Przysucha, Skałki w Niekłaniu i Szydłowiec z Darkiem

Wtorek, 1 maja 2018 · dodano: 05.05.2018 | Komentarze 1

1 maja umawiam się z Darkiem na wspólną rowerową wycieczkę. Mielismy jechać do Skierniewic, ale w tamtych rejonach po południu zapowiadają deszcze i burze, więc zdecydowaliśmy się na inny kierunek, mianowicie okolice Przysuchy. Tu jeszcze nie byliśmy.
Darek podjeżdża po mnie swoim nowym nabytkiem. Pakujemy mój rower w bagażnik i jedziemy na start.
Dziś w planach mamy odwiedzić Rezerwat Piekło nad Niekłaniem, Szydłowiec i Przysuchę. Na więcej nie starczy czasu, tym bardziej, że tutaj nie jest tak płasko.


Ruina młyna koło Przysuchy © Tymoteuszka


Krótki odpoczynek © Tymoteuszka


Pofalowany płot © Tymoteuszka


Zespół huty w Furmanowie © Tymoteuszka


Kościół na wzgórzu © Tymoteuszka


Stary młyn © Tymoteuszka


Za Furmanowem © Tymoteuszka


W Rezerwacie Skałki Piekło nad Niekłaniem © Tymoteuszka


W Rezerwacie Skałki Piekło nad Niekłaniem © Tymoteuszka


W Rezerwacie Skałki Piekło nad Niekłaniem © Tymoteuszka


W Rezerwacie Skałki Piekło nad Niekłaniem © Tymoteuszka


W Rezerwacie Skałki Piekło nad Niekłaniem © Tymoteuszka


W Rezerwacie Skałki Piekło © Tymoteuszka


Odpoczywamy koło Rezerwatu © Tymoteuszka


Widoki są wspaniałe © Tymoteuszka

W Szydłowcu dopada nas głód. Szukamy czegoś, gdzie można zjeść. Na Rynku otwarta jest jedna knajpa, nie ma duzego wyboru. Po obiedzie wstajemy nasyceni. Ciężko nam się rusza.
 

W Szydłowcu © Tymoteuszka


Ratusz i Rynek w Szydłowcu © Tymoteuszka


Czaszka w Szydłowcu, nie na krzyżu, a na murze kościoła © Tymoteuszka


Parafia szydłwoiecka © Tymoteuszka


Na murze kościoła. Szydłowiec © Tymoteuszka


Zegar © Tymoteuszka


Kościół szydłwowiecki © Tymoteuszka


Główne wejście © Tymoteuszka


Zamek w Szydłowcu © Tymoteuszka


Szydłwoiecki zamek © Tymoteuszka


Kapitalne są te drzewa © Tymoteuszka


Pod zamkiem w Szydłowcu © Tymoteuszka


Przed Synagogą w Szydłowcu © Tymoteuszka

W Szydłowcu zawracamy do Przysuchy, oczywiście inną drogą.
Tym razem przez Chlewiska. Tam stoi pałac. Jednakże jego nie zobaczymy, gdyż wstęp na teren parku i pałacu jest płatny. Nie podoba nam się to.
Jedziemy dalej.


Parafia św. Stanisława Męczennika w Chlewiskach © Tymoteuszka


Babcia. Chlewiska. © Tymoteuszka


Przed pałacem Odrowążów w Chlewiskach © Tymoteuszka


Cmentarz wojenny ofiar II wojny światowej © Tymoteuszka

Zatrzymujemy się jeszcze w Rzucowie i Borkowicach. Na koniec objeżdżamy Przysuchę. Pakujemy rowerki do auta i jedziemy w stronę Tomaszowa Maz.


XIX wieczny dwór modrzewiowy w Rzucowie © Tymoteuszka


Bociany © Tymoteuszka


Okolice Przysuchy © Tymoteuszka


Pałac w Borkowicach © Tymoteuszka


Borkowice - pałac. © Tymoteuszka


Dół - góra. © Tymoteuszka


Bez słońca nie byłoby życia ;) © Tymoteuszka


Na jednym z rynków w Przysusze © Tymoteuszka


Parafia przysuska © Tymoteuszka


Ktoś na rowerze mknie ;) © Tymoteuszka


Przed synagogą w Przysusze © Tymoteuszka


Pałacyk. Przysucha. © Tymoteuszka

Relaks, konwalie, piżmak, zając i serce na niebie

Poniedziałek, 30 kwietnia 2018 · dodano: 30.04.2018 | Komentarze 2

Droga do Spały © Tymoteuszka

Po pracy, ok. 18:00 wyruszam. Dziś jadę się maksymalnie zrelaksować, bez pośpiechu, na luzie.....do wieczora i ciemni jeszcze jest czas. Po drodze się rozglądam i od czasu do czasu wpada mi coś w oko.


W drodze do Spały © Tymoteuszka


Dobrze, że są górki i zakrętasy © Tymoteuszka


Małe tyci © Tymoteuszka


Piękności żółciutkie © Tymoteuszka


Konwalie się pokazały © Tymoteuszka

Z racji poniedziałku nie przewiduje żadnego natłoku w Spale. I się nie mylę.
Na drodze rowerowej też nie widziałam zbyt dużo osób. 


Spała oflagowana, Tomaszów z resztą także - jak nigdy dotąd © Tymoteuszka


W angielskim parku - Spała © Tymoteuszka


Koło spalskiego kościoła © Tymoteuszka


Przed spalskim kościołem © Tymoteuszka

Na spalskim stawie i łabędzie i kaczki królują, ale jest jeszcze ktoś.


Nad stawem spalskim © Tymoteuszka


Mostek nr.1 © Tymoteuszka


Staw spalski © Tymoteuszka


Z deptaku nad stawem spalskim © Tymoteuszka


W kierunku grobli © Tymoteuszka

To piżmak, jak się później okazuje. Z rodziny szczurowatych, więc nie wygląda. To szkodnik, tak jak bóbr.


Piżmak © Tymoteuszka


Piżmak w Gaci sobie pływa © Tymoteuszka


Uwierzcie, nie ładny on, taki szczurowaty © Tymoteuszka


Ostatni obrazek na staw © Tymoteuszka

Ze Spąły jadę koło Maćka, kolegi, który od czasu do czasu wyciąga rower i podąża po okolicy.
A tu nagle kogoś widzę. Sprytnie się ukrywa. Rusza uszami, to zając.
Niestety, był za daleko, nie mogłam go bardziej ściągnąć.


Kto widzi zająca? © Tymoteuszka

Tunelem, później pośród lasów. Wiatr o dziwo mało mi dziś dokuczał.


Tunel zarósł © Tymoteuszka


Tyle zachodu widziałam © Tymoteuszka


Z drugiej strony serce na niebie © Tymoteuszka


Pachnie © Tymoteuszka


Żółtek :) © Tymoteuszka

Upalnie w Witowie

Niedziela, 29 kwietnia 2018 · dodano: 30.04.2018 | Komentarze 1

Pod dzwonnicą © Tymoteuszka

Na ok. 17:00 zapowiadają deszcze i burze, zatem wyruszam dziś wcześnie rano.
Kieruję się na Piotrków Trybunalski, dawno mnie tutaj nie było.
Jadę przez Koło, po bardzo niewygodnej nawierzchni.
Droga wygląda jak ser szwajcarski, na licznych odcinkach trzeba zwalniać do 12 km/h, aby nie uszkodzić nadwozia :)


Dobry pomysł z tym zdjęciem na przystanku © Tymoteuszka


W lesie © Tymoteuszka

Ujechałam 30 km, najchętniej zdjęłabym z siebie skórę. Gorąco.


Zbiornik Bugaj w Piotrkowie Trybunalskim © Tymoteuszka

Po drodze jak i w samym Piotrkowie napotykam na mnóstwo rowerzystów.


Na Starym Mieście w Piotrkowie Trybunalskim © Tymoteuszka

Z Piotrkowa udaję się do Witowa, tylko.......którędy?
Dwa nowe, a może trzy ronda po drodze, w którym kierunku na Witów? Nie wiem. Mapa nie pomaga, nie mam tych rond. Pytam tubylców. Ciężko. Ale w końcu udaje mi się wyjechać na odpowiednią drogę.
W Witowie jest co oglądać. Ciekawy jest cmentarz i drewniana kaplica na nim, jest Sanktuarium, stara kuźnia i ciekawe kapliczki.


Słupowa kapliczka w Kolonii Witów © Tymoteuszka


Co to? © Tymoteuszka


Widać kościół w Witowie © Tymoteuszka


Z terenu cmentarza przez bramę główną © Tymoteuszka


Kaplica pw. św. Marcina na cmentarzu w Witowie © Tymoteuszka


Z 1657 r, 1835 r © Tymoteuszka


Na cmentarzu w Witowie © Tymoteuszka


Z tyłu cmentarza - Witów © Tymoteuszka


Przez okienko © Tymoteuszka


Rozsypuje się, a szkoda © Tymoteuszka


Kościół pw. św. Małgorzaty w Witowie © Tymoteuszka


Zabytkowa wieża - Witów © Tymoteuszka


z XIII w., 1677r, 1poł. XVIII w. - Witów © Tymoteuszka


Witów poraz ostatni © Tymoteuszka


Kapliczka św. Nepomucena z 1781r. © Tymoteuszka


Temperatura w kwietniu 2018r., a było jeszcze cieplej © Tymoteuszka

Wysoka temperatura nie daje mi szybciej jechać. Po drodze rozglądam się gdzie są jakieś drzewa. Na złość tutaj terenu leśnego na próżno szukać.


Nad Strawą © Tymoteuszka


Gdzieś w polu © Tymoteuszka

Padam gdzieś koło Golesz. Im bliżej Tomaszowa, tym więcej lasów. Tutaj sobie odpocznę chwilkę.
Bidon wysechł, ale mam nadzieję, że dojadę do domu.


Przyszedł kryzys. Musieliśmy odpocząć z Czarnym Bocianem w rowie i schronić się przed słońcem © Tymoteuszka

Kiedy to wyjeżdżam z lasu, oglądam się za siebie i widzę goniącą mnie czarną, wielką chmurę. Od czasu do czasu widać błyski. Przecież miało się rozpadać dopiero ok. 17:00?, a nie po 14:00.
Prognozy prognozami, jednak warto oglądać się za siebie.
Naciskam na pedały, gnę jak szalona.
Uffff, zdążyłam. Rozpadało się na dobre, kiedy to jestem w domu.
Zjadam zastępczy obiad, odpoczywam.
Burza nie chce od nas odejść, leje co jakiś czas. Jedna przychodzi, druga odchodzi i tak w kółko.
Uspakaja się wieczorem. 
Niestety, w nocy też atakuje. Nie daje spać, wali jak w bęben.
Cóż.


Burza nas goni, błyska się © Tymoteuszka

W Nowy Rok do Rawy Mazowieckiej z Darkiem

Poniedziałek, 1 stycznia 2018 · dodano: 11.01.2018 | Komentarze 3

Baza obcych, jak to mawia Scot :) © Tymoteuszka

Co z tego, że Nowy Rok.
Co z tego, że czeka mnie pisanie remanentu.
Co z tego, że nie ma słońca.
Co z tego, że wieje jak diabli.

Ważne, że dziś jest dzień wolny i możemy razem pojeździć.
Plan o Skierniewicach został odłożony na jakiś dalszy termin, na dłuższy dzień.
Dziś musi wystarczyć Rawa Maz. i okolice.

Wysiadam na stacji pkp Zaosie. Czaeka już na mnie Darek. Kierujemy się juz na dwóch kołach w stronę Budziszewic i dalej Żelechlinka. Aut po drodze nie widać, ani nie słychać. Jest jakoś dziwnie, pusto. Chyba wszyscy odpoczywają po upojnym sylwestrze. To chyba nie nasza bajka, my nie, my zupełnie inaczej widzimy życie :)

Jest chłodno. Namawiam Darka, aby po drodze do Rawy zboczyć do Starych Bylin, gdzie stoi dwór. Co prawda jest on w prywatnych rękach, nieda się wejść na jego teren, ale mam nadzieję, że ukaże nam się w całości i będzie go widać z drogi.
No i nie myliłam się :) Oto on.
Przed dworem, po środku widoczny klomb to klomb pięknych różaneczników. Niestety będą one kwitnąć, ale dopiero w maju.


Dwór w Starych Bylinach, a przed nim niekwitnące jeszcze różaneczniki :) © Tymoteuszka

W Starych Bylinach jest jeszcze coś, co trzeba zobaczyć z bliska. Są to przystanki autobusowe, na których zatrzymuje się autobus szkolny :)
Przystanek jest wesoły, inny niż wszystkie. Można w nim się schronić przezd deszczem, wiatrem, ale także schować rowery w "garażu" przystankowym.
Przystnki te zasługują na jakieś wyróżnienie, fenomen wsi :)


W kolorowym przystanku ;) w Starych Bylinach. © Tymoteuszka

Zanim dojedziemy do samego miasteczka Rawy Mazowieckiej, mijamy po drodze wieś Boguszyce.
A w niej stary młyn nad Rawką, która a propo na calej długości stanowi Rezerwat oraz drewniany zabytkowy kosciółek.
Do którego dziwnym, ale zarazem szczęśliwym trafem udaje nam się wejść.
Drzwi przed nami zostają otwarte przez samego kościelnego.



Parafia św. Stanisława, Biskupa i Męczennika w Boguszycach z XVI w. koło Rawy Mazowieckiej © Tymoteuszka

I oto jesteśmy. Wnętrze zachwyca, powala na kolana. Co prawda byłam tu już raz, a le za tamtym i tym razem mogłabym go oglądać i oglądać.


Organy w boguszyckiej parafii © Tymoteuszka



Główny ołtarz - parafia w Boguszycach © Tymoteuszka

Znaleźliśmy także czaszkę :)


Czaszka - parafia w Boguszycach koło Rawy Mazowieckiej © Tymoteuszka


Boguszyce - parafia z oryginalnymi renesansowymi polichromiami wewnątrz © Tymoteuszka

Do Rawy wjeżdżamy z myślą o zamku i może też samym centrum, a przede wszystkim o możliwości zjedzenia czegoś, gdyż już pora na obiad. Brzuszki już się domagają.


Rawski Urząd Miasta © Tymoteuszka


Na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego w Rawie Mazowieckiej © Tymoteuszka


Zamek Książąt Mazowieckich w Rawie Mazowieckiej © Tymoteuszka


Baszta zamku - Rawa Mazowiecka © Tymoteuszka

Niestety, nie znajdujemy otwartej żadnej kanajpy o tej porze. Co najwyżej od 15:00 - za późno. Musimy wracać.
Dziwnym trafem, znajdujemy mcDonaldsa ;)
I tam zasiadmy, grzejemy się i zajadamy.
Po wyjściu z niego, pogoda się psuje. Zaczyna siąpić, pada, na dodatek, przez całą drogę, a nie jest ona taka płaska, wieje nam w twarz. Darek dzielnie mnie osłania, wiem, ze nie jest mu łatwo. Dziękuję. Robi się chłodno. Z nosa co chwilę leci mi woda, muszę stawać. W Czerniewicach siły mi opadły na dno. Miałam ochotę zacząć płakać, zsiąść z roweru i go położyć, siebie przy okazji także.
Nogi odmówiły posłuszeństwa, nie chciąły dalej kręcić. Miałam ochcotę dzwonić po pomoc drogową ;)
Ale.......jakoś dojechałam.
Ufffff.

W Tomaszowie kierujemy się do myjni, myję Bociana, utytłany jak choroba.
Darek obiera kierunek Wolbórz - to tu podejmie decyzję, czy jechać dalej na Piotrków, czy do Bab na stację PKP.
Ja, do domu.

Darek jeszcze tyle kilometrów ma przed sobą...

W domu wypijam kubek kawy, 3 sagany herbaty, i szklankę wody, może dwie?
Nieźle się odwodniliśmy.
Nawet jeść mi się nie chce, ale w końcu się zmuszam i kończę świąteczny pieczony, chudziutki boczuś :)

Wyprawa z Darkiem na południe Polski - dzień 3 - malowana wieś, prom, wąski most...

Niedziela, 13 sierpnia 2017 · dodano: 20.08.2017 | Komentarze 1

Gościna u Babci w Zalipiu © Tymoteuszka

Dziś ponownie nie spieszymy się z wyjazdem.
Jest pochmurno, lekko pada. Darek spogląda na radary....powinno przestać ok. 7:00.
Jemy śniadanie. Pijemy gorącą kawunię. Na zewnątrz chłodno.
Zbieramy się niespiesznie.
Dopiero po 8:00 udaje nam się ruszyć, kiedy to opady ustają.
Jak się okaże w drodze....na chwilę.

Dziś z rana mkniemy do Zalipia, to wioska oddalona może 5 km od naszej dzisiejszej kwatery.
W Zalipiu ponownie zaczyna kropić, padać.
Jest mokro. 


Malowane ule - Zalipie © Tymoteuszka

Wieś jest bardzo rozpięta. Nie stoi dom koło domu, nie ma jednej drogi, przy której jest wszystko.
Są liczne skrzyżowania, dom od domu dzielą metry.
Ułatwieniem dla zwiedzających są drogowskazy, w którym kierunku dokąd.
Malowania pojawiją się w różnych miejscach: domach, budynkach gospodarczych, w głębi podórka, budach, ulach, studniach, a nawet drzewach i krzyżach przydrożnych, z resztą zobaczcie sami.


Malowane wejście do kościoła w Zalipiu © Tymoteuszka


W kruchcie kościoła w Zalipiu © Tymoteuszka


Organy kościelne - Zalipie © Tymoteuszka


Ołtarz główny - Zalipie © Tymoteuszka


Zalipie © Tymoteuszka


Biały domek - Zalipie © Tymoteuszka


Dom Malarek w Zalipiu © Tymoteuszka


Okolica Domu Malarek w Zalipiu © Tymoteuszka


Na podwórzu Domu Malarek - Zalipie © Tymoteuszka


Malowane drzewa - Zalipie © Tymoteuszka


Pięknie ozdobiona chatka - Zalipie © Tymoteuszka


W domku, do którego można było wejśc, a także usłyszeć ciekawe historie dotyczące wioski i mieszkańców Zalipia © Tymoteuszka


Wewnętrz chaty "Zwiedzanie" w Zalipiu © Tymoteuszka


Na podwórzu "Zwiedzanie" w Zalipiu © Tymoteuszka


Tablica informacyjna © Tymoteuszka


Przy Zagrodzie Felicji Cyrulowej w Zalipiu © Tymoteuszka


Jednocześnie Muzeum Okręgowe © Tymoteuszka


Krzyż przydrożny w Zalipiu © Tymoteuszka


Na jednym ze skrzyżowań w Zalipiu © Tymoteuszka


Przy skrzyżowaniu - Zalipie © Tymoteuszka

Tak się zakręciliśmy w Zalipiu, że głowa mała.
Dobrze, że nawigacja Darka odpalona, teraz kierujemy się do Żelichowa.
Wg. mapy stojącej przy jednej z atrakcji Zalipia, usytuowany jest tam drewniany kościół i też tam jedziemy, to niedaleko.
We wnątrz, jak na niedzielę przystało, o tej porze trwa msza, zatem nie wejdziemy do środka :(


Drewniany kościół w Żelichowie © Tymoteuszka

W Otfinowie wyrasta nam nagle przy jezdni cmentarz. Wojenny cmentarz,
Chwila przerwy i jedziemy dalej.


Cmentarz z I wojny światowej w Otfinowie © Tymoteuszka

Odwiedzamy sklep przed wypłynięciem na szerokie wody Dunajca.
Tutejsi podpowiadają na który mamy pojechać by znaleźć się bliżej atrakcji, których nie chcemy ominąć.
I tak pojawiamy się na promie Siedliszowice - dla niezorientowanych ;) dodam, że w pobliżu są dwie przeprawy promowe.


Na promie, na Dunajcu © Tymoteuszka

Po drodze przecinamy liczne szlaki rowerowe.


Jedna z licznych dróg rowerowych w okolicy © Tymoteuszka

Napotykamy się na kolejne cmentarze.


Kolejny, stary cmentarz na naszej drodze © Tymoteuszka

A także na drewnianą dzwonnicę :) i bardzo piękny kościół w Zaborowie.


Drewniana dzwonnica w Zaborowie z 1830 r © Tymoteuszka


Cudowne wnętrze kościoła w Zaborowie © Tymoteuszka


Piękne wnętrze kościoła w Zaborowie © Tymoteuszka

Podjeżdżamy także pod dwór w Dołędze.


Dwór w Dołędze © Tymoteuszka

Za to w Szczurowej spędzamy troszkę więcej czasu. Jest to co podziwiać.



Urząd Gminy w Szczurowej © Tymoteuszka


Dwór w Szczurowej © Tymoteuszka


Kościół w Szczurowej © Tymoteuszka

Za Szczurową na przystanku robimy przerwę na kanapi zrobione na kwaterze. Odkręcamy także butelki, a na nich:


2 motta na dzisiaj ;) © Tymoteuszka


Remiza strażacka w Uściu Solnym © Tymoteuszka


Chatka w Uściu Solnym © Tymoteuszka


Klasztor w Hebdowie koło Nowego Brzeska © Tymoteuszka

Jak dotąd wszystko idzie jak z płatka.
Do tego momentu. Zblizając się do mostu, widzimy sygnalizację świetlną.
Po co? Komu?
Jak się okazało, most jest wąski, ruch poprowadzony jest wahadłowo, raz z jednej, raz z drugiej strony.
Chore, dziwne i niebezpieczne, szczególnie dla nas.
Na chodniku nie ma tyle miejsca, by swobodnie można było przejechać z sakwami, rowerem owszem, ale nie z czymś po bokach.
Krótki odcinek prowadzimy chodnikiem, później wskakujemy na jezdnię, obserwując dokładnie co się dzieje przed jak i za nami.
Na całej długości mostu są dwie wysepki, w których możemy ewentualnie się schować.
Z jednej korzystamy. Nie udało nam się przejechać na raz.
Uffff, jesteśmy na drugim jego końcu. 


Na bardzo wąskim moście w Nowym Brzesku © Tymoteuszka

Teraz pora na obiad.
W Nowym Brzesku odnajdujemy dwie restauracje, ale są zamknięte na głucho.
Mieszkaniec podpowiada nam, że jest jeszcze jedno takie miejsce. Jedziemy.


Po pysznym obiedzie udajemy się w dalszą drogę © Tymoteuszka

Po obiedzie nie mamy siły się ruszyć, a następny nocleg planujemy za jakieś 40 km, gdzies koło Krakowa.
Jedziemy powoli, ociężale. Nie jest lekko, są górki.
Po drodze śmiejemy się, że to co zerwiemy z pola, będzie na kolację.
A na polu była i kapusta, papryka, pomidory i ogórki...:) Wszystko i nic.


Na polach rośnie kapusta, ale nie tylko © Tymoteuszka

Za Brzeskiem, bliżej Krakowa wychodzi słoneczko. Upragnione słoneczko.
Zupełnie inaczej się jedzie gdy je widzisz na niebie.
Widno i przyjemnie.


Na wysokości Zalesia © Tymoteuszka


Wychodzi słoneczko, upragnione zresztą © Tymoteuszka


Kaplica pw. św. Barbary w Wierzbnie © Tymoteuszka

Pora wyszukać na mapie jakiegoś noclegu.
Szukamy domków zielonych albo niebieskich.
W Wysiołku Luborzyckim znajduje się takowy.
Podjeżdżamy. Okazuje się, że to Dom Kolping. Dzwoniąc na podany telefon, dowiaduję się, że nie pracują dziś, że pani musi zadzwonić po pana, by ten podjechał i ewentualnie przekazał klucze do pokoju....strasznie to pogmatwane.....rezygnujemy.
Darek dzwoni na inne kwatery.
Jest ciężko, gdyż dziś niedziela, długi weekend, nie przewidzieliśmy tego.
Wszystko pozajmowane, tylko w Węgrzcach, tuż koło Krakowa udaje nam się zdobyć wolny pokój...

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP z 1633r. w Biórkowie Wielkim © Tymoteuszka


Jedna z wież w Biórkowie Wielkim © Tymoteuszka


Widok z góry na kościół w Biórkowie Wielkim © Tymoteuszka

Mały pokój, z wyjściem na zewnątrz.
Rowery parkujemy w przedpokoju, będę bezpieczne.
Łazienka i tv do naszej dyspozycji.
Nie kupiliśmy nic po drodze na kolację i snaidanie.
Zatem wyjeżdżamy na ulice wioski.
Mamy pecha, pobliski sklep zamknięty, następny nie wiadomo gdzie jest.
Zostaje tylko stacja benzynowa.
W pokoju rozrysowywujemy trase na jutro.
Kładziemy się spać, dzień był ciężki.

Tradycyjnie, opis Darka tutaj

Kraina Lessowych Wąwozów - dzień 3 - o świcie do Kazimierza i Bochotnicy

Niedziela, 30 lipca 2017 · dodano: 04.08.2017 | Komentarze 4

Z rańca drogą prawie pustą © Tymoteuszka

Tej nocy szybko śpię. Szybko wstaje i szybko jem śniadanie.
Chcę jak najszybciej wyjechać w dzisiejszą drogę.
Z racji, że dziś niedziela, ruch na drodze wojewódzkiej powinien być znikomy. Na pewno TIR-y nie będą drażniły.
Postanawiam jechać do Kazimierza, po wczorajszej wizycie poczułam niedosyt. Raz, że mało widziałam, a dwa za dużo turystów było w porze południowej.

Nie żałuje, rano jedzie się tędy jak po masełku.
Od czasu do czasu przejeżdża jakieś auto osobowe.


Pod wiaduktem kolejki wąskotorowej w Zgórzyńskich © Tymoteuszka


Kraina wąwozów lessowych © Tymoteuszka

Do miasteczka wjeżdżam od strony Bochotnicy, czyli północnej.
Jadę deptakiem wzdłuż Wisły.


Po 26 km docieram do Kazimierza Dolnego © Tymoteuszka


Kazimierz Dolny od strony Bochotnicy © Tymoteuszka


Napis IHS wskazuje, że to kościół? - Kazimierz D © Tymoteuszka

Mniej więcej na wysokości centrum skręcam.
Udaje się najpierw na Wzgórze Zamkowe.


Zamek kazimierzowski © Tymoteuszka


Na wzgórzu zamkowym - Kazimierz D © Tymoteuszka


Widok ze wzgórza zamkowego w Kazimierzu © Tymoteuszka


Zamek kazimierzowski © Tymoteuszka

Robię tutaj krótką przerwę....na Grześka :)


Ze wzgórza zamkowego na Kazimierz © Tymoteuszka

Później odnajduje wjazd, wejście dla wózków i rowerzystów na Górę Trzech Krzyży.
Wcześniej widziałam wejście po schodach, niestety będąc z rowerem pewnych rzeczy nie da się zrobić ;)


Kazimierz Dolny © Tymoteuszka


Droga na Górę Trzech Krzyży w Kazimierzu © Tymoteuszka

Część drogi na Górę pokonuje z rowerem pieszo, druga część zniechęca - pojawiają się schody.
Bociana nie zostawie samego.
Więc pozostaje mi zejść na dół.


Dalej są tylko schody - na Górę Trzech Krzyży - Kazimierz Dolny © Tymoteuszka

Docieram ponownie do deptaka/drogi dla rowerów nad Wisłą.... Jadę nim/nią do samego końca, czyli w okolice kamieniołomu i przeprawy promowej do Janowca.


Spichlerz Kobiałki - Kazimierz Dolny © Tymoteuszka


Z deptaka nadwiślańskiego na Kazimierz D © Tymoteuszka

Później wspinam się ostro pod górę po drodze z płyt jomb, w stronę Albrechtówki.


Do punktu widokowego w Albrechtówce © Tymoteuszka

Z punktu podziwiam oto taki piękny widok.


Punkt widokowy - na Janowiec © Tymoteuszka

Korci mnie, aby podjechać na chwilkę do Mięćmierza.
Tam jest kolejny punkt widokowy, a także drewniany wiatrak i Dom Pracy Twórczej.
Droga prowadzi z góry, po śliskim bruku. Jadę nim tylko kilkadziesiąt metrów i mam dość.
Ślizgam się niemiłosiernