Z Darkiem min. na szanty :) nad Jezioro Sulejowskie

Sobota, 31 sierpnia 2019 · dodano: 12.09.2019 | Komentarze 1

Sobota i nowa droga leśna © Tymoteuszka

Po pracy. 
Najpierw odwiedzamy groby moich dziadków na dwóch cmentarzach.
Po uprzątnięciu ich i zapaleniu światełek ruszamy nad Jezioro, gdzie odbywają się Regaty o Puchar Starosty oraz zapowiedziane są dwa koncerty szant. Czy zdążymy? To się okaże.


"Chodzimy po wodzie" © Tymoteuszka

Najpierw podjeżdżamy nad brzeg w jednym miejscu, później drugim, czas leci. Przy okazji uczymy się "chodzić po wodzie".
Wody w Jeziorze nadal brak. Byłam tu przecież ostatnio. Mam wrażenie, że znów jej ubyło.
Jakiś koszmar.


Orka długo nie odpłynie © Tymoteuszka

W porcie, przy tamie się dzieje.
Szkoda, bo już po Reagatach. Nie zdążyliśmy. Trudno.
Koncert szant trwa, a my jedziemy w drogę powrotną, do domu.


Koncert szant nad Jeziorem © Tymoteuszka


Po konkursie wiązania liny © Tymoteuszka


Już po regatach © Tymoteuszka

Uciekamy do domu, bo zaraz będzie szarówka. Ostatnio dzień tak szybko mija, ciekawe dlaczego? ;)
Już nie mogę się doczekać przestawienia zegarków. O zgrozo, nie cierpię.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień dziesiąty - Słonne - Albigowa k. Łańcuta

Sobota, 24 sierpnia 2019 · dodano: 10.09.2019 | Komentarze 1

Piękny poranek dnia dzisiątego wyprawy - Słonne © Tymoteuszka

W namiocie, między górami, nad rzeką San o dziwo nie było zimno.
Aż dziwne. Wychodzimy z namiotu i ukazują się nam piękne widoki.
Mgła otuliła ziemię, coś pięknego, słońce przebija się.
Zaczynamy się krzątać, tropik wędruje na płotek, namiot na plac przed sklepem - w tej chwili pod nim jest sucho oraz najwięcej słońca, które coraz śmielej świat ogrzewa.
Pora na śniadanie, herbata, kawa, kanapki.
Na koniec zmywanie i toaleta.
Do drogi jesteśmy gotowi już o 8:20.
Trochę mi smutno, ponieważ czuję się tutaj świetnie, to moje klimaty, z niechecią stąd odjeżdżam.
Ruszamy w kierunku Sielnicy, gdzie nowy most budują........nie wiedzieliśmy o tym, nie wiedzieliśmy, że też uda się nam go przejść/przejechać. Panowie budowniczy nam pozwolili. Z tej strony droga się urywa, jest ślepa, nie przejedziesz tędy autem. Dobrze, że nam się udało.
Nieco dalej czeka nas przeprawa promowa przez tę samą rzekę.
San dziwnie się wije :)


Płyniemy po raz kolejny promem © Tymoteuszka

W Bachórzcu podjeżdżamy pod drewniany kościół pw. św. Katarzyny i bł. J.S. Pelczara bpa.
Tu robimy krótką przerwę.
Odtąd będziemy poruszać się drogami wojewódzkimi, niestety góry mają to do siebie, że jest ograniczona ilość dróg.
Na szczęście do mety dzisiejszego dnia dojedziemy w całości, bez żadnych spięć z kierowcami.
Z drogi roztaczają się cudne widoki, od czasu do czasu zatrzymuje się, by wziąć głęboki oddech, a także bardziej nacieszyć oczy :)


Modrzewiowy kościół pw. św. Katarzyny w Bachórzcu © Tymoteuszka


Obok kocioła - Bachórzec © Tymoteuszka


Wspaniałe widoki po drodze do Łańcuta © Tymoteuszka

Zaglądamy na chwilkę do Bachórza.
Darek spragniony kawy, nie powiem ja także :)
Przerwa się należy, tym bardziej, że czeka nas przeprawa przez trzy przełęcze. Trzeba troszeczkę odpocząć, nabrać sił.
Niby wyjeżdżamy z gór, ale to jest mylne. Płaski krajobraz ujrzymy dopiero w pobliżu Łańcuta, czyli na mecie dzisiejszego dnia.


Stacja Bachórz - to tu robimy przerwę na kawę © Tymoteuszka


3 przełęcze przed nami © Tymoteuszka


Widać wiatraki w pobliżu Łańcuta © Tymoteuszka


Tam jakby płasko się zrobiło :) © Tymoteuszka

Z racji, że jutro kończymy nasze wędrowanie, dziś warto pomyśleć o jakiejś sympatycznej agroturystyce, aby wyprać nasze ciuchy w pralce i nie marnować czasu na suszenie i składanie namiotu. 
Zatem jedziemy do wsi Albigowa, gdzie gospodarstwo Albinos czeka na nas z otwartymi rękoma, jak się później okazuje. 
Przyjechaliśmy tutaj w ciemno, ale na szczęście wszystko poszło po naszej myśli.


Neoromański kościół z 1897 r w Albigowej k. Łańcuta © Tymoteuszka

Przemiły gospodarz pokazał pokoje, wybraliśmy jeden, ten pierwszy :) Pokazał kuchnie i wszystko inne.
O dziwo, bez żadnych dopłat, opłat zgodził się na włączenie pralki.
Zaraz po przyjeździe wszystkie nasze rzeczy po 1,5 h były już czyściutkie. Rozwiesiliśmy zatem je na sznurkach. Pod wieczór były suchutkie na pieprz.
W międzyczasie w kuchni odbywały się czary-mary.
Wyczarowaliśmy dwa dania z tak jakby jednego. Na pierwszy ogień wlaliśmy zupę, herbatę i kawę do gardeł.
Na kolację zjedliśmy ryż z warzywami.


Wypicie dużej ilości płynów grozi opuchlizną kończyn ;) © Tymoteuszka


W agroturystyce w Albigowej - żyć nie umierać, nawet pranie zrobiliśmy za darmo :) © Tymoteuszka

Po obiedzie, po odpoczynku postanowiliśmy zwiedzić okolicę. Jedziemy do Markowej i Łańcuta.


Kościół pw. św. Doroty w Markowej k. Łańcuta © Tymoteuszka

Niestety, do Skansenu w Markowej już nie wejdziemy, gdyż zamykają za 10 minut. Cóż. Wypatruje boczną drogę polną, biegnie ona tuż za ogrodzeniem tegoż Skansenu. Podążamy nią robiąc poniższe zdjęcia.


W Muzeum Wsi Markowa © Tymoteuszka


W Muzeum Wsi Markowa © Tymoteuszka


W Muzeum Wsi Markowasi Markowa © Tymoteuszka


W Muzeum Wsi Markowa © Tymoteuszka

W Skansenie piękne chaty stoją, aż żal że nie weszliśmy na jego teren.


W Muzeum Wsi Markowa © Tymoteuszka

Z Markowej pora udać się teraz do Łańcuta. Jedziemy przez wzgórza pełne wiatraków, o dziwo droga nie jest płaska.


Pole wiatraków k. Łańcuta © Tymoteuszka

W Łańcucie podjeżdżamy pod zamek, wokół którego prowadzony jest remont. Dróżki w pobliżu zamku później na Rynek, czy główny plac miasta, na koniec zostawiamy sobie synagogę.


Zamek Lubomirskich i Potockich w Łańcucie © Tymoteuszka


Zamek Lubomirskich i Potockich w Łańcucie © Tymoteuszka


Zamek Lubomirskich i Potockich w Łańcucie © Tymoteuszka


Na terenie zamku w Łańcucie © Tymoteuszka


Na Rynku - Łańcut © Tymoteuszka


Książka na ławce © Tymoteuszka


Synagoga w Łańcucie © Tymoteuszka

Kilometr za Łańcutem i 2 km od Albinosa Czarny Bocian doznaje kontuzji.
Od jakiegoś czasu czuje, że coś jest nie tak z łańcuchem.....Przerzucam na najmniejszy tryb i pęka hak.
Dzwonimy do rowerowego, ten jest zamknięty, ale odbiera serwisant....zaprasza, może znajdzie taki hak.
Darek w międzyczasie skraca łańcuch, od teraz będę jechać na jednym biegu.
Podjeżdżamy pod rowerowy.....okazuje się, że niestety, ale nie ma tego, co potrzebujemy.


Awaria Czarnego Bociana - złamany hak, 17 km przed metą wyprawy © Tymoteuszka

Nic innego mi nie pozostaje, jak ostatnie 17 km od Albigowej do Rzeszowa jechać bez przerzucania przerzutek......
Draek sprawdza trasę, czy nie jest przypadkiem pofałdowana.
Na szczęście jest w miarę płasko. Przed wjazdem na agrotustykę odiwedzamy jeszcze sklep spożywczy. Jutro niedziela, więc trzeba się zaopatrzeć w conieco.
Po ciężkim dniu zasypiamy w 3 minuty.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień dziewiąty - Przemyśl - Słonne

Piątek, 23 sierpnia 2019 · dodano: 09.09.2019 | Komentarze 1

Jeden z wielu kosciołów na Starym Mieście © Tymoteuszka

Dzisiejszy dzień jest nieco inny niż poprzednie. Mamy już spakowane sakwy, ale te zostają jeszcze w pokoju. Jemy śniadanie i wyruszamy na rundę po Przemyślu. Wczoraj zdążyliśmy zrobić tylko zakupy na Starym Mieście. Dziś chcemy się dokładnie przyjrzeć temu miastu, które jest spore, leży tak jak Rzym i Lizbona, na 7 wzgórzach ;), na szczęście większość atrakcji jest skumulowana w jendym miejscu. Najpierw na Stary Rynek, później odszukujemy zamek, mijamy kościoły, cerkiew, synagogę, na sam koniec zostawiamy sobie odwiedziny dworca, gdzie postanawiamy kupić bilety powrotne do domu, ale z Rzeszowa.
W centrum jest jeszcze w miarę cicho, gdyż to poranek dnia piątego. Nam to zbytnio nie przeszkadzam gdyż lubimy ciszę :)
Czekałam całą naszą wyprawę na ten moment, moment gdy zobaczę Przemyśl. Nie wiecie jak się potwornie cieszę, że dojechaliśmy tu i teraz. Miasto mnie nie zawiodło. Jest piękne. Widoki z punktów widokowych też są piękne. Uwielbiam to. Nie powiem, wróciłabym do Przemyśla jeszcze raz i wdrapałabym się na każde z tych 7 wzgórz, podziwiała, oglądała, podziwiała. Zachody, wschody, co dusza upragnie.


Przed główną bramą zamku - Przemyśl © Tymoteuszka


Panorama miasta rozciągająca się ze wzgórza zamkowego - Przemyśl © Tymoteuszka


Na dziedzińcu zamkowym - Przemyśl © Tymoteuszka


Druga panorama ze wzgórza zamkowego w Przemyślu © Tymoteuszka


Pod Bazyliką Archikatedralną pw. św. Jana Chrzciciela w Przemyślu © Tymoteuszka


Otwarte drzwi do Archikatedry - Przemyśl © Tymoteuszka


Nawa główna w Archikatedrze - Przemyśl © Tymoteuszka


Organy w Archikatedrze w Przemyślu © Tymoteuszka


W Archikatedrze przemyskiej © Tymoteuszka


Katedra greko-katolicka w Przemyślu © Tymoteuszka


Wnętrze katedry greko-katolickiej w Przemyślu © Tymoteuszka


Zabytkowy ikonostas z II poł XVII w w katedrze greko-katolickiej w Przemyślu © Tymoteuszka


Przemyśl i Stare Miasto © Tymoteuszka


Dawna nowa Synagoga z 1910-18, obecnie biblioteka miejska © Tymoteuszka


Zabytkowy dworzec kolejowy z 1859–1860 r. - Przemyśl © Tymoteuszka

Kiedy to już jesteśmy po zakupie biletów na pociąg z Rzeszowa, udajemy się do pokoju.
Tam wstawiamy wodę na herbatę i kawę, zjadamy 2 śniadanie. Po nim schodzimy z sakwami i resztą klamotów z drugiego piętra, które to wędrują na nasze bagażniki. Gotowi do drogi ruszamy w kierunku wsi Wapowce. Jedziemy drogą wojewódzką, która nie jest taka straszna.


Cerkiew Matki Bozej Bolesnej w Przemyślu © Tymoteuszka


W stronę wsi Wapowce © Tymoteuszka


Z drogi wojewódzkiej roztaczają się takie oto widoki © Tymoteuszka

We wsi Wapowce skręcamy do dworu, który okazuje się restauracją. Dalej napotykamy się na ogromną pasiekę oddaloną nieco od drogi, na lekkim wzniesieniu. Po czym Krasiczyn mamy już w zasadzie w zasięgu ręki.


Dwór Wapowce © Tymoteuszka


Ogromna pasieka © Tymoteuszka


Do Krasiczyna już niedaleko © Tymoteuszka

W Krasiczynie podjeżdżamy oczywiście pod zamek.
Wejście na teren jest płatny. Mimo tego warto wejść do środka. Jest oszałamiająco piękny, zobaczcie sami.


Most w Krasiczynie © Tymoteuszka


Pod zamkiem w Krasiczynie © Tymoteuszka


Baszty zamku - Krasiczyn © Tymoteuszka


Baszta Boska i Papieska na zamku w Krasiczynie © Tymoteuszka


Do bramy głównej - Krasiczyn © Tymoteuszka


Nad bramą © Tymoteuszka


Na dziedzińcu zamkowym w Krasiczynie © Tymoteuszka


Na dziedzińcu zamkowym w Krasiczynie © Tymoteuszka


Brama główna od wewnątrz © Tymoteuszka


Pięknie ozdobione baszty zamku © Tymoteuszka

Jeszcze przed wjazdem na teren zamku, widziałam na horyzoncie górę, pod którą będziemy musieli się wspiąć, która przed nami. Cały czas chodząc po parku zamkowym miałam ją przed oczyma i myślałam jak ja się na nią wturlam? Czarno to widzę.
No nic, trzeba spiąć pośladki i jechać dalej, najwyżej zejdę i się przejdę. Wiem, że Darek da radę, bo jest silny, ja niestety nie mam tyle pary w nogach.
Jak się okazuje, nie jest tak źle, jestem w szoku. Jestem zadowolona. Dałam radę :)
Widoki naprawdę cudne, ale i napracować się musimy.
W pewnym momencie nogi odmawiają mi posłuszeństwa, cały czas myślę, że kręce nimi w miejscu, rower się nie posuwa. Pod górę nie daje rady. Mówię głośno, że przyszedł ten moment. To KRYZYS. Niby jest pięknie, powinnam zawiesić oczy na wiodkach, napawać się nimi, a nie zajmować się w tej chwili nogami, które nie chcą już kręcić. Niestety nie w tym momencie, nie umiem. Staję. Wkurzam na siebie, że nie daje rady. Trochę mija czasu, zanim ruszymy dalej.


Podążamy widokową trasą © Tymoteuszka


Pięknie tutaj © Tymoteuszka

Skręcamy z głównej szosy w kierunku wsi Chołowice, gdzie robimy króciutki przystanek na zdjęcie. Pojawiają się kładki.
Teraz jedziemy doliną wzdłuż Sanu, zatem powinno być w miare płasko. Niestety, tu nie ma tak dobrze, są pagórki.


Kładka - na wysokości Krasice © Tymoteuszka


Nad Sanem © Tymoteuszka


Jedziemy wzdłuz Sanu © Tymoteuszka


Cerkiew Przemienienia Pańskiego we wsi Chołowice © Tymoteuszka


Dolina Sanu © Tymoteuszka


W oddali cerkiew pw. Szymona Słupnika w Chyrzynej © Tymoteuszka

Dojeżdżamy do Krzywczej, gdzie uzupełniamy płyny. Być może uda nam się tutaj coś zjeść na szybko?
Jest jakaś knajpka nieco dalej. Jedziemy. Okazuje się, że dziś jest zamknięta, szykują się na jakąś imprezę. Cóż, otwieramy plecaki i wyjmujemy wszystko, co można zjeść.
Robimy po 2 kanapki, po których od razu inaczej się jedzie. Mamy więcej energii, tego nam było trzeba.
Kolejny dłuzszy przystanek, tym razem na kawę robimy w Dubiecku.


Most w Krzywczy © Tymoteuszka


Grekokatolicka cerkiew Narodzenia NMP z1906-1911r - Krzywcza © Tymoteuszka


San na wysokosci wsi Babice © Tymoteuszka


Kolejna kładka nad Sanem, tym razem we wsi Zadworze © Tymoteuszka


Byliśmy świadkami jak przejeżdżała tędy samochodem pewna nienormalna kobieta. Na ścisk. Powinna ode mnie dostać mandat za zlamanie przepisów © Tymoteuszka


Góry © Tymoteuszka


Dwór - Nienadowa © Tymoteuszka

W Dubiecku znajduje się pałac, a w nim restauracja.
Darkowi od zaraz potzrebna jest kawa. Ratunku, pomocy.
Kawa ląduje na stoliku. Mija chwila zanim stąd odjedziemy. Jeszcze kilka fotek.
Dziś chcemy nocować we wsi Sonne nad Sanem.
Napewno się uda, gdyz w tej miejscowości, zdaje się na końcu Świata jest sporo wariantów noclegu.


Pałac w Dubiecku © Tymoteuszka


Widok z pałacowego ogrodu w Dubiecku © Tymoteuszka


W Dubiecku © Tymoteuszka


Kolejna kładka nad Sanem © Tymoteuszka

W Słonnem najpierw podjeżdżamy do agroturystyki. Niestety, nie ma pokoju wolnego, ale miła pani dzieli się informacją, że nieco dalej, we wsi, nad sklepem są pkoje do wynajęcia. Jedziemy.
W sklepie dowiaduje się, że pokoje są zajęte, ale jest inna opcja nocowania.
Jesteśmy zainteresowani noclegiem na polu namiotowym, które znajduje się po przeciwnej stronie drogi, nad Sanem.
To nieogrodzona działka z dostępem do prądu, z dwoma domkami/daszkami. Kilka kroków od tegoż pola stoi budynek, w którym to są prysznice, toalety i umywalki do zmywania naczyń.
Podejmujemy decyzje, że zostajemy.

Oznakowania we wsi Słonne © Tymoteuszka

Nie żałujemy. Rozkładamy namiot, adoptujemy daszek/domek i robimy swoje.
Najpierw kolacja, gorąca kolacja, pycha kolacja z grilla, herbata lana litrami :)


W domku na polu namiotowym © Tymoteuszka


Nasza kolacja z grilla © Tymoteuszka

Później idziemy na spacer po wsi, po okolicy. Udajemy się na drugą stronę rzeki, gdzie ośrodek i kolejne pole namiotowe. Jak się później okaże, nasze jest doświetlone latarniami ulicznymi, a tamto w zupełnej ciemności. Dobrze, że tam się nie rozbiliśmy.


Słonne - apartament rozłożony, po kolacji iziemy się przejść © Tymoteuszka


Kładka w Słonnem © Tymoteuszka


Drugie pole namiotowe - Słonne © Tymoteuszka


Zachód słońca - Słonne © Tymoteuszka


Na drugim brzegu rzeki stoi nasz namiot © Tymoteuszka

Jak się okazuje, w tym miejscu, miedzy gorami, nad rzeką San nie ma zasięgu.
Może i dobrze. Ale nie możemy się nigdzie dodzwonić, chodzę po wsi i szukam.
Internet też nie działa.
Wiecie, co, mimo tego to było to miejsce, którego szukałam podczas całej naszej wyprawy.
To tutaj zaznałam kompletnej ciszy.
To w tym dniu najczęście doznawałam szoku, podczas gdy ukazywały się co chwile to inne widoki.
To w tym miejscu czuję się jak ryba w wodzie.
To tutaj było mi najlepiej, mimo wielkiego kryzysu po drodze.
To tutaj chciałabym zostać na dłużej.
To tutaj chciałabym wrócić.
To w tym dniu zakochałam się najbardziej.

Najedzeni, po spacerze, robimy sobie jeszcze jedną herbatę, po czym idziemy się kąpać.
Dobrej nocy. Do jutra. A jutro..........nastanie piękny poranek.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień szósty - Zwierzyniec - Susiec

Wtorek, 20 sierpnia 2019 · dodano: 05.09.2019 | Komentarze 1

Brama Dyrekcji Roztoczańskiego Parku Narodowego © Tymoteuszka

Startujemy o 8:14 opuszczając Zwierzyniec. Jedziemy dalej, na południe, chcemy nocować w Suścu, w jakiejś agroturystyce. Pora wyprać brudne ciuchy w pralce. Czy uda nam się ją znaleźć?


Siedziba Dyrekcji RPN w Zwierzyńcu © Tymoteuszka

Jedziemy przez las, koło Stawów Echo, przez Roztoczański Park Krajobrazowy i Floriankę, gdzie izba leśna stoi, muzeum oraz hasają zwierzątka :) Stawy Echo - niby atrakcja regionu - niestety nie dla nas - nie powaliła nas z nóg. Woda. Tylko woda. I potwornie drogi parking koło nich. Cóż. Szybko stąd znikamy. Na tym odcinku umiejscowione są aż dwa MOR-y - miejsca odpoczynku rowerzystów na szlaku Green Velo.
Pojawiły się obłoczki na niebie, ale słońce nie daje o sobie zapomnieć. Dobrze, że początek trasy to lasy :)


Nad stawami Echo © Tymoteuszka


Wieża widokowa © Tymoteuszka


Punkt widokowy na Stawy Echo © Tymoteuszka


Malowany Most w RPN © Tymoteuszka


Co to jest? © Tymoteuszka


W kierunku Florianki © Tymoteuszka


We Floriance k. Zwierzyńca © Tymoteuszka


Ikona św. Krzysztofa za Florianką © Tymoteuszka

Na chwilę zatrzymujemy się w Górecku Kościelnym i dalej drogą wojewódzką 853 do Józefowa. Mieliśmy jechać opcją na skróty, ale szybko się wycofaliśmy gdyż byśmy się męczyli idąc w piachu, którego na tych ziemiach jest bardzo dużo. Wolimy przejechać więcej kilometrów przejechać asfaltem niżeli pchać rowery z sakwami, co nie jest przyjemną rzeczą - uwierzcie.


Drewniany kościółek pw. św. Stanisława Biskupa w Górecku Kościelnym © Tymoteuszka


Galeria Pod Dębami - to miejsce przyjazne dla rowerzystów © Tymoteuszka


Dworek w Górecku Kościelnym © Tymoteuszka

W Józefowie atrakcji sporo. Zaczynamy od Zalewu w części zachodniej, to tędy prowadzi szlak Green Velo. Idealne miejsce pod namiot. Szkoda, że o tym nie wiedzieliśmy. Później wjeżdżamy do centrum, gdzie w centralnym miejscu jest Rynek, dawna Synagoga i kościół.  Odszukujemy także cmentarz żydowski i Basztę widokową, które to usytuowane są w południowej części miasteczka.


Plaża w Józefowie © Tymoteuszka


Rzeźba józefowska © Tymoteuszka


Na Rynku - Józefów © Tymoteuszka


Była synagoga w Józefowie © Tymoteuszka


Instalacja z książek przed józefowską byłą synagogą © Tymoteuszka


Tablica informacyjna © Tymoteuszka


Józefowski kirkut © Tymoteuszka


Na cmentarzu żydowskim w Józefowie © Tymoteuszka


Najstarsza macewa pochodzi z 1743 r. - kirkut józefowski © Tymoteuszka


Założony został w pierwszej poł. XVIII wieku - kirkut w Józefowie © Tymoteuszka


Baszta widokowa - Józefów © Tymoteuszka


Schodami na basztę © Tymoteuszka


Widok z baszty na kamieniołom © Tymoteuszka


Taras widokowy na baszcie znajduje się na wysokości 12 metrów © Tymoteuszka


Pomnik w pobliżu kościoła - Józefów © Tymoteuszka


Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Józefowie © Tymoteuszka

Do Suśca już niedaleko. Pomału odzywa się zmęczenie, niby to szósty dzień podróży, ale słońce i skwar zrobiły swoje. Jako, że jesteśmy wprawieni w bojach, wiemy że nadejdzie też kryzys, kiedy i o której godzinie? Tego nie wie nikt.


Jedziemy do Suśca © Tymoteuszka

W Suścu odnajdujemy "zaklepaną" agroturystykę. Pani gospodyni nie ma, ale ponoć jest córka. Dzwonimy. Oprowadza nas po domu. Pokazuje pokój na pierwszym piętrze. Rowery będą stały w ganeczku na podwórku. Mamy łazienkę i kuchnię do dyspozycji oraz oczywiście pokój. Wszystko zadbane. Na pierwszy rzut oka widzę, że to bogata rodzina.
Nie da się też nie zauważyć dużej ilości obrazków świętych oraz krzyży. W salonie było ich bodajże 5 ?
Gdy usiedliśmy wieczorem na krótko na kanapie w salonie, a jednocześnie jadalni, czułam się jak w kaplicy. 
Ale po kolei, gdy tylko rozpakowaliśmy się, była pora na coś do jedzenia.
Ziemniaki i cukinię mamy, wieziemy je w plecakach.
Darek pojechał do sklepu na końcu wsi. Ja zaczęłam skrobać ziemniaki. Rozglądam się po kuchni, otwieram szafki. I doznaje szoku - 1 widelec, 1 łyżka, 1 łyżeczka, garnek - brudny garnek - zarośnięty garnek - muszę go najpierw wyszorować, co zajmuje mi dobre kilkanaście minut. Tu chyba brakuje gosposi. 
Ja, pedantka - brzydzę się.

W międzyczasie dzwoni telefon.
Herbata, kawa na stole. 
Czas, jaki spędziliśmy w kuchni, spędziliśmy na gotowaniu, tym samym przeczekaliśmy pod dachem największy skwar. I dobrze.
Ugotowaliśmy na teraz zupę - strasznie pić się chce, oraz leczo na jutro :) Będzie jak znalazł. Odgrzejemy i już :)


Dzwonnica przy kościele w Suścu © Tymoteuszka

Córka gospodyni włącza pralkę. Pranie będzie wyprane, kiedy przyjedziemy z krótkiej wycieczki po okolicy.
Po obiedzie postanawiamy wyjechać w teren. W pobliżu Suśca znajduje się Rezerwat Szumy nad Tanwią.
Mamy trochę obawy przed piachem, który czyha na nas w lesie.
I owszem, jest, jest go tak dużo, że rezygnujemy z podjazdu pod wodospad. Szkoda.


Bez sakw, w stronę Szumów nad Tanwią © Tymoteuszka


Bardzo ładny las, ale ile w nim piachu. Katorga © Tymoteuszka

Mam nadzieję, że zobaczymy Szumy, które znajdują się na zakolu Tanwi w miejscowości Rebizanty. Na odcinku 400 m znajduje się 24 progi zwane „szumami”. Rezerwat położony jest na wysokości ok. 235 m, a najwyższe wzniesienie – Kościółek osiąga 246 m n.p.m., koło którego idziemy. Jedziemy koło ołtarza polowego, na wysokości sklepu u Gragamela musimy opuścić Rezerwat, gdyż dalsza droga jest zbyt wąska na spacer z rowerem. Jednak udaje nam się co nieco sfotografować.
Z resztą, zobaczcie sami jak tu jest pięknie.


Czujemy się jak w dżungli © Tymoteuszka

Na spacerze z rowerem :)


Nad Tanwią © Tymoteuszka


Szumy nad Tanwią © Tymoteuszka


Pewnie zimna jak diabli © Tymoteuszka


Widok z góry na Tanwię © Tymoteuszka


Tutejsze krzyże i kapliczki przydrożne są białe © Tymoteuszka

Z Rebizantów kierujemy się na Hutę Różaniecką, w której to stoi ruina cerkwi. Jedziemy ją zobaczyć, kiedy to skręcamy w prawo, naszym oczom ukazuje się solidny podjazd. No cóż, trzeba wjechać, a później zjechać. Na szczycie znajduje się punkt widokowy.
Damy radę.
Jesteśmy, wturlaliśmy się.


Stamtąd przyjechaliśmy. Musimy chwilę odpocząć. Było co robić. © Tymoteuszka

Teraz pora na zjazd. Niestety, kiedy osiągniemy ruiny cerkwi, musimy zawrócić.
Czeka nas ta sama przeprawa, tylko w drugą stronę. Daliśmy radę. Jedziemy do Suśca. Na pewno pralka wyprała.


W tamtym kierunku jedziemy. © Tymoteuszka


Huta Różaniecka - ruina cerkwi z 1825-1943 r © Tymoteuszka


Pomnik Kargula i Pawlaka - Susiec © Tymoteuszka

Kiedy zaparkowaliśmy w ganku, na podwórku rowery, córka gospodyni powiadamia nas, że dzwoniła mama i powiedziała, że za pranie w pralce należy się 10 zł. Szczęka nam opadła. Tyle wypraw za nami, a nigdy nie usłyszeliśmy od gospodarzy, że za pranie trzeba zapłacić. Szok. Dlaczego tego wcześniej nie powiedziała, bała się, że zrezygnujemy i nie damy jej w ten sposób zarobić? I owszem. Przepralibyśmy ręcznie śmierdzące ciuchy, albo w śmierdzących pojechali dalej.

Kolejnego szoku doznaliśmy kiedy pomału zasypialiśmy..........gospodarz zapukał z takim impetem w drzwi przed 22:00, mówiąc do nas czy może byśmy chcieli skorzystać z tv? Kurdę, facet o tej porze? Jesteśmy padnięci jak psy Pluto. Czyś na głowę upadł? Szukasz kompana do kieliszka? Nie tędy droga.
Później długo nie mogłam usnąć. Jakaś paranoja.

Jakby to ująć, rodzinka pokazująca na zewnątrz jaka ona wierząca - poprzez wywieszenie wszystkich obrazów i krzyży na ścianach, rodzinka która pobiera dodatkowo opłaty - min. za pranie, rodzinka, z którą praktycznie nie ma kontaktu, rodzinka - która nie stroni od alkoholu - bo przy krótkiej rozmowie była o tym mowa. Rodzinka, z którą coś jest nie tak. Tu się nic nie klei.


Zadbany pokoik. Gospodarze dziwni. Co ich wyróżniało? Duża ilość obrazków i krzyży na ścianach, poza tym zdzierstwo, poraz pierwszy zażądano od nas 10 zl za pranie - szok © Tymoteuszka

Jak widzicie.......ta rodzina przebiła wszystkich, u których dotąd spaliśmy, na tyle lat i podróży......
Jutro wstaje nowy dzień. Jutro będzie lepiej.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień czwarty

Niedziela, 18 sierpnia 2019 · dodano: 03.09.2019 | Komentarze 1

Kurzyna Wielka k. Ulanowa - replika przejścia granicznego © Tymoteuszka

Dzień czwarty.

Zanim namiot wysechł, zrobiliśmy śniadanko, kawkę, herbatkę, spakowaliśmy wszystkie nasze rzeczy, pożegnaliśmy się z gospodarzami i ruszyliśmy w drogę nieznaną.
Trudny dzień przede mną. Jadę z bólami, będziemy się częściej zatrzymywać, trudno.
W Biłgoraju planujemy dłuższy postój. Według mapy jest sporo do obejrzenia.
Ale zanim tam dojedziemy, zatrzymujemy się przy jednym z kościołów, wczoraj odbywały się tam dożynki, w alei prowadzącej do kościoła, pod każdym drzewem położone są warzywa: dynia, cukinia i inne zbiory z pól.
Szkoda by się zmarnowało. Sięgamy po najmniejszą cukinię, może później się z niej coś wyczaruje? Od razu mi na myśl leczo :)


Zdążymy na dożynki? © Tymoteuszka

W Biłgoraju, jak wyżej pisałam zatrzymujemy się na dłużej.
Najpierw zbieramy po drodze kościół, cerkiew, odszukujemy miasteczko kresowe, później zaglądamy do Zagrody Sitarskiej.
Pani przewodnik oprowadza turystów po niej, opowiadając ciekawe historie.


Parafia św. Marii Magdaleny w Biłgoraju © Tymoteuszka


Biłgoraj. Cerkiew Prawosławna p.w. Św. Jerzego © Tymoteuszka


Biłgoraj. Miasteczko kresowe © Tymoteuszka


Piękna, drewniana synagoga na terenie Miasteczka kresowego w Biłgoraju © Tymoteuszka


Informacja © Tymoteuszka


Skansen. Zagroda Sitarska w Biłgoraju © Tymoteuszka


Na terenie Zagrody Sitarskiej. Biłgoraj © Tymoteuszka


W jednej z izb w Skansenie. Biłgoraj © Tymoteuszka


W Biłgorajskim Skansenie © Tymoteuszka


Pierwsza czaszka podczas tego wyjazdu :) Biłgoraj © Tymoteuszka


Żelazka, garnki i wszystko co w kuchni potrzebne. Biłgoraj © Tymoteuszka


Przez okienko © Tymoteuszka


Pani przewodnik opowiada ciekawostki © Tymoteuszka

Polak głodny to zły. Pora na obiad, Gutek ma bardzo dobry wzrok i wszystko widzi :) Widzi knajpę.
Zatem wskakujemy do knajpy. Może coś ciekawego podadzą na stół? 
Koniecznie musimy też skorzystać z wody w kranie, jest tak gorąco, że cali jesteśmy w soli, musimy się porządnie umyć. 

ć.
Jak Polak głodny, to zły. Obiad w Biłgoraju © Tymoteuszka

W Biłgoraju zaczepia nas rowerzysta.
Zagaduje. Pyta gdzie jedziemy z takimi bagażami na tyle.
Proponuje, że może nas zaprowadzić do źródeł w środku lasu.
Patrzę na mapie, nie widzę takich.
Ok, zgadzamy się.
Prowadzi. Ścieżki leśne są w różnym stanie. Korzenie, piach.
Chwilę ciągniemy rowery, bo nie da się jechać.
Miejsce, gdzie biją źródła - niesamowite.
Aż się prosi wskoczyć do tej wody :)
Woda jest zimna.


Przypadkowo napotkany tutejszy rowerzysta zaprowadził nas w takie oto piękne miejsce w środku lasu. Na mapach tych źródeł nie ma :) Przejazd przez las nieco utrudniony, były też piachy, co wiązalo się z pchaniem rowerów © Tymoteuszka


Bijące źródła w środku lasu. Okolice Biłgoraju © Tymoteuszka

Rowerzysta, nie pamiętam już imienia, odprowadza nas w okolice Panasówki. Później skręca na kolejną górę. My jedziemy prosto.
Mówi, że czeka nas ciężki podjazd pod górę.
Pytam się, czy zamieniłby się ze mną na rower z sakwami, ja wezmę Jego?
Odmawia :) Dzięki za oprowadzenie.

Ciężko mi się jedzie od jakiegoś momentu, na jedynce, ale daje radę.
Na szczycie muszę złapać łyka wody. Słońce daje za wygraną.

Przy znaku Zwierzyniec robimy krótki przystanek.
Tu chyba odczuwamy braki wody w bidonach.


Przed Panasówką k. Zwierzyńca morderczy podjazd na najniższym trybie, ale daliśmy radę. Ha ha ha. Dojechaliśmy. Będziemy tutaj spali w schronisku dwie noce © Tymoteuszka

Najpierw jedziemy do schroniska, gdzie nocujemy dwie noce.
Zdejmujemy sakwy, robimy kawkę, herbatę, rozglądamy się gdzie co jest?
Postanawiamy podjechać do Szczebrzeszyna szlakiem Green Velo, zaś później odbijemy na boczną przez Kawęczyn do Zwierzyńca.


W Zwierzyńcu © Tymoteuszka

Bez sakw, tak jakby lżej się jechało ;)


Green Velo w stronę Szczebrzeszyna © Tymoteuszka


Roztocze Środkowe © Tymoteuszka

Szczebrzeszyn zaskakuje pozytywnie.
Malutkie miasteczko. Wszystko pod ręką. Strasznie dużo atrakcji w tym miejscu.
Rynek, Ratusz, kościoły, cerkiew, synagoga, cmentarz żydowski.
Nie powiem i w Szczebrzeszynie trzeba się troszkę wysilić, gdyż część miasteczka położona jest na wzgórzu. Albo powiem inaczej, gdybyście się tutaj przypadkiem wybierali, warto wziąć kije, albo po prostu, pospacerować :)


Tu miał stać Dwór. Stoi Zespół Szkół im. Zamojskich z 1822r. Szczebrzeszyn © Tymoteuszka


Kościół pw. św. Mikołaja w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Na Placu Tadeusza Kościuszki w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Pomnik chrząszcza przed Ratuszem w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Szczebrzeszyn. Cerkiew pw. Zaśnięcia NMP © Tymoteuszka

Brama kirkutu otwarta, wejście bezpłatne.
Idziemy go obejrzeć.


Wchodzimy na teren cmentarza żydowskiego w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Kirkut w Szczebrzeszynie nie jest duży © Tymoteuszka


Kirkut szczebrzeszyński mieści się na wzniesieniu, pośród licznych drzew © Tymoteuszka


Jedna z macew w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Pomnik pomordowanych żydów w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Szczebrzeszyn - jedna z najstarszych synagog w Polsce © Tymoteuszka


Tablica © Tymoteuszka


Kościół pw. Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Drugi chrząszcz ze Szczebrzeszyna, tym razem drewniany © Tymoteuszka

Opuszczamy Szczebrzeszyn i piłujemy w stronę Kawęczyna, w którym strasznie dużo chat drewnianych stoi.


Powrotną drogę do Zwierzyńca skierowaliśmy przez Kawęczyn, w którym to licznie drewniane chaty stoją. Coś niesamowitego © Tymoteuszka



No nie jest piękna? I ten ogród przed © Tymoteuszka


Uwielbiam te przebłyski, z resztą Gutek także :) © Tymoteuszka


Boże zmiłui sie nad niemi. Trochę inaczej niż po naszemu :) © Tymoteuszka

Piękny dzień za nami, a jednocześnie męczący.
Kolacja, jakaś mała przepierka, prysznic i spać.
Do jutra.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień trzeci - Baranów Sandomierski - Dąbrowica k. Ulanowa

Sobota, 17 sierpnia 2019 · dodano: 31.08.2019 | Komentarze 1

Na rynku w Baranowie Sandomierskim © Tymoteuszka

Sobota. Baranów Sandomierski okazał się całkiem przytulnym miasteczkiem z przytulnym schroniskiem szkolnym.
Pobliskie, w Tarnobrzegu zamknęli, oby tego nie zamykali, bo gdzie będziemy spali?
Takich miejsc chyba już mniej na tym Świecie.

Dziś odeszło nam pakowanie namiotu, więc zbieramy się nieco szybciej.
Startujemy o 8:25, bo przecież przed nami długi odcinek, chcemy dojechać do Biłgoraja i ponownie zamieszkać w schronisku, czy się uda? 
Najpierw objeżdżamy nieco miasteczko.


Na Rynku w Baranowie Sandomierskim jest zielono © Tymoteuszka


Baranów Sandomierski © Tymoteuszka


Udajemy się w kierunku Tarnobrzegu.
Po drodze jak i w samym mieście jest kilka atrakcji do odwiedzenia, dlatego zatrzymujemy się dość często.


Dwór Padewiczów przed Tarnobrzegiem © Tymoteuszka


Nad Zalewem Machów w Tarnobrzegu. Woda jak na Malcie :) © Tymoteuszka


W jednym z kościołów w Tarnobrzegu © Tymoteuszka


Przed Ratuszem. Tarnobrzeg © Tymoteuszka


Pomnik na RynPomnik na Rynku tarnobrzeskim.ku tarnobrzeskim © Tymoteuszka


Tarnobrzeg. Klasztor Dominikanów i parafia NMP © Tymoteuszka


Wnętrze parafii NMP w Tarnobrzegu © Tymoteuszka


Zamek Tarnowskich w Dzikowie © Tymoteuszka


Mokrzyszów. Pałac Myśliwski © Tymoteuszka

W Tarnobrzegu jak i w Stalowej Woli robimy mały popas.
Staramy się na bieżąco uzupełniać wodę i kalorie.
W kierunku Ulanowa, gdzie podążamy czekają na nas 4 drewniane kościoły.
Kurcze, taka gratka na tak krótkim odcinku? Niesamowite.
Coż, zatrzymujemy się przy każdym, a co?


Stalowa Wola. Dwór Ordynata © Tymoteuszka


Muzeum RegionalneMuzeum Regionalne w Stalowej Woli. w Stalowej Woli © Tymoteuszka


Drewniany kościół pw. św. Floriana z XIXw. w Stalowej Woli © Tymoteuszka

Bodajże w Pysznicy rozkładamy na wielkim stole, na MOR - Green Velo mapy.
Naradzamy się co dalej.
W nogach mamy sporo kilometrów, a do Biłgoraja jeszcze coś ponad 40 km.
Wiemy, że nie damy rady. Zajedziemy się, a tego nie chcemy.
Zastanawiamy się nad noclegiem w Ulanowie.
Dzwonimy, szukamy. Z racji, że dziś sobota, ciężko z jakimkolwiek noclegiem.
W końcu udało się. Pewna Pani z Dąbrowicy przyjmie nas nie pod dach - ma już zajęte, ale udostępni podwórko.
Więc dziś będziemy spać ponownie w namiocie :)


Kaplica w Pysznicy-Olszowcu © Tymoteuszka


Kościół modrzewiowy z 1722r. w Zarzeczu © Tymoteuszka


Na punkcie widokowym © Tymoteuszka


Kościół pw. św. Trójcy w Ulanowie © Tymoteuszka


Chata w Ulanowie © Tymoteuszka


Urząd Miasta i Gminy Ulanów © Tymoteuszka


Chaty ulanowskie © Tymoteuszka

Do łazienki mamy dostęp, do kuchni także.
Rozstawiony namiot, kolacja się robi, dziś spaghetti i herbatka - tak się chce pić, że hoho.
Dostajemy też zaproszenie na ognisko, ale niestety nie mamy nic, a z pustymi rękoma tak nie wypada.
Pada także zaproszenie na wspólne oglądanie tv - jakieś informacje z kraju i Świata......odmawiamy.
Trzeci dzień bez tv to jest to.


Nasz prywatny apartament rozbity na podwórku © Tymoteuszka

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień drugi - Staszów - Baranów Sandomierski

Piątek, 16 sierpnia 2019 · dodano: 30.08.2019 | Komentarze 1

Dzień drugi naszej wyprawy czas zacząć.
Po nieprzespanej nocy z policją w tle.... czas otworzyć oczy. Przespałam może godzinę? Być może będę dziś spała na kierownicy?

Wychodzę z namiotu i stwierdzam, że jest zimno.
Cóż, trzeba się odziać.

W pierwszej kolejności zabieramy się za namiot. Wędruje on na sznurek do suszenia.
Woda na herbatę wstawiona. Śniadanie się robi.
Pora na pakowanie innych klamotów.
Rowery wyprowadzone z garażu.
Szybka toaleta.


Budynek sanitarny w O.W. Wilga w Staszowie © Tymoteuszka

Gotowi, ruszamy o 9:24 w dalszą drogę w nieznane.
Objeżdżamy najpierw Staszów, jedziemy przez pola słonecznikowe, przed nami Wiśniowa, ruiny zamku Krzyżtopór, przez wąwozy do Klimontowa, gdzie na MOR-ze robimy przerwę na obiad, smażymy pyszną jajecznicę i parzymy kawę.


Staw śródleśny w Staszowie © Tymoteuszka


Na Rynku w Staszowie © Tymoteuszka


Jedziemy koło pól słonecznikowych © Tymoteuszka


Przed kościołem w Wiśniowej z 1681r © Tymoteuszka


Wiśniowa. Przed pięknymi drzwiami do kościoła © Tymoteuszka


Wiśniowa. Pałac Kołłątajów, I poł. XVIII w © Tymoteuszka


Przed młynem w Wiśniowej © Tymoteuszka


Ujazd. Przed ruinami zamku Krzyżtopór © Tymoteuszka


Wąwozami w okilicach Klimontowa © Tymoteuszka


Klimontów w oddali © Tymoteuszka


Pycha jajecznica na MOR w Klimontowie © Tymoteuszka


Na Rynku w Klimontowie © Tymoteuszka

Po drodze widzimy jak sady się czerwienią. Podziwiamy sanktuarium w Sulisławicach.
Przejeżdżamy przez Łoniów, płyniemy promem przez Wisłę do Baranowa Sandomierskiego gdzie przepiękny zamek stoi i schronisko szkolne na nas czeka. To w nim będziemy dzisiaj spać.


Sulisławice. Sanktuarium pw. Narodzenia NMP z 1888r © Tymoteuszka


Sulisławice. Punkt widokowy © Tymoteuszka


Wnętrze kościoła w Sulisławicach © Tymoteuszka


Łoniów. Pałac Muszyńskich z 1885 r © Tymoteuszka


Właśnie przeprawiliśmy się promem przez Wisłę. Przed nami Baranów Sandomierski © Tymoteuszka


Baranów Sandomierski. Zamek z XVI w © Tymoteuszka

Schronisko zaskoczyło pozytywnie, bynajmniej mnie.
Po pierwsze - cena.
Po drugie - czystość.
Po trzecie - mamy całą 10-osobową salę dla siebie.
Po czwarte - kuchnia, stołówka i prysznic na miejscu.
Po piąte - dobry kontakt z opiekunem tego miejsca.
Po szóste - bliziutko stąd do centrum.


Stołówka w szkolnym schronisku © Tymoteuszka


Kronika turytsy. Wpisaliśmy się :) © Tymoteuszka

Oczywiście pod koniec naszego pobytu wpisaliśmy się do księgi turysty reklamujac naszą nową stronę internetową, na która wszystkich Was serdecznie zapraszamy www.podprad.info

Nad Zalew Sulejowski nieco dookoła ;)

Wtorek, 30 lipca 2019 · dodano: 06.08.2019 | Komentarze 4

Rundka mocno dookoła, głównie nad Zalew Sulejowski zobaczyć czy rzeczywiście wysechł. Susza od jakiego czasu daje popalić wszystkim mieszkańcom naszego kraju. Nasz Zalew i okolica też cierpi. Zobaczcie sami na poniższych obrazkach.


Niedzielny poranek © Tymoteuszka


Wyłania się zza lasu © Tymoteuszka


Niczym planeta ;) © Tymoteuszka


Siedzi dostojnie © Tymoteuszka


Po żniwach © Tymoteuszka


Ich Troje ;) © Tymoteuszka


Mglisto nad Zalewem Sulejowskim © Tymoteuszka


Słońce coraz wyżej © Tymoteuszka


Niczym w porcie na Malcie ;) © Tymoteuszka


Zalew Sulejowski wysycha © Tymoteuszka


Kiedyś woda przykrywała te kamienie © Tymoteuszka

Droga powrotna to droga przez Smardzewice i Rezerwat Niebieskie Źródła. Jeszcze nigdy nie zdażyło mi się tak wczesną porą jego odwiedzić. Teraz wiem, że wcześnie rano jest tam tak pięknie.....


W słońcu © Tymoteuszka


Pajęczyna © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka

Na mojej ulubionej myjce, pucuje Czarnego Bociana, zaraz poczym go porzadnie suszę. 
Teraz błyszczy na odległość, poco mu odblaski ;)


Bocian wypucowany i wydmuchany :) © Tymoteuszka

W Parku oglądam skutki ostatniej wichury, jaka to przeszła nad miastem.


W parku usuwają skutki wichury © Tymoteuszka


Skutki wichury © Tymoteuszka


W parku © Tymoteuszka

Ostatnia niedziela lipca z Darkiem w Górach Świętokrzyskich

Niedziela, 28 lipca 2019 · dodano: 30.07.2019 | Komentarze 3

W Górach Świętokrzyskich © Tymoteuszka

Dziś przypada ostatnia niedziela lipca. Zapowiada się kolejny upalny dzień, ale czy taki będzie też w Górach Świętokrzyskich?
Zobaczymy. Start i meta naszej wycieczki mieści się w Strawczynie, na zachód od Kielc, nad tutejszym zbiornikiem wodnym. O 8:30 ruszamy na podbój tych ziem. Wrócić tu chcemy ok. 17:00. Mimo, że byliśmy i widzieliśmy już Chęciny z perspektywy okna samochodowego, to chcemy jeszcze raz się tam udać, oczywiście na rowerach.


W drodze do Zajączkowa © Tymoteuszka

Mijamy wioski i miasteczka, podczas trasy oczywiście robimy zdjęcia tutejszym atrakcjom turystycznym.
Chcemy coś nowego zobaczyć.


Za Zajączkowem czeka nas dość spory podjazd © Tymoteuszka

Jak się okazuje w niektórych miejscach jestem po raz drugi, ale są miejsca gdzie widziano mnie po raz pierwszy :)


Kościół pw. Narodzenia NMP w Bolminie © Tymoteuszka


Piękny widok na Świętokrzyskie :) © Tymoteuszka


Dwór w Bolminie © Tymoteuszka

Trasę, którą w tej chwili zakreślamy można śmiało podpiąć do widokowych.
Jest tak pięknie, chciałoby się tu zostać na dłużej.
Nie nudzimy się, jest co robić, raz z górki, raz pod górkę. Teren niesamowicie pofałdowany.


Nad Zalewem Bolmin © Tymoteuszka


Niby na szlaku © Tymoteuszka


Piaskownia Mosty - teren prywatny © Tymoteuszka

Mimo, że mamy dwie różne mapy na kierownicach, "gubimy" drogę.
Przy znaku miejscowości Piekoszów, orientujemy się, że nie tędy miała biec nasza droga.
Zawracamy :) Na tych terenach znajduje się bardzo duża ilość miejsc kopalnianych, zalanych wodą, pewnie czystą :) Ale niestety wiele tych miejsc jest terenem prywatnym i nie można tam podjechać bliżej. 


Brama Pałacowa w Podzamczu koło Chęcin © Tymoteuszka


Dwór Starostów Checińskich w Podzamczu koło Chęcin © Tymoteuszka


Ogród Pałacow w Podzamczu koło Chęcin © Tymoteuszka


Przy drodze do Chęcin © Tymoteuszka

W Chęcinach podziwiamy zamek Królewski stojący na wzgórzu.
Odszukujemy także drogę do cmentarza żydowskiego, który znajduje się w pobliżu zamku.
Niestety, tą drogą nie udaje się nam do niego dotrzeć, jest nieprzejezdna od tutejszego boiska.
No nic, odszukamy drugiej drogi, może tamtędy uda nam się do niego dotrzeć?
Niestety, mimo wszelkich starań, nie udało się, szkoda.


Zamek Królewski w Chęcinach © Tymoteuszka


Panorama na południe od Chęcin © Tymoteuszka

W Chęcinach postanawiamy coś zjeść, odnajdujemy Pierogarnię i bistro ze smakiem. Zamawiamy dwa różne dania i duuuuużo picia :)
Jak się okazało, tutaj też jest gorąco :) Kręcimy się jeszcze po miasteczku, podjeżdżamy na Rynek Górny, Dolny, pod synagogę, robimy zapasy w sklepie i jedziemy w kierunku Kielc.
W dzielnicy Białogon spotykamy się ze szlakiem Green Velo.
Którym to docieramy do Oblęgorka.


Na Placu 2 Czerwca - czyli na Górnym Rynku w Chęcinach © Tymoteuszka


Kropielnica w kościele Sióstr Bernardynek w Chęcinach © Tymoteuszka


Niemczówka A.D.1570 - Chęciny © Tymoteuszka


Dawna Synagoga w Chęcinach, zbudowana po 1683 roku, dziś to Dom Kultury © Tymoteuszka


Przed Urzędem Miasta i Gminy w Chęcinach © Tymoteuszka


Aleja Miłości w Chęcinach © Tymoteuszka


Do Centrum prowadzą znaki :) © Tymoteuszka


Kościół Przemienienia Pańskiego w Kielcach, na Białogonie © Tymoteuszka


Widok z Green Velo w okolicach Kielc © Tymoteuszka


Na szlaku Green Velo - świętokrzyskie © Tymoteuszka


Mamy przeczucie, że te znaki czasami okłamują © Tymoteuszka


Wejscie do Pałacu Tarłów w Podzamczu Piekoszowskim na szlaku Green Velo © Tymoteuszka


W Pałacu Tarłów - Podzamcze Piekoszowskie © Tymoteuszka


Turystów rowerowych tu coraz więcej © Tymoteuszka


W kierunku z jednej baszt © Tymoteuszka


Taki widok nas cieszy © Tymoteuszka


Chełmce - zbór ariański/dwór obronny © Tymoteuszka


W drodze do Oblęgorka © Tymoteuszka

Z Oblęgorka jeszcze kilka kilometrów i jesteśmy na mecie, czyli w Strawczynie.
Tam robimy malutki piknik w cieniu. Aha, co byłby to za wyjazd w naszym wykonaniu, gdyby nie "guma" :) Dziś były dwie i akcja łańcuch ;)


Przed Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku © Tymoteuszka

Rajd z Historią Koluszek

Niedziela, 14 lipca 2019 · dodano: 23.07.2019 | Komentarze 2

Muzeum w Przestrzeni - Felicjanów © Tymoteuszka

Przed wyjazdem do Koluszek dostaję telefon - niespodziankę od Darka :)
Na Rajdzie organizowanym przez Koluszki pojawiamy się po raz pierwszy, tym samym nie wiemy czego się po nim spodziewać, co na nas czeka. W regulaminie jest wspomniane, że podzieleni jesteśmy na grupy, zaś klasyfikowani będziemy indywidualnie. O co chodzi?
Na trasie pojawią się punkty kontrolne, dostaniemy mapę i pakiet startowy.
Na koniec będzie losowanie nagrody głównej, jaką jest bilet lotniczy dla dwóch osób do Aten :)


Ot, takie rozwiązanie © Tymoteuszka

Jesteśmy za wcześnie, ale to nic, pojeździmy sobie po okolicy.
Jestem ciekawa co powie, jak zareaguje Darek, na Projekt Lisowice - jedziemy tam w ramach rozgrzewki przed rajdem.
Wiele miejsc, które mijamy - już widzieliśmy przy okazji wcześniejszej penetracji tego terenu.


Tu, inny wariant DDR-ki © Tymoteuszka


Muzeum w Przestrzeni - Tworzyjanki © Tymoteuszka


Jedna z wielu willi w Tworzyjankach © Tymoteuszka


Dom Pomocy Społecznej w Lisowicach © Tymoteuszka

Nowością są stacje wojewódzkiego roweru publicznego, które w tych okolicach są licznie ulokowane.


Łódzkie - Wojewódzki Rower Publiczny - stacja w Lisowicach © Tymoteuszka


Projekt Lisowice © Tymoteuszka


Projekt Lisowice © Tymoteuszka

Projekt Lisowice nie powalił Darka na kolana. Nie ma co oglądać, nie ma czym się zachwycać.
Mam wrażenie, że rok temu było tak samo, a może ciut lepiej?
Teraz to wszystko niszczeje...zarasta....śmierdzi....odstrasza.....eh.

Pora wracać. Nasza grupa startuje o 11:30. Jemy, pijemy i jedziemy.


Czas na Rajd Rowerowy © Tymoteuszka


Większość grup wystartowała - my czekamy na swoją kolej © Tymoteuszka


Kącik z herbatą i kawą na rajdzie © Tymoteuszka

Jak się okazuje, mapa na nic nam się zda. Grupę prowadzą "opiekunowie"?, jedziemy razem.
Mam wrażenie, że ten rajd ma zadanie nas zintegrować? Czy się mylę?


To nasza grupa przed przejazdem kolejowym © Tymoteuszka


Podążamy przez lasy © Tymoteuszka

Jedziemy różnymi drogami przez polne, leśne po asfaltowe.
Ważne, że nie jechaliśmy jeszcze tędy :)
Zatem poznajemy nowe tereny i to mi się podoba.


Stoi mleko przed sklepem © Tymoteuszka

Zatrzymujemy się nie tylko przy punktach kontrolnych, przy których jesteśmy "odhaczani" na liście, ale np. przy sklepach spożywczych, co nas trochę bawi.


Jedziemy także polami © Tymoteuszka


Czasem grupy się łączą © Tymoteuszka


Teraz jedziemy asfaltem © Tymoteuszka

Co jakiś czas grupy się łączą, często bywa tak, że się mieszamy, doznajemy zdezorientowania z którą grupą jedziemy.
Jest nas tak dużo, że się wcale nie dziwię. Zapisanych uczestników jest grubo ponad 200 :)


Mały korek na trasie przy pukncie kontrolnym © Tymoteuszka


Niektórzy uczestnicy rajdu pochodzą ze Skierniewic © Tymoteuszka

Kręcimy się koło Żelechlinka, w jakimś stopniu to nasza okolica ;)
Zajeżdżamy do agroturystyki Batorówka - to tu jest kolejny sklep. Można posiedzieć nad stawem, odpocząć, posilić się. To w tym miejscu lat temu miała miejsce baza zawodów na orientację. Bardzo przyjaźni ludzie, bardzo fajny teren.


Kierujemy się na Dzielnicę © Tymoteuszka


Czasami trzeba zaczekać na innych © Tymoteuszka


W gospodarstwie agroturystyczno/rybnym - Batorówka © Tymoteuszka


Przez pola do lasu © Tymoteuszka


Zwierzaki sobie © Tymoteuszka


Na skrzyżowaniu tłoczno © Tymoteuszka


Niektórzy jadą z flagami i sakwami © Tymoteuszka

Kolejną nowością, która nas nie omija, jest nowa droga rowerowa - szlak - prowadzony po torach.
Niestety ciągnie się on z Koluszek do Redzenia. Trochę za krótko ;) Mogliby przedłużyć ciutkę, może do Tomaszowa?


Na stacji Koluszki na nowej drodze rowerowej © Tymoteuszka


Tablice informacyjne © Tymoteuszka


Przed skrzyżowaniem z drogą © Tymoteuszka


Na końcu DDR-ki w Koluszkach © Tymoteuszka


Nowa droga rowerowa zbudowana została na Linii Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej © Tymoteuszka

Kiedy dojeżdżamy na metę, doznajemy szoku. Nigdy w życiu, na rajdach, czy zawodach nie widziałam tyle jedzenia na stołach.....tu panuje obżarstwo :) Są pomidory, ogórki, kiełbaski, kaszanka, karczek, chleb, herbata, kawa, mleko. Wszystko co zapragnie dusza i ciało.


Po rajdzie pora coś zjeść © Tymoteuszka


Stół obfity jest © Tymoteuszka

Dziękujemy!!!!

Zapomniałabym o torcie:) Jest i tort w ramach 5-tych urodzin Historii Koluszek, z którym powiązany jest rajd.



Tort urodzinowy © Tymoteuszka

Są i bilety, jest i zwycięzca. Gratulujemy.


Konkurs i zwycięzca jeden © Tymoteuszka

P.S. Niestety, my nie polecimy do Aten w tym roku ;(