Wyprawa Pielgrzymkowymi śladami - dzień 1 - Tomaszów - Truskolasy

Sobota, 13 sierpnia 2016 · dodano: 18.08.2016 | Komentarze 2

Parakfia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gorzkowicach © Tymoteuszka

Dziś 13 sierpnia i to właśnie dziś zaczynamy (Darek i ja) krótką wyprawę w kierunku częstochowskiej ziemi.
13-ty nie oznacza pechowy, to taki sam dzień jak inny. Nie wierzę w żadne zabobony, wierzę natomiast w to, że będzie to nasz wspólny niezapomniany wyjazd rowerowy.
Tak w prawdzie powiedziwszy nie mamy jakichś konkretnych planów na te 4 dni.
Pierwszy i drugi nocleg zaklepany mamy we wsi oddalonej od Częstochowy o jakieś 20 km na zachód, zwie się ona Truskolasy.
Z Tomaszowa do Truskolasów obieramy taką trasę, by jak najwięcej zobaczyć, zwiedzić.
Startujemy bardzo wcześnie, parę minut po 6.00, bo przed nami długi odcinek (jakieś 140 km).

Już na wysokości Jeziora Sulejowskiego musimy stanąć.
W tylnej oponie przy Czarnym Bocianie ucieka powietrze.
Bez zmiany dętki się nie obejdzie.

Pierwsze zdjęcie robimy dopiero w Gorzkowicach, dziwne ale prawdziwe.
Tu postanawiamy wypić kawę i zjeść jagodzianki.
Jest pochmurno, ale nie powinno padać. A czy tak będzie?

Kilka kilometrów za Gorzkowicami, w Gorzędowie stoi drewniany kościółek.
Stajemy przy nim. Niestety jest zamknięty. Cóż.



Drewniany kościółek w Gorzędowie koło Gorzkowic © Tymoteuszka


Kościółek z II poł. XIX w © Tymoteuszka

Trochę dalej mijamy Kamieńsk. Zatrzymujemy się w centrum.



Plebania w Kamieńsku © Tymoteuszka

W okolicy Góry Kamieńsk zaczyna coś siąpić z nieba, kapać.
Jest mokro, musimy zwolnić, z sakwami, tym samym z obciążeniem na zkrętach robi się niebezpiecznie.


Góra Kamieńsk © Tymoteuszka


Młyn za Kamieńskiem © Tymoteuszka

Gdy oddalamy się od niej (góry), zauważamy czarną chmurę, z której ewidentnie  leje. Widać smugę deszczu z daleka.
Mamy szczęście?
Przed nami Lgota Wielka, tam stoi kolejny na naszej drodze drewniany kościół.
Robimy więc krótką przerwę na rozprostowanie kości :)


Drewniany kościółek św. Klemensa w Lgocie Wielkiej © Tymoteuszka

W Lgocie Wielkiej mieliśmy pojechać w kierunku Woli Blakowej, a później Woli Wiewieckiej, ale przestraszyla mnie nieco góra, na którą mielibyśmy się wdrapać. Znacznie prościej i równiej chyba jest w kierunku Wiewieca. Jedziemy.


Wiewiec - Parafia św. Marcina © Tymoteuszka

W Nowej Brzeźnicy wjeżdżamy na drogę krajową 42, ale to dosłownie na chwilkę, później czeka nas przeprawa drogą wojewodzką 483 i 492.
Jak się później okaże, drogi te nie są aż tak straszne.
W Nowej Brzeźnicy zaglądamy do otwartego kościoła, mimo że to sobota, wchodzimy do środka.


Parafia św. Jana Chrzciciela w Nowej Brzeźnicy © Tymoteuszka

We wnętrzu doznaje małego szoku. 
Jest tam tak pięknie, że nie chce mi się stamtąd wychodzić.


Z 1904 roku © Tymoteuszka


Ołtarz główny © Tymoteuszka

Znajduje nawet czaszkę :)


Jest i czaszka, co prawda nie pod krzyżem, ale jest :) © Tymoteuszka


Nowa Brzeźnica - chór © Tymoteuszka

Kiedy wychodzę z kościoła, zmieniam Darka, teraz ja popilnuje rowerów :)

Przez Łobodno dojeżdżamy do Kłobucka. 
Na mapie mamy zaznaczony i pałac i kościół, więc tam też podjeżdżamy.
Pałac nieco zaskakuje. Jest zaniedbany, w takim sobie parkowym otoczeniu.


Kłobuck - neogotycki pałac von Haugwitzów © Tymoteuszka


Z 1795 - 1800 r © Tymoteuszka

Kościół otwarty i owszem, ale niestety nie dane nam wejść, ponieważ kręcą się w pobliżu i we wnątrz goście weselni.


Kłobuck - parafia pw. NMP Fatimskiej, a także klasztor kanoników Laterańskich, Sanktuarium Maryjne XV - XVIIIw © Tymoteuszka

Na mecie dzisiejszego dnia, czyli w Truskolasach meldujemy się ok. 16.30?
Jedziemy do sklepu po jedzonko.
W tym samym czasie przychodzi na nocleg salezjańska piesza pielgrzymka.
To z nią kiedyś kilka lat pod rząd wędrowałam po Polsce :)
Zarażają swoim entuzjazmem.
Uwielbiam ich za radość, którą niosą w koło, za inność, za spontaniczność...


Parafia św. Mikołaja w Truskolasach © Tymoteuszka

Jedziemy na kwaterę, która jest tuż za rogatkami wsi.


Widok z drogi w kierunku na kwaterę w Truskolasach © Tymoteuszka

Czekamy na pana gospodarza, który nas ulokuje w jakimś pokoiku.
Tu spędzimy dwie noce.
Agroturystyka bardzo nas zdziwiła.
Mieści się pzy stadninie koni, pokoik mieści się na poddaszu?
Mamy jedno okienko na świat, tv i łazienkę.
Do dyspozycji kuchnię na korytarzu.
Zdjęcia kwatery na necie zupełnie inaczej wyglądały niż w rzeczywistości.
Wszystko brudne, kuchnia, łazienka, ściany. Rowery na ala tarasie. Brak stołu do ping ponga (miał być). W pokoju muchy, które nie dawały spokoju.
Łóżka z XX wieku. I te korniki w pionowych belkach.
Wielka, jedna masakra.

Z racji tego, że na noclegu pojawiliśmy się dość wcześnie, pytam Darka czy nie zechciałby ze mną się przejść na spotkanie salezańskich pielgrzymów do kościoła.
Ten potwierdził, że pójdzie.
Dowiedziałam się na którą jest planowane to spotkanie, okazało się, że na 20.00.
Wykąpani, najedzeni, poszliśmy.


Wnętrze truskolaskiego kościoła © Tymoteuszka


Z I połowy XVIII w © Tymoteuszka

Dostajemy prezenty od pielgrzymów. 
No i wiele uśmiechu.
Darek trochę zaskoczony po spotkaniu?
Dziękujemy.

Spowrotem na kwaterze meldujemy się po 22.00. To nic, że nie obejrzeliśmy meczu siatkówki :)
A jutro czeka na nas niespodzianka :)
Ale o tym w następnej odsłonie, na którą zapraszam :)

niedziela

Niedziela, 7 sierpnia 2016 · dodano: 11.08.2016 | Komentarze 1

Koło jabłoni © Tymoteuszka

Dziś opis bez komentarza.
Brak weny. Przepraszam.
Po prostu łykajcie świeże powietrze ;)


Rodzice dokarmiają dzieci © Tymoteuszka


Terenem © Tymoteuszka


W oddali Wolbórz © Tymoteuszka


Wiatraki cztery © Tymoteuszka


Biały Dworek - Wolbórz © Tymoteuszka


Na Rynku wolborskim © Tymoteuszka


Zabytkowa kaplica wolborska © Tymoteuszka


Krzyż przydrożny © Tymoteuszka


Zabytkowa kaplica cmentarna © Tymoteuszka


Chorzęciński kościół © Tymoteuszka


Nad Wolbórką © Tymoteuszka


Jakby tak na spływ kajakowy Wolbórką się wybrać? © Tymoteuszka


Młyn © Tymoteuszka


W oddali biały wiatrak © Tymoteuszka


Stamtąd jadę © Tymoteuszka


Tam zmierzam © Tymoteuszka


Nowy, tomaszowski magazyn Ceramiki Paradyż © Tymoteuszka


DDR na ul. E. Orzeszkowej © Tymoteuszka


Gę gę i ko ko ;) © Tymoteuszka


Ławeczka pierwsza klasa © Tymoteuszka


Jedzie pociąg z daleka © Tymoteuszka


Na terenie kościoła spalskiego © Tymoteuszka


Spalski kościół w zieleni © Tymoteuszka


W podcieniach jego © Tymoteuszka


Spalska wieża ciśnień © Tymoteuszka


Przy stadionie Kamili Skolimowskiej © Tymoteuszka


Miałaby 34 lata :( © Tymoteuszka


Chrześcijańska Szkoła Tomek od podwórka © Tymoteuszka


Na kładce nad Wolbórką © Tymoteuszka

Słonecznikowa środa

Środa, 3 sierpnia 2016 · dodano: 05.08.2016 | Komentarze 1

Tyle słońca © Tymoteuszka

Po pracowa środa to środa rowerowa. W końcu udało mi się gdzieś wyjechać po robocie :)
W nowym odzieniu ubrankowym :)


