęcinach postanawiamy coś zjeść, odnajdujemy Pierogarnię i bistro ze smakiem. Zamawiamy dwa różne dania i duuuuużo picia :)
Jak się okazało, tutaj też jest gorąco :) Kręcimy się jeszcze po miasteczku, podjeżdżamy na Rynek Górny, Dolny, pod synagogę, robimy zapasy w sklepie i jedziemy w kierunku Kielc.
W dzielnicy Białogon spotykamy się ze szlakiem Green Velo.
Którym to docieramy do Oblęgorka.


Na Placu 2 Czerwca - czyli na Górnym Rynku w Chęcinach © Tymoteuszka


Kropielnica w kościele Sióstr Bernardynek w Chęcinach © Tymoteuszka


Niemczówka A.D.1570 - Chęciny © Tymoteuszka


Dawna Synagoga w Chęcinach, zbudowana po 1683 roku, dziś to Dom Kultury © Tymoteuszka


Przed Urzędem Miasta i Gminy w Chęcinach © Tymoteuszka


Aleja Miłości w Chęcinach © Tymoteuszka


Do Centrum prowadzą znaki :) © Tymoteuszka


Kościół Przemienienia Pańskiego w Kielcach, na Białogonie © Tymoteuszka


Widok z Green Velo w okolicach Kielc © Tymoteuszka


Na szlaku Green Velo - świętokrzyskie © Tymoteuszka


Mamy przeczucie, że te znaki czasami okłamują © Tymoteuszka


Wejscie do Pałacu Tarłów w Podzamczu Piekoszowskim na szlaku Green Velo © Tymoteuszka


W Pałacu Tarłów - Podzamcze Piekoszowskie © Tymoteuszka


Turystów rowerowych tu coraz więcej © Tymoteuszka


W kierunku z jednej baszt © Tymoteuszka


Taki widok nas cieszy © Tymoteuszka


Chełmce - zbór ariański/dwór obronny © Tymoteuszka


W drodze do Oblęgorka © Tymoteuszka

Z Oblęgorka jeszcze kilka kilometrów i jesteśmy na mecie, czyli w Strawczynie.
Tam robimy malutki piknik w cieniu. Aha, co byłby to za wyjazd w naszym wykonaniu, gdyby nie "guma" :) Dziś były dwie i akcja łańcuch ;)


Przed Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku © Tymoteuszka