Wielka Sobota - pod prąd, z bólem.

Sobota, 19 kwietnia 2014 · dodano: 22.04.2014 | Komentarze 1

Po okolicy, na więcej nie ma czasu.
Bez aparatu, więc nie ma i nie będzie zdjęć.
Z wiatrem w twarz - czasami nie idzie oddychać.
Po drodze zaczęło boleć mnie kolano.
To samo kolano, co kilka lat temu dokuczała mi w nim łękotka.

Wielki Czwartek - czy ja kiedyś tam powrócę?

Czwartek, 17 kwietnia 2014 · dodano: 18.04.2014 | Komentarze 7

Na moście nad Wolbórką © Tymoteuszka

Dziś Wielki Czwartek, dziś zaczynają się najważniejsze trzy dni w roku, najważniejsze święta w całym kalendarzu.....
a ja.....zamiast wybrać się do kościoła.....wybieram się na popracową przejażdżkę Czarnym Bocianem.
Już dawno powinnam zmienić-zaktualizować opis przy moim profilu na tej stronie, gdyż jest nieaktualny.
Już od dawna nie chodzę do kościoła, odkąd mama zachorowała...
Zaczęło się od wymówki, że nie mam czasu, później padały w mojej głowie pytania dlaczego ona, a nie ja?
W tej chwili stoję na rozstaju dróg, nie wiem co mam w tej kwestii zrobić, od czego zacząć, wszystko się posypało w jednej chwili.
Nadal przeżywam ciężkie chwile w swoim życiu, to są nie tylko chwile związane z chorobą, ale z moim osobistym życiem.
Wkurza mnie bardzo kwestia pedofilii w kościele, ale i taka, że w "moim byłym środowisku kościelnym" pojawiły się przypadki właśnie pedofilii, ale także takie, w których ksiądz jest na boku z mężatką.
Pewnie były takie przypadki i kiedyś, ale ja o nich nie wiedziałam, teraz wiem, nawet widzę na własne oczy.
Obecnie próbuję się pozbierać i wybrać tę drogę, która będzie ta właściwa, ta prawdziwa.

Boże, jesteś i nie grzmisz!!!?


Wygląda jak kapliczka?, © Tymoteuszka


Przyroda © Tymoteuszka

Postanawiam przejechać się końskim szlakiem, co napotkam na drodze, to się okaże. Nie jechałam tędy nigdy.


Łódzkim końskim szlakiem © Tymoteuszka

Ten młyn oglądałam już kilka razy, ale z drugiej strony rzeki Wolbórki, dziś jest troszkę inaczej.


Czynny młyn w Chorzęcinie z drugiej strony Wolbórki © Tymoteuszka


Czasami opłaca się zajść od tyłu ;) © Tymoteuszka


Podrywa się uciekinier © Tymoteuszka


Wystraszył się focącej Posterunkowej ;) © Tymoteuszka


Nad rzeczką Wolbórką © Tymoteuszka

Tu jest pięknie, bo świat jest piękny.
Z drugiej strony dlaczego ludzie są tacy okrutni?


Nowo odkryty mostek na Wolbórce © Tymoteuszka

Dawno temu widziałam tę chatę, ale dopiero dziś udało mi się ją sfotografować.


Zrujnowana chata w Łazisku © Tymoteuszka

Przejeżdżam koło mojej parafii, w której "urodziłam się ponownie", czyt. duchowo, zatrzymuje się przed wejściem. Drzwi otwarte, gdyż trwa Wielko Czwartkowa Msza, słyszę znajomych jak przepięknie śpiewają pieśń pt. "Dzięki Ci Panie za ciało Twe i krew", wszystkie dobre wspomnienia wracają.
Ale czy ja jeszcze tutaj wrócę?

w wiosennym deszczu z wiosennym krajobrazem

Niedziela, 13 kwietnia 2014 · dodano: 15.04.2014 | Komentarze 0

Wycieczka bardzo spontaniczna niedzielnym po południem.
W nieznanym kierunku ;) i w niepewnej prognozie, z deszczem w tle.
Dziś czytać nie będziecie mieli co, za to się naoglądacie :)
Zatem zapraszam na wycieczkę bez komentarza.



Bocian wiosennie © Tymoteuszka


Żółtki w rezerwacie © Tymoteuszka


Sanktuarium smardzewickie © Tymoteuszka


Robaczki © Tymoteuszka


Na Wąwale © Tymoteuszka


Tomaszowski drewniany kościół odzyska swoją świetność © Tymoteuszka


Wiosennie koło drewnianego kościoła w Spale © Tymoteuszka


Koło drzewa © Tymoteuszka


Wieża ciśnień © Tymoteuszka


Zaczarowany ganek © Tymoteuszka


Wiosna panie © Tymoteuszka


Na skwerze w centrum © Tymoteuszka


Wiosennie przed Urzędem Miasta © Tymoteuszka


W oddali muzeum tomaszowskie © Tymoteuszka


Bocian wiosennie © Tymoteuszka


Tak jakoś siwo tutaj ;) © Tymoteuszka

Bike Orient - Dolina Warty

Sobota, 5 kwietnia 2014 · dodano: 07.04.2014 | Komentarze 3

Jeszcze BikeOrientów nie ma ;) © Tymoteuszka

ale zaraz się pojawią :)

Miało mnie nie być.
Miało być słonce, miało nie wiać.
Za to było chłodno i pochmurno no i bardzo wietrznie.
Przecież ja nie narzekam.

Witajcie na

Bike Orient - Szczepocice Rządowe koło Radomska, woj. łódzkie


Odprawa, rozdanie map i start godz. 9.45
Przy rozdaniu map panuje zamęt, żeby nie powiedzieć rozgardiasz.
Niestety, dostaje mi się ją dopiero po 5 minutach, w innym miejscu, niż wskazano na początku.
Trudno. Przecież nie jestem jedną z faworytek.
Po chwili zapoznaję się z nią, kreślę sobie trasę i jadę w kierunku

PK 6 - rozlewisko strumienia przy drodze, czy będzie mokro na samym początku? To się okaże.
Z początku jadę asfaltem, mijają mnie chłopaki z Etisoftu, ja jadę swoim tempem, nie mam zamiaru umierać po drodze.
Trzeba rozłożyć siły na 8h 15 minut całego rajdu.
Skręcam w lewo w las. Wydaję mi się, że dobrą ścieżką, później coś mi nie pasuje. Jak się później okazało, za daleko, wyjechałam poza mapę, na asfalcie skręcam w lewo, pedałuje dość długi odcinek, muszę się teraz kierować w prawo do lasu wjechać tym samym na szlak koński, ale nigdzie go nie widzę. Cóż, raz kozie śmierć, celuje, czy trafnie?
Dojeżdżam, a raczej dochodzę, do strumienia, ups, kąpanie mnie czeka? Jest mostek, przechodzę na drugą stronę i wjeżdżam na sam punkt. Jest!
Pierwsze koty za płoty.
Zapomniałam już jak to się robi.
Na punkcie okazuje się, że nie ma perforatora, więc dokumentuje foto.


Rozlewisko © djk71

PK 3 - róg fundamentów dawnego ogrodzenia
Przejeżdżam polem pod trasą DK 1, po czym szlakiem końskim w okolice punktu.
Pojawiają się piachy. Punkt też jest.

PK 5 - ambona myśliwska
Wzdłuż czerwonego szlaku rowerowego i konnego...zawracam, za daleko, dalej przerywaną na skraju lasu i pola, widać ambonę - nie tą jak się później okaże - nie tylko ja mam problemy z....odnalezieniem, ambona jest, ale nie ma przy niej punktu, czyli to nie ta.
Jadę po błotku, po chwili już pcham rower, po czym wsiadam i zaliczam glebę. Wyglądało to nie zaciekawie, na szczęście jestem cała. Ktoś pyta czy żyję?
To była tylko gruba leżąca gałąź, która mnie zatrzymała podczas jazdy.


Pierwsza dziś ambona © djk71

Tutaj decyduję się na ominięcie PK 12, który jest bllisko, ale za to z niedogodnym dojazdem i w pobliżu licznych kanalików wodnych, znając mnie, bardzo dużo czasu zajęłoby mi jego odnalezienie, zatem rezygnuje, jadąc przez wieś Jankowice prosto na

PK 10 - brzeg zbiornika wodnego - gdzie organizatorzy postarali się o zadanie specjalne, polegające na przepłynięciu w kajaku na środek zbiornika, gdzie jest umiejscowiony punkt.
Fajna odmiana, zamiast siodełka rowerowego, siodełko kajakowe, wiosło w ręce, karta w zęby i płynę.
Wszystko ładnie i pięknie, tylko, że mając już perforator i kartę w ręce.....nie pamiętam który to punkt, ups.....
Nic tylko zostało mi czekać na kolejnych zawodników. Czekam jakieś 5 minut :( katastrofa).

Zdjęcie autorstwa Pawła Banaszkiewicza, pozdrawiam :)
Z kartą w zębach odbijam się od dna ;)
To był początek, co było dalej już wiecie.


Podczas zadania specjalnego © Tymoteuszka

PK 15 - prawy brzeg Warty
Chwilę asfaltem, wskakuje na rowerowy zielony, w odpowiednim momencie skręcam w lewo i telepę się dróżką leśną, która mnie nie zachwyca, mam już dość siodełka, dupa boli. Punkt w okolicach wsi Prusicko.

PK 19 - prawy brzeg Warty


I znów nad Wartą © djk71

Kolejny o tej samej nazwie.
Zanim tutaj dotrę ścieżka, którą jadę poprowadzi mnie wprost pod bramę prywatnej posesji, na której widzę dwa piękne konie.
Mam szczęście, w tym samym momencie, kiedy się do niej zbliżam przyjeżdża właściciel i otwiera mi bramę :) dziękuje.
Wyjeżdżam tym samym we wsi Ważne Młyny, gdzie nieopodal znajduje się punkt.
Wracam na asfalt i kieruję się na

PK 20 - dawny młyn - bufet
Zanim trafię na punkt, troszkę pokołuje między domkami letniskowymi :)
Tutaj dochodzą mnie wieści, że dwie osoby po drodze złamały ramę przy rowerze, czy to fakt, czy mit?
Brrrrrr. Przy okazji słyszę też, że przy następnym punkcie, który chcę odwiedzić, nie ma perforatora. Dobrze wiedzieć.

PK 16 - wieża przeciwpożarowa


Zostały tylko napisy © djk71

PK 17 - lewy brzeg Kocianki
Brzuchackim duktem do celu. Na punkcie jak się okazało też nie ma perforatora.
Ścieżka leśna, która wiodła do punktu, dała mi w kość, a raczej w pupę.....marzę już o mecie, nie wytrzymam chyba z bólu.

Po drodze opuszczam PK 14, marzę tylko o asfalcie gładkim jak szklanka, więc jadę szosą wprost po

PK13 - dół
Opis brzmi ciekawie. Na pewno nie będzie on sam, tylko kilka, a może kilkanaście?
Nie mylę się.
Zanim dotrę do niego, mija kilka chwil.

W tym momencie mam już 10 PK, tyle ile trzeba maksymalnie zdobyć na trasie Mega, czyli wszystkie.
Gdyż moje siodełko jest niedysponowane, marzę tylko o jednym, pojechać asfaltem do mety.
Nie patrzę na licznik, bo to nie ma sensu, nie mam co się spieszyć, a tym bardziej, że wiatr daję mi cały czas po twarzy, co mnie bardzo spowalnia i oziębia za jednym zamachem.

Cieszę, się że zdobyłam 10 PK, a w jakim czasie to się okaże.



BikeOrient edycja Szczepocice © Tymoteuszka



Nad Wartą © Tymoteuszka


Czarny Bocian wypatrzył bociana © Tymoteuszka

Na mecie oddaje kartę.
Po czym myję się i przebieram w suche ciuchy.
Idę na stołówkę zjeść gorący posiłek przygotowany dla każdego uczestnika.
Mniam mniam.

Na stołówce pogaduchy ze znajomymi.
Ogłoszenie wyników i pora jechać do domu.
Po 12 godzinach na nogach legnę na łóżku niczym kłoda :)

Dzięki wszystkim za wariacko przemiły dzień. Inny niż taki zwykły. ;)

P.S. Fotki z trasy (punktów kontrolnych zapożyczone od djk71) - dziękuje.
P.S. Przed zawodami zrobiłam sobie rundkę zapoznawczo-rozgrzewającą po okolicy, zatem kilometrów podczas zawodów było zdecydowanie mniej.

Wynik:
trasa Mega - 4 miejsce wśród kobiet (18 minut dzieliło mnie od miejsca 3 - go)
                   - 18 miejsce open
10 PK zaliczone w czasie 6h 29minut

Nad jeziorko turkusowe i piotrkowski cmentarz żydowski

Niedziela, 30 marca 2014 · dodano: 31.03.2014 | Komentarze 11

Holenderski wiatrak © Tymoteuszka

Niespodziewanie ta, słoneczna niedziela staję się wolną niedzielą.
Nic dodać, nic ująć.
Od dawna  zamierzałam się do odwiedzenia wsi Kurnędz, na południe od Sulejowa, w której można podziwiać przepiękne widoki, min. na jeziorko turkusowe.
Zanim tam dotrę, obieram kierunek na Piotrków Trybunalski, w którym chciałabym się przyjrzeć bliżej niektórym zabytkom.
Jadę przez Golesze, gdzie skręcam na Żarnowicę, w której ma siedzibę KTR Bike Orient - tutaj pozdrawiam serdecznie Piotra, organizatora tychże zawodów na orientację.



Piotrków Trybunaslki - Częstochowa, tu biegnie Trasa Czynu Żołnierskiego © Tymoteuszka

W Piotrkowie pierwszym punktem docelowym będzie cmentarz żydowski, który rok temu dane było mi obejrzeć dzięki Jerzemu z pesperktywy ulicy i to w dość ekstremalnych warunkach.
Dzisiaj chciałabym wejść na jego teren, czy mi się uda?


Na wieczną pamięć 560 żydów zamordowanych © Tymoteuszka


Widok z ulicy na cmentarz żydowski w Piotrkowie Trybunalskim © Tymoteuszka

Oj, brama jest zamknięta na cztery spusty.


Przed główną bramą kirkutu piotrkowskiego © Tymoteuszka

Nieopodal jest druga, która wiedzie na prywatne podwórze.
Wchodzę, na schodach wypatruje starszą panią.
Po rozmowie z nią udaje mi się wejść na kirkut, mimo tego, że na bramie piszę wstęp wolny, muszę zapłacić.
Płacę więcej niż tydzień temu w Łodzi, dlatego że pani nie ma jak wydać. Cóż.


Na terenie cmentarza żydowskiego © Tymoteuszka


Najstarsza część kirkutu © Tymoteuszka


W najstarszej części na wzniesieniu © Tymoteuszka


Strasznie tu smutno © Tymoteuszka


Piotrkowskim kirkutem opiekuje się starsza pani, dzięki której mogłam wejść na jego teren © Tymoteuszka

Opuszczam kirkut i kieruję się wpierw w stronę synagogi,


W byłej piotrkowskiej synagodze znajduje się dzisiaj biblioteka miejska, strasznie ciekawa jestem jej wnętrza © Tymoteuszka

później zamku królewskiego,


Piotrkowski zamek © Tymoteuszka

aż w końcu dojeżdżam do Starego Miasta.



Kościół farny pw. św. Jakuba © Tymoteuszka


Na dalszym planie kościół Panien Dominikanek © Tymoteuszka

Chwilę później mam nadzieję, że uda mi się wejść do wnętrza cerkwi prawosławnej.


Cerkiew prawosławna w Piotrkowie © Tymoteuszka


Tablica informacyjna © Tymoteuszka


Drzwi cerkwi © Tymoteuszka

Nic z tego, i tym razem się nie udało.


Pw. Wszystkich Świętych © Tymoteuszka

Po drodze zaliczam obiad w McDonaldsie (bleee) i kieruję się na Sulejów.M


Widok na Stare Miasto Piotrkowa i fragment murów miejskich © Tymoteuszka

Mam dość głównej drogi krajowej i w Przygłowie decyduję się skręcić na Łęczno, by nie nadrabiać sporo kilometrów tuż przed lasem skręcam w lewo w polną szlakówkę, która poprowadzi mnie wprost do Sulejowa.


Szutrem w kierunku Sulejowa © Tymoteuszka


Po drodze © Tymoteuszka

Z Sulejowa prosto na Kurnędz.
Byłam tam raz w życiu, ale było mnie stać tylko na jedno spojrzenie od strony ulicy.
Tym razem postanawiam okrążyć kamieniołom ścieżkami polnymi.
Spoglądam na mapę i widzę liczne poziomice, myślę, że nie dam się wzniesieniom na trasie :)

Pierwszy widok zachwyca, liczni spacerowicze, a nawet przyjezdni motorami wpadają w zachwyt.
Jedna pani zauważa z tak wysoka rybę po przejrzystą taflą jeziorka.


Turkusowa woda w Kurnędzu © Tymoteuszka

Z góry widać jak pływają sobie rybki :)


Zatyka w piersi © Tymoteuszka


Kamieniołom wapienia © Tymoteuszka


Niczym jezioro turkusowe © Tymoteuszka

Ścieżka, którą jadę daje troszkę w kość, a raczej w nogi.
Słońce też daje, ale ciepełka.


Piękne są tutaj widoki © Tymoteuszka

Tutaj siadam podziwiając to piękno w około.
Zajadam i popijam.


Dlatego robię sobie krótką przerwę na odpoczynek © Tymoteuszka

Do Sulejowa wracam ścieżką polną z widokiem na


Kościół pw. św. Floriana 1901-1903r © Tymoteuszka

Przez Sulejów przejeżdżam, nie zatrzymując się nigdzie.
Zerkam tylko na


Rzut oka na sulejowski zespół opactwa cystersów © Tymoteuszka

gdzie 13 września będzie bazą Maratonu wokół Jeziora Sulejowskiego, organizowanego przez Piotra z KTR BikeOrient, naszego kolegę.
Zapraszam w Jego imieniu wszystkich śmiałków do spędzenia czasu w doborowym towarzystwie na wspaniałym terenie w okolicach Zalewu Sulejowskiego w województwie łódzkim.
Na poniższej stronie można się zapoznać ze szczegółami.
http://www.bikeorient.pl/maraton/aktualnosci

Po drodze do Tomaszowa podkusiło mnie, aby zobaczyć figurę św. Nepomucena we wsi Popławy.


Figura św. Nepomucena © Tymoteuszka


Stary budynek © Tymoteuszka


Tymoteuszka w akcji © Tymoteuszka


Kwiaty © Tymoteuszka


Nowa budowla na Białej Górze © Tymoteuszka

Eh, znów zabrakło picia, mało co mnie nie odcięło.

W domu nie czuję siedzenia.
Ręka lewa troszkę nie domaga.
Co się stało? Nie mam kondycji? No tak, gdzie i kiedy mam ją "złapać".

Ta wycieczka miała być swojego rodzaju treningiem przed sobotnimi zawodami...
A może by odpuścić, bo przecież jestem bez formy.
Tylko się zbłaźnię.
Koniecznie muszę się zaopatrzeć w dość jedzonka i picia na zawody, bo bez tego będę zdychać na trasie.

w piątek

Piątek, 28 marca 2014 · dodano: 31.03.2014 | Komentarze 1

Po pracy, przed 18.00 wyjeżdżam na krótkie kółko wkoło kominów.

Dawno mnie tutaj nie było. Ale praktycznie też się nic nie zmieniło.

Bez zdjęcia, bo też bez aparatu.
A takie ładnie pełne czerwone słońce było...  :)
Za to piosenka mojego ulubionego:

Amiga, dzięki za wyjaśnienie..dodawania tutaj utworów :)

Po Ziemi Obiecanej

Niedziela, 23 marca 2014 · dodano: 25.03.2014 | Komentarze 5

Wsiąść do pociągu © Tymoteuszka

Ta niedziela miała nie tak wyglądać jak wyglądała.
Przepraszam wszystkich pokrzywdzonych.

Przepraszam za nadzieję na spotkanie po roku czasu nie widzenia się, beznadziejnie to wyszło.
Przepraszam za współtowarzysza za marudzenie i ciągłe zmienianie a to humoru, a to kierunku jazdy, a to moich kaprysów.
Głupi dzień, głupi humor, a może niehumor spowodowany brakiem spotkania z Kimś - to moja wina i z powodu okrutnej pogody jaką mieliśmy przez prawie cały czas trwania tejże wycieczki.
Ogólnie rzecz biorąc PRZEPRASZAM za niedyspozycję.

Na Dworcu czeka na mnie niespodzianka.
To znaczy byłam do końca przekonana, że do Ziemi Obiecanej, czyli do miasta Łodzi wybieram się pociągiem sama.
Okazało się, że czeka na mnie współtowarzysz Jerzy.
Poświęcił się i wybrał przejażdżkę pociągiem w nieznane, a może pociągami....zamiast spędzić niedzielę ze swoją żoną.

Z okien pociągu dostrzegamy kropelki, krople deszczu.
Im bliżej celu, tym są bardziej wyraziste.
Cóż, może wystartuje na miss mokrego podkoszulka?
Po drodze Jerzy dowiaduje się, że nie jestem przygotowana do zajęć, tzn. nie mam konkretnego celu, jaki chciałabym zobaczyć.
Poza cerkwiami i synagogami w centrum.....nie mam pomysłu na zwiedzanie Łodzi.
Z powrotem mamy w planie powrót na dwóch kołach, czy się uda?

Tymczasem wysiadamy na Dworcu Kaliskim.

Krople deszczu, szarość nad głowami bardzo mnie dołuje.
Grzywa, dopiero co ścięta mnie denerwuje, zasłania mi jedno oko i tym samym nie widzę nic. Co chwilę nią trzepę na boki niczym koniu, nie pomaga. Denerwuje.
Z mapy nic nie wyczytuje, gdzie, w którym kierunku? Dobrze, że współtowarzysz wie w którym kierunku jechać. Dziękuje.
Po drodze opowiada, pokazuje.
Pierwszym punkt kontrolny to cerkiew św. Aleksandra Newskiego stojąca w samym centrum Łodzi.
Pisałam, że po Łodzi jeździ się paskudnie?


Sobór św. Aleksandra Newskiego w Łodzi © Tymoteuszka


W 1948 cerkiew w Łodzi uzyskała rangę soboru, zostając równocześnie katedrą diecezji łódzko-poznańskiej © Tymoteuszka


Cerkiew została zbudowana w stylu rosyjsko-bizantyjskim na planie ośmiokąta © Tymoteuszka

Wejść do jej wnętrza się nie udaje, nabożeństwo jeszcze trochę potrwa, szkoda.


Jest przeznaczona dla ok. 850 osób © Tymoteuszka

Na mapie odnajduję jeszcze jedną cerkiew, położoną niedaleko od tej pierwszej.
Kierujemy się teraz w jej stronę.


Cerkiew św. Olgi w Łodzi © Tymoteuszka


Świątynia znajduje się się przy ulicy Grzegorza Piramowicza 12 w Łodzi © Tymoteuszka

Kierujemy się nieco na północ, aby osiągnąć nasz wspólny cel, cmentarz żydowski.
Przez Stary Rynek, koło kościoła Wniebowzięcia NMP.


Kościół Wniebowzięcia NMP w Łodzi © Tymoteuszka

Wprost na cmentarz wjeżdżam jak zmokła kura.
Tutaj odechciewa mi się mojego kochanego pedałowania.
Oprócz deszczu przyczynił się także dokuczliwy wiatr.


Na Ziemi Obiecanej w krainie deszczowców © Tymoteuszka



Dom Przedpogrzebowy na terenie cmentarza żydowskiego w Łodzi © Tymoteuszka

Na terenie cmentarza obowiązuje bilet zakupiony tuż po przekroczeniu bramy.


Wnętrze Domu Przedpogrzebowego © Tymoteuszka


Mur okalający cmentarz żydowski w Łodzi © Tymoteuszka


Na terenie cmentarza © Tymoteuszka

Teren cmentarza jest ogromny, wszystko na nim zachwyca.
Skupiam się na tym okropnym deszczu, a nie na tym co potrzeba.
Wkurzam się sama na siebie.
To nie tak miało to wszystko wyglądać.
Eh.


Mauzoleum Izraela Poznańskiego © Tymoteuszka


Grób rodzinny Jarocińskich © Tymoteuszka

Podczas tego spaceru oznajmiam Jerzemu, że nie mam ochoty wracać 50 km do domu pośród spadających miliona kropel deszczu.
Mina Jego mówi sama za siebie.
Pada pomysł, aby dojechać na dwóch kołach do Dworca na Widzewie i też tak robimy.
Na dworcu okazuje się, że najbliższy pociąg zawiezie nas do Koluszek i tam jedziemy.


Macewy © Tymoteuszka


Na terenie cmentarza żydowskiego © Tymoteuszka


Na cmentarzu żydowskim w Łodzi © Tymoteuszka

W Koluszkach decydujemy się na rowerowy dojazd do domów.


Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Koluszkach © Tymoteuszka


Mus to mus © Tymoteuszka

W Koluszkach deszczu nie ma.
To dobry znak.
Deszcz pojawia się dopiero w Łazisku, jakieś 5 kilometry od domu.


Przed bramą Fabryki Przyczep w Niewiadowie © Tymoteuszka


Na drugą stronę © Tymoteuszka

Po drodze do domu, spostrzegam z głównej drogi jak na polu śmigają bociany.
Jedziemy w pole.
Były aż trzy!!  :)


Pierwsze bociany wiosny 2014 © Tymoteuszka


Kolorowy ganek © Tymoteuszka

Podróż rowerem po Łodzi pełnej deszczu wcale mnie nie zachwyciła, gdyż mało widziałam.
Cmentarz żydowski zachwycił - dzięki. Być może odwiedzę go jeszcze raz, bardziej dokładnie i w bardziej przyjaznej aurze ;)

Wodzu prowadź!! Konkurs!!!

Niedziela, 9 marca 2014 · dodano: 12.03.2014 | Komentarze 7

W tygodniu wysyłam informację do Goździka, z propozycją na wspólne rowerowanie, gdyż ta niedziela jest dla mnie zupełnie wolna od obowiązków, zatem przeznaczam ją całkowicie na wycieczkę rowerową.
Wysyłam też informacje do innego znajomego.

Do 10.00 w niedzielę zostaję sama na lodzie, i może dobrze, pomyślę sobie po drodze w samotności o tym i tamtym.
Gdzie pojadę, to już zostawiam Bocianowi.....myślę nad Opocznem i okolicami, albo nad Piotrkowem z cmentarzem żydowskim, gdzie chciałabym zostać na dłuższą chwilkę i troszkę się tam zadumać.
Co wyjdzie? Zobaczę.

Przed 10.00 dzwoni telefon od Jerzego. Umawiamy się za 15 minut.
Tak naprawdę nie wiemy w jakim kierunku pojedziemy.
Pada min. pomysł taki,  aby udać się pociągiem do Opoczna, a tam już pomyślimy co dalej.
Więc zmierzamy na stację PKP. 
Całujemy klamkę, tzn. najbliższy pociąg mamy przed 12.00, zdecydowanie za późno.

Pada słowo Drzewica.
To jedziemy. Wodzu prowadź!! 
Jedziemy terenem, szlakami rowerowymi i pieszymi przez lasy Spalskie.



Przyroda © Tymoteuszka


W lesie © Tymoteuszka


Na leśnym mostku © Tymoteuszka

I tak lądujemy na stacji kolejowej w Dębie Opoczyńskiej:

Tutaj mamy czym jechać :)


No to jedziemy!!! © Tymoteuszka


Rozsypana chata © Tymoteuszka

A w Drzewicy:


Tor kajakowy w Drzewicy © Tymoteuszka


Ruiny zamku w Drzewicy © Tymoteuszka


Wieża zamkowa w Drzewicy © Tymoteuszka


Konfesjonał w kościele parafialnym w Drzewicy © Tymoteuszka


Napis nad drzwiami kościelnymi © Tymoteuszka


W drodze powrotnej w lesie na nierównej drodze gubię licznik. 
Eh, za późno się orientuję, nie wiem zupełnie w którym miejscu mi wypadł....robi się już późno, nie uśmiecha mi się wracać.

Jak się później okaże mój współtowarzysz ma dla mnie dobrą wiadomość.
Znalazł i zabrał go ze sobą.
Jestem ucieszona tym faktem. Nie muszę kupować nowego. Ten przypomina mi Suwalszczyznę, na której go zakupiłam, dlatego nie potrafiłabym się z nim rozstać. 

Dziękuje za  miły, rowerowy dzień.
Mam nadzieję, że niedługo będzie taka sama niedziela, słoneczna, w pełni  wolna no i rowerowa. 
Wtedy zaproszę na nią kogoś zupełnie innego : Już wiem kogo :P

Konkurs zagadka!!!

Kogo zaprosi Tymoteuszka Posterunkowa na następną słoneczną i całodzienną wycieczkę?

Sobota solo

Sobota, 1 marca 2014 · dodano: 03.03.2014 | Komentarze 4

Dziś stać mnie tylko na krótką przejażdżkę w koło kominów, gdyż z czasem u mnie krucho.
Solo.
Dziękuje wszystkim za smsy i wiadomości, moja długa nieobecność na portalu sprawiła, że niektórzy z Was bardzo się martwili.
Jestem, żyje. Myślę, że już odetchnęliście?

Jadę w kierunku Tajemniczych Krzyży, gdzie ostatnio przeprowadzona została ekshumacja.


Teren trzech tajemniczych krzyży w lesie w Dąbrowie © Tymoteuszka

Przez Wiaderno do Jadwigowa, gdzie na wiadukcie nad S8 zatrzymuje mnie oślepiające słońce.


W stronę słońca © Tymoteuszka


Zimowy pejzaż © Tymoteuszka

Później kieruję się na "Górę Wiatrów"


Już Trojaczki //a nie tak dawno można było zobaczyć puzzle// © Tymoteuszka

Wracając do miasta, na moście nad Wolbórką podziwiam chylące się ku zachodowi słońce.


Zachód nad Wolbórką © Tymoteuszka


Stary młyn nad Wolbórką © Tymoteuszka

Krótko jak dla mnie, zbyt krótko jak na moje możliwości.

W poszukiwaniu bunkrów

Niedziela, 23 lutego 2014 · dodano: 03.03.2014 | Komentarze 5

Witam po dłuuuugiej przerwie.
Wybaczcie, ale wpis bez komentarza.
Wycieczka udana, w miłym towarzystwie. Dziękuje.

Niedziela. Inna niż wcześniejsze. Dziś mam okazję wyjechać Bocianem w teren. Zapomniałam jak już się kręci.
Myślę, że nie polegnę po drodze.
Umawiam się z Jerzym, moim tomaszowskim kompanem wycieczek rowerowych. 
Naszym celem będą dziś bunkry we wsi Skrzynki, a może raczej ruiny.
Nie tak dawno obiło mi się o uszy, że takie istnieją w Skrzynkach.
Tylko w którym miejscu?
To będzie dla nas wielka zagadka.
Okazuję się, że Jerzy zaczerpnął informację od kolegi nt. ich lokalizacji.
Jedziemy przez Łazisko, Zaborów do Skrzynek.
W Skrzynkach za linią kolejową skręcamy w prawo, do lasu.
A miało nie być dziś terenu, chciałam nie utytłać czyściutkiego Bociana.
Nie udało się.
Ale za to udało się odszukać ruiny bunkrów.
Teren ogromny, podmokły, natomiast same bunkry robią na mnie wrażenie.
Jestem w szoku, gdyż nigdzie się nie spotkałam z informacją nt. tych bunkrów, natomiast o bunkrach w Konewce i w Jeleniu można wszędzie uzyskać informację.

Kompleks bunkrów w Skrzynkach to 4 bunkry typu 102V  i sześć baraków kwatery Askania Mitte III zbudowanych 1940 r. przez Niemców, w których miały zostać zakwaterowane jednostki zabezpieczenia kwatery i sztab roboczy OKH. Podobno testowano na nich wyroby z pobliskich zakładów w Niewiadowie. Zresztą lokalizację tych schronów można wiązać właśnie z pobliską fabryką amunicji, stacją przeładunkową w Zaosiu i odległymi o kilkanaście kilometrów składami materiałów wojennych w Regnach.
Powyższa informacja zaczerpnięta jest ze strony tomaszowskiej grupy Cento Maniaków http://simi.tm44.pl/cento/2/index.htm



W lesie koło wsi skrzynki © Tymoteuszka


Ten widok robi wrażenie © Tymoteuszka


Zaraz spadnie mi coś na głowę? © Tymoteuszka


Do dziś można tu obejrzeć ruiny czterech schronów wysadzonych już po wojnie © Tymoteuszka

Dzięki namowie Jerzego wchodzę do stojącego w całości bunkra, a tam stalaktyty.



Tu, gdzie stoją ruiny bunkrów z 1940 r © Tymoteuszka


Uwielbiam takie światłości :) © Tymoteuszka


Teraz nie żałuje wejścia do środka :) © Tymoteuszka



Detal © Tymoteuszka


Wśród bunkrów znaleźliśmy lodowiec © Tymoteuszka


Wielka ściana © Tymoteuszka


Na drugą stronę? © Tymoteuszka


Hop do wody © Tymoteuszka


Bunkier prawie w całości © Tymoteuszka

i żelazny strop


Wnętrze tegoż bunkra © Tymoteuszka

Wracając do domu wpadamy do Ujazdu, później Niewiadowa, a tam: 


W Niewiadowie © Tymoteuszka


Na cmentarzu w Ujeździe © Tymoteuszka
,

Bocian z motylkami © Tymoteuszka