Ubranko :) © Tymoteuszka

Pod parasolem ;)

Poniedziałek, 1 sierpnia 2016 · dodano: 03.08.2016 | Komentarze 4

Kłosy © Tymoteuszka

Dziś wybieram się na spacerek do Będkowa.
W planach mam jeszcze Łaznów i tamtejszy drewniany kościółek.
Przed wyjazdem zaglądam na radary......mówią, że chmura jest daleko na zachód ode mnie. Może przyjdzie za trzy godziny?
Oby nie przyszła wcale. Przecież przeważnie zaczyna padać po południu i grzmieć, prawda?
Dlaczego dziś ma być inaczej?
Ruszam raniutko. Jeszcze wszyscy śpią.
Ruch na drodze mowi, że wszyscy odsypiają wczorajsze czuwanie z papieżem :)


Chatka puchatka © Tymoteuszka

Do Będkowa jade trochę inaczej, przez Drzagową Wolę.


Pośród drzew © Tymoteuszka

No pięknie, co ja widzę?
Czyżby to ona? To ta chmura z zachodu?
Staję i się zastanawiam. krążą mi myśli, aby zawrócić i pokręcić w bezpiecznej odległości od domu.


Jadę wprost na nia, a ona na mnie © Tymoteuszka

Chmura jest coraz bliżej.
Ryzykuje.
Jadę prosto na nią.
Przecież w moich planach miał być Będków, a nie jakieś zawrotki.


Przeczuwacie coś złego? © Tymoteuszka


Jak się masz? Kiedy odlatujesz? © Tymoteuszka

Robi się coraz nieprzyjemniej.
Ponuro, chmury zakryły błękit.


Dziś do Gutkowa nie jadę © Tymoteuszka


Widok na będkowski kościół ze szlaku konnego ;) © Tymoteuszka

Odkrywam asfalt na szlaku konnym, nic nie pozostaje jak się na niego wbić. Jadę. W połowie drogi do Bedkowa asfalt się urywa, jest tak jak na mapie, czyli polna ścieżka.
Jestem już w Będkowie.
Mijam liczne stare zabudowania, które odtraszają wręcz.
Będków jest stary, więc się nie dziwie im.


Stary Będków jest © Tymoteuszka


Jedno ze skrzyżowań we wsi Będków © Tymoteuszka


Będków stary © Tymoteuszka

Kiedy widzę o to ten kościół zaczyna kropić, mam nadzieję, że zaraz przestanie, a chmura pójdzie sobie stąd.
Mylę się. Pada coraz gorzej, leje.
Chowam się do środka.


Zaczyna padać © Tymoteuszka


Dach kościoła jest całkiem nowy © Tymoteuszka

Opieram rower o otwarte jedno skrzydło drzwi.
Robię zdjęcia.
Ludzie na mnie się patrzą.


Wnętrze będkowskiego kościoła © Tymoteuszka

Leje dalej.
Siadam na końcu, przy drzwiach, by mieć oko na Bociana.
Dosiadają się panowie, trzej panowie.
Siedzę dalej, nie mam zamiaru jechać w deszczu, przecież Bocian jest taki czyściutki. Będę go brudzić? Nie teraz. Czekam, aż przestanie. Moja osobista pogodynka mnie pociesza, mówi, że za jakiś czas przestanie :)
Dziękuje za pocieszenie.
Panowie zadają mi przeróżne pytania.
Ja niechętnie odpowiadam......bo przecież znajdujemy się w kościele, a nie na ulicy.
Nie wiem czemu, ale nie ściszają wcale głosu, rozmawiają ze sobą jakby nie wiedzieli gdzie się znajdują.
Panowie z pełnym szacunkiem, ale kościół chyba służy do czegoś innego.


Posiedze tu trochę © Tymoteuszka

Przestaje padać.
Po pół godzinie siedzenia zakładam bluzkę, zrobiło mi się chłodno.
Krążę po Będkowie.


Koło rzeki Wolbórki © Tymoteuszka


Nowa kładka w Będkowie nad Wolbórką © Tymoteuszka


Nie jest idealna, jest nierówna © Tymoteuszka

Po czym wpadam na drogę prowadzącą do Łaznowa.
Drogi mokre. Bocian utytłany, niestety.

W Łaznowie odbieram telefon z wiadomością, że w Tomaszowie jest potężna ulewa.
Matko kochana, znowu mam stresa. Pech tak chciał, że mieszkamy w dołku.....każda jedna ulewa - to dla nas obawa.


Kościół w Łaznowie © Tymoteuszka

Niestety nie udało mi się wejść do środka. Liczne samochody przed kościołem wskazywały na to, że we wnątrz są wierni. Nie myliłam się.
W drodze do domu zbaczam z trasy, kieruję się teraz na Łominy.


W tej wsi produkują bardzo dobre wyroby mięsne :) © Tymoteuszka

Później nie śmiało wychodzi słońce.
Pojawiają się błekitki na niebie.
Ściągam bluzke, robi się ciepło.


Przejaśnia się © Tymoteuszka


Bociany podczas obiadu © Tymoteuszka


Mokro jeszcze na jezdni © Tymoteuszka


Żółta przy skrzyżowaniu © Tymoteuszka


Drużyna RR? ;) © Tymoteuszka

Przez Bielinę docieram do garażu.
Tyle bocianów w ciągu jednej wycieczki jeszcze nie widziałam.

Po południu nad Tomaszowem przechodzi kolejna czarna chmura.

Po południu w lipcu

Sobota, 30 lipca 2016 · dodano: 03.08.2016 | Komentarze 1

Wśród sadów © Tymoteuszka

Na cienkich oponach, na podwyższonym siodełku, a także ze zmienioną ośką na przodzie koła (czas na zmiany).

Na początku przejażdżki wybieram się za miasto, na wieś. Odetchnąć świeżym, nieskazitelnym powietrzem.


Wśród kukurydzy © Tymoteuszka

Mało dziś robię zdjęć.
Gdy wracam do miasta, przejeżdżam Warszawską, gdzie końca remontu nie widać.
Pas "ziemi", który widać na załączonym obrazku poniżej, to wg. budowniczych pas zieleni.
W Tomaszowie moda zapanowała, aby na nowo remontowanych ulicach powstawały takie zieleńce.
Nie dość, że ukradli po metr z obydwu stron jezdnię, czyli w tej chwili jest ona węższa o 2 metry od "starej" Warszawskiej, to na dokładkę nie pomyśleli o biednych rowerzystach i nie wybudowali DDR, a można było. 
Za to będziemy mieć w koło zielono. Tylko kto o tę zieleń będzie dbał? Ja już dzisiaj widzę tam chwasty rosnące.
Ręce i nogi opadają.


W oczy mnie kolą dwie rzeczy na tym zdjęciu, jakie? © Tymoteuszka

Na pasie zieleni, w tym miejscu, czyli na wysokości szkoły katolickiej wysypana jest glina, a nie ziemia. Gołym okiem można dostrzec liczne kamyki, a pod tą ziemią jest wszystko, co pozostało po budowie.


Czy to jest ziemia? i na tej ziemi ma wyrosnąć ta zasiana trawa? a co jest pod tą ziemią? © Tymoteuszka

Ciekawe czy Bob budowniczy odbierający budowę zerknie na ten kawałek ziemi, odkopie w przypadkowym miejscu np. plastikową butelkę, albo niechcąco przykryty ową ziemią kawałek przewodu...itp.?


Przystanki autobusowe z betonu © Tymoteuszka

Jedynym plusem na budowie są przystanki, wybetonowane przystanki.
Kolejnym minusem są pozostawiane przez budowniczych w różnych miejscach, szczególnie na obrzeżach nowego chodnika, na wysokości wieżowca, takie oto elementy "starej budowy", czyli stare płyty betonowe ze starego chodnika.


Przecież jutro otwarcie odcinka Warszawskiej... takie obrazki doprowadzają do szału © Tymoteuszka

Jak do tej pory nikt się nie kwapił, aby je usunąć.
Przechodziłam tędy dzisiaj i nadal są.
Niestety jest wiele innych minusów, od niedociągnięć, po zdewastowanie innych chodników...conajmniej by książkę o tym napisać.
A przecież jutro otwarcie odcinka! Strach pomyśleć...

W kolejce do myjni i nie tylko

Czwartek, 28 lipca 2016 · dodano: 28.07.2016 | Komentarze 2

Na Festiwalu Narodów w Tomaszowie Maz bawili się Słoweńcy, Zambijczycy oraz Polacy :) © Tymoteuszka

Miastowa jazda.
Min. na myjkę, a później wprost do kompresora, by wydmuchać wodę.
Na stacji usłyszałam uwagę od Pani pracujacej w niej: " Ręczniki papierowe służą do czegoś innego, a nie do wycierania i pieszczenia roweru..."
Ja tylko urwałam cztery ręczniki, którymi przetarłam nieliczne kropelki na ramie.

Zdjęcie pierwsze zrobione podczas zabawy uczestników ŚDM, w diecezji tomaszowskiej.


Czysty Bocian - ładny Bocian :) © Tymoteuszka

Wpadli na dzień do Tomaszowa :)

Niedziela, 24 lipca 2016 · dodano: 26.07.2016 | Komentarze 6

Przy schronie na ul. Strzeleckiej w Tomaszowie © Tymoteuszka

Niedziela, niedziela będzie dla nas :)
Ta niedziela jest wyjątkowa.
Spodziewam się gości i to zacnych gości ze Śląska, ale nie tylko.
Umawiamy się rano na parkingu pod Skansenem Rzeki Pilicy w moim mieście.
Pierwszy pojawia się Mariusz gozdzik z Głowna, chwila mija i ja docieram na miejsce zbiórki.
Za kilka minut podjeżdża Andrzej z Niepokalanowa.
Na końcu zjawia się prawdziwa 4-osobowa wycieczka, tj. skowronki z Częstochowy, wraz z Darkiem amiga z Katowic i Tomaszem czyli siwuchem z Zawiercia.
Po przywitaniu, rozpakowaniu, wręczeniu pakietów startowych oraz podjedzeniu kanapek ;) ruszamy na trasę.

Plan planem, a trasa swoje i czas także.
Niestety po drodze musiałam zrezygnować z kilku Punktów.


Przy schronie na ul. Strzeleckiej w Tomaszowie © Tymoteuszka

Pierwszym punktem, który odwiedzamy jest bunkier, mieszczący się przy ul. Strzeleckiej.
Widać go na dwóch pierwszych zdjęciach.


Bunkier kolejowy w Jeleniu © Tymoteuszka

Kolejny bunkier na trasie, to bunkier kolejowy w Jeleniu.
Niektórzy pragnęli się nim przespacerować.
Reszta ekipy czeka przy rowerach na zewnątrz.


Ciemność widzę, ciemność © Tymoteuszka


Ściana bunkra w Jeleniu © Tymoteuszka

Teraz pokonujemy długi przelot leśnymi, szutrowymi szlakami.
Z racji tego, że Ośrodek Hodowli Żubrów jest zamknięty dla odwiedzających, omijamy go szerokim łukiem i pedałujemy dalej.

Kolejna atrakcja dnia to drewniany kościółek w Treście nad Zalewem Sulejowskim.
Niestety nie uda nam się wejść do środka, gdyż trwa msza.


Przed kościółkiem w Treście © Tymoteuszka

Z Tresty pofałdowaną drogą pośród lasów podjeżdżamy pod Sanktuarium św. Anny w Smardewicach, do którego wchodzimy. Wierni opuścili już kościół, więc jest cały nasz :)


Wnętrze Sanktuarium św. Anny w Smardzewicach © Tymoteuszka


Organy © Tymoteuszka

Darek trafia na czaszkę. Hura.


Jest i czaszka :) © Tymoteuszka

Przerwa na batona.


Przed Sanktuarium w Smardzewicach © Tymoteuszka

Na tamie robimy krótki postój. Robi się gorąco.


Widok z tamy na Zalew Sulejowski © Tymoteuszka

To nic, teraz się nieco schłodzimy, bo kolejny punkt to Groty Nagórzyckie i Podziemna Trasa Turystyczna.
Zdążamy kupić bilety i od razu pan przewodnik zaprasza nas do środka.
Schładzamy się, bo przecież wewnątrz panuje stała temperatura, tylko 12 stopni.
Niektórzy marzną :p

Przy Grotach zapada decyzja: jedziemy terenem przez las, po płaskim, zielonym szlakiem rowerowym.
No cóż, górki zostawiamy z boku.
Mostem nad Pilicą dojeżdżamy do Rezerwatu Niebieskie Źródła.
Tutaj chwila relaksu.


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka

Dla gości mam małą niespodziankę w postaci Małych Grot.
Zanim tam dojedziemy......zabłądzimy.....jedziemy wąską ścieżką pośród drzew.
Na samym końcu musimy zejść z rowerów, przedzieramy się przez las na azymut, zupełnie tak jak na zawodach :)
hehehhe

Trafiamy. Uffff. Są. Małe Groty.


Groty Małe © Tymoteuszka


Przy Grotach Małych © Tymoteuszka


Czego oni szukają? © Tymoteuszka

Wracamy lasem, już główniejszą z dróg leśnych, już nie błądzimy.
Podążamy teraz do Skansenu Rzeki Pilicy.
Nie wzięliśmy łańcuchów do rowerów.
Ktoś musi je pilnować. Wypadło na Darka i mnie. Zatem czekamy na ekipę.
Pod Grotami, rowerów pilnował Darek. Dziękuje.


Rowerów bez liku, jest czego pilnować © Tymoteuszka


Brama Skansenu Rzeki Pilicy © Tymoteuszka

Zbliża się 13.00, zatem trzeba chyba napełnić brzuchy.
Kwadrans niedaleko. Zatem jedziemy.
Są wolne miejsca.
Po sytym obiedzie i zakupach w Biedronce pędzimy pod kolejny drewniany kosciółek.


Przed drewnianym w Tomaszowie Białobrzegach © Tymoteuszka

Czarnym szlakiem Cudownych Obrazów pedałujemy do Spały.
Stajemy pod sklepem, wieżą ciśnień oraz żubrem.


Pan żubr spalski :) © Tymoteuszka

Pytam gości, czy widzieli obelisk św. Huberta i sosną na szczudłach?
Odpowiedź brzmi: nie.
Więc jedziem.


Przed Obeliskiem św. Huberta w Spalskim Parku Krajobrazowym © Tymoteuszka

Terenem, traktem Rzeki Pilicy do Inowłodza.
Mariusz pędzi wprost pod zamek, ok.


Na zamku w Inowłodzu © Tymoteuszka


Drzwi - dokąd? © Tymoteuszka


Romański kościół św. Idziego w tle © Tymoteuszka

Najpierw zamek, teraz synagoga, w której obecnie jest sklep, w sklepie przymusowe zakupy, by móc fotografować :)


Była synagoga inowłodzka - tam na górze sklepowe zaplecze - dziwne © Tymoteuszka


Na ścianach, pomiędzy oknami © Tymoteuszka

Na zamku przypomina mi się, ze miałam wykonać telefon do pana od klucza do Idziego.
Wykonuje telefon. Okazuje się, że Pan zaraz tam będzie, bo wybiła już prawie 16.00. Więc bez obawy.
Kościół lada moment zostanie otwarty. Uffff.
Podjeżdżamy pod stromy i niewygodny podjazd.


Wnętrze kościoła św. Idziego - widok z chóru © Tymoteuszka


Oświetlają go za pomocą świec, elektryczności tu brak © Tymoteuszka


Chór © Tymoteuszka


Sacrum Milenium Polonia © Tymoteuszka


Drzwi Idziego © Tymoteuszka


Zaraz zostanie zapalona © Tymoteuszka

Po zwiedzeniu Idziego, pedałujemy w kierunku Królowej Woli i dalej Konewki, gdzie jak się okaże później, będzie to ostatni punkt dzisiejszej wycieczki.
Siwuch musi zdążyć na pociąg do domu.

Ostatecznie zdąża, nawet bym powiedziała, pojechał tym wcześniejszym. :)

Podjeżdżamy na parking koło Skansenu, tam goście pakują rowery na kipę, na dach i jadą w swoje strony świata.
Jedynie co amiga zostaje jeszcze na trochę.

Dziękuje wszystkim uczestnikom wycieczki za przybycie.
Za genialne towarzystwo.
Przepraszam za to, co ominęliśmy, z racji na goniący czas.
No i mam nadzieję, że jeszcze nieraz, Kochani wpadniecie na dzień do Tomaszowa :p

Na jagody i po tajny klucz do tajnego miejsca

Niedziela, 17 lipca 2016 · dodano: 19.07.2016 | Komentarze 3

Jagód bez liku, niestety już opadają © Tymoteuszka

Z rańca.....może nie tak z rańca, a z rana na grzyby, na ryby, co ja piszę, na jagody. 
Do lasu jagodowego, za Wiadernem.
Uzbierane 4 słoiki na trzy pary rąk, w ciągu godziny. Coś czuje, że jutro będziemy mieć jagodowy dzień.


Są i grzyby © Tymoteuszka

Po grillu zmierzam niebieskim szlakiem rowerowym im. Juliana Tuwima. 
Bierze on początek w Tomaszowie Maz. przy dworcu PKP, prowadzi przez Luboszewy, Glinnik, Królową Wolę, Inowłódz, kończy w Zakościelu przy Ośrodku Chrześcijańskim Proem.


Na rowerowym szlaku im. Juliana Tuwima © Tymoteuszka


Bliżej Królowej Woli © Tymoteuszka


Zielony domek © Tymoteuszka

W Inowłodzu szukam tajnego klucza do tajnego miejsca.
Trochę mi tu schodzi, więc delektuję sie tutejszymi widokami.


Pod górkę i z górki © Tymoteuszka


W lewo i prawo © Tymoteuszka


Żółta polana © Tymoteuszka


Romański kościół św. Idziego od strony cmentarza © Tymoteuszka


Miasteczko Inowłódz © Tymoteuszka


Kajaki na Pilicy © Tymoteuszka


W stronę Zakościela © Tymoteuszka

Klucz jest cenną zdobyczą dnia dzisiejszego.
Przyda się za tydzień, w niedzielę 24 lipca, kiedy to moje miasto i okolice nawiedzą rowerzyści - turyści z miasta Częstochowa i okolic, a także z Głowna.


Nowe witacze © Tymoteuszka


Tajny klucz zdobyty © Tymoteuszka


Posadzka © Tymoteuszka

Po drodze zaznaczam w pamięci nowe zmiany na mapie.


Szuter? nowy szuter, nowe zmiany © Tymoteuszka


Dom z zapałek © Tymoteuszka

A także żegnam turystów z Łodzi, którzy oczekują na specjalny, wakacyjny pociąg do swojego miasta.
Poniżej ukazana jest stacja kolejowa Spała.


Stacja kolejowa ożywa na weekendy :) Ci pojadą w stronę Łodzi © Tymoteuszka

Na moście w Spale jak na deptaku w Ciechocinku.
Szybko stąd zmykam.


Ze spalskiego mostu widać Tomaszów © Tymoteuszka

Zanim dotrę do domu, postanawiam odwiedzić to miejsce.
Podjeżdżam od strony dzielnicy Białobrzegi.


Nowy i stary most kolejowy © Tymoteuszka


Nowa nitka © Tymoteuszka


Stara nitka © Tymoteuszka

Tam gdzieś daleko widać światła nadjeżdżającego pociągu.


Jedna prowadzi prosto, druga zekręca w lewo © Tymoteuszka


Prawie pod mostem © Tymoteuszka

Podjeżdżam w okolice Błoni tomaszowskich, gdzie rozbierają tor łyżwiarski.
Dlaczego?
Dlatego, że w jego miejsce wybudują nam piękną Lodową Arenę, tzn. pierwszy zadaszony tor łyżwiarski w Polsce.
Arena ma pomieścić ok. 10 tyś widzów, zimowy tor łyżwiarski latem zamieni się w tor wrotkarski, będą zadaszone korty tenisowe, i inne boiska i pomieszczenia.
Na pełnowymiarowym torze łyżwiarskim będą mogły odbywać się Mistrzostwa Polski jak i Mistrzostwa Świata.


Na torze łyżwiarskim trwa rozbiórka. Wieży sędziowskiej już prawie nie ma © Tymoteuszka


Skarpa też po mału znika © Tymoteuszka


Odkryty tor łyżwiarski w Tomaszowie Maz po mału przechodzi do historii © Tymoteuszka

Pod koniec wycieczki robię tradycyjne kółko w centrum i zajeżdżam do garażu.

Po pagórkach na południe od Tomaszowa

Niedziela, 10 lipca 2016 · dodano: 12.07.2016 | Komentarze 2

Po pustej drodze © Tymoteuszka

Słoneczny, niedzielny poranek nastraja mnie do tak wczesnej jazdy :)
Raniutko, nie ejst jeszcze tak gorąco, na DW713 prawie ruchu nie ma, to mnie cieszy :)
Jedzie się wyśmienicie, a tymbardziej, że koła kręcą wśród lasów, bo taką też drogę wybrałam.
Dziś jadę z mapą na kierownicy, więc się nie zgubię ;)

Tomaszów Maz, Sługocice, Tomaszówek, przed Panteonem Patronów Łowiectwa skręcam w prawo, w stronę Bratkowa.


Jest czym oddychać © Tymoteuszka

Odwiedzam tu stacje kolejową.


Stara stacja PKP Bratków © Tymoteuszka


Od tyłu - stara stacja Bratków © Tymoteuszka

Kołuje między Bratkowem, a Tomaszówkiem, Wincentynowem, Kamieniem i Grudzeniem Las.
Podziwiam piękne widoki.


Kryta strzechą © Tymoteuszka


Po pagórkach © Tymoteuszka


Wiejski staw © Tymoteuszka


Kapliczka © Tymoteuszka

W Grudzeniu Las, gdzie znajduje się druga co do wielkości Kopalnia Piasku w okolicy zaraz po Kopalni Biała Góra, a przed Kopalnią Syski, postanawiam zostać na dłużej.
Mimo wczesnej godziny, leje się żar z nieba. Na dodatek jestem na otwartym terenie.


W piaskownicy © Tymoteuszka


Kopalnia Grudzeń Las © Tymoteuszka

Okrążam kopalnię, w pewnym momencie mówię sobie teraz, albo nigdy.
Otóż podziwiałam ją zawsze z perspektywy asfaltu.
Dziś zauważyłam dość niewygodne przejście.
Cóż, raz kozie śmierć :)
Idziemy.
Przez pierwsze zwałowisko wdrapuje się z Bocianem.
Parkuje przed drugim i idę dalej z buta.
Przez wertepy, spękaną twardą ziemię, a raczej glinę, piasek.


Jak dotrzeć do tego właściwego miejsca? © Tymoteuszka

Co dalej?, a no czeka mnie dalsza podróż pt: "przedzieranie się po spękanej ziemi poprzez krzaczory"


Idzie się jak po grudzie © Tymoteuszka

Na końcu mojej tułaczki z buta spotyka mnie to, a raczej ten widok :)
Widzę białą plamę w ziemi, razi w oczy.
Rozglądam się w lewo, prawo.
Nikogo nie ma, Bociana mam na oku, choć stoi on daleko.


Warto dla takich widoków się pomęczyć © Tymoteuszka


Nawet w niedzielę się pracuje © Tymoteuszka


Piaskowa stacja kosmiczna na ziemi? ;) © Tymoteuszka

Na pewno nie widziałam całego wyrobiska, to tylko część, ale i dobre to :)


Tam na górze mieszkają ludzie © Tymoteuszka

Teraz pora odwiedzić wieś Duży Potok, dawno mnie tu nie widziano.


Biała, ze strzechą :) © Tymoteuszka

Między Dużym Potokiem, a Obarzankowem na mapie prowadzi asfaltowa droga.
W rzeczywistości jest tak:


W tym miejscu wg mapy powinien być asfalt, gdzie on jest? © Tymoteuszka

Bukowiec nad Pilicą, Julianów, gdzie w lesie ukryta jest kapliczka.
Jadę ją sobie przypomnieć :)


Kapliczka ukryta w lesie © Tymoteuszka


Leśna kapliczka © Tymoteuszka


Wnętrze leśnej kapliczki © Tymoteuszka


Amarantusik :) © Tymoteuszka


Choinki © Tymoteuszka

Przez Twardą, Smardzewice jadę do domu. Zrobię sobie przerwę :)


Ruch rowerowy się wzmaga © Tymoteuszka


Na zielonym © Tymoteuszka


Zielona Pilica - susza i gorąco za tym idą - strach się kąpać © Tymoteuszka

Po przerwie porywam Bociana i jedziemy w siną dal.
Jak się później okaże, pojedziemy na jagody :) do jagodowego lasu w okolicach Wiaderna.


Na leśnej drodze © Tymoteuszka

Trafiliśmy na jagody, więc pora na deser :)


Jagody © Tymoteuszka


Jagodowy las © Tymoteuszka


Teraz sobie usiądę i pojem, a co? słoika nie ma ze sobą, eh, mogłam przewidzieć tę sytuacje © Tymoteuszka

W lesie, w okolicach Wiaderna spędzam sporo czasu.
Zjadam jagody.
Poza tym sprawdzam jedną za ścieżek, które zmieniły swoj status z grubej krechy na szuterek. Chciałabym się upewnić czy to ta i gdzie się urywa.
Wyjeżdżam na asfalt w kierunku Młoszowa, tam dostrzegam drogowskaz na Leonów. 
Stop.
Patrzę na mapę, wydaje mi się dziwne.
Znów jakaś zmiana na ziemi. Szutr, później gruba krecha zamieniły się w asfalt.
Kolejną zmianę na mapie trzeba odnotować.


Do Leonowa prowadzi asfalt, a nie szuter i droga - gruba krecha © Tymoteuszka


Zmienia się na lepsze, szkoda że nie kultura ludzi © Tymoteuszka

Przez Swolszewice Duże i ponownie Wiaderno zmierzam do garażu. Mam dość na dziś.


Chip czy Daily? © Tymoteuszka


Dróżka prowadząca do zielonego Jeziora Sulejowskiego © Tymoteuszka

Dziś odkryłam nawe zakątki świata, przemierzałam wśród lasów po obydwuch stronach Jeziora Sulejowskiego i na dodatek odkryłam tyle zmian na mapie :) Lubię takie odkrywanie.

Tylko po mieście

Sobota, 9 lipca 2016 · dodano: 11.07.2016 | Komentarze 1

Rower z połyskiem © Tymoteuszka

Na więcej nie miałam ochoty.
Po drugie chmury szły w moją stronę.
Później zaczęło padać.
Później przestało :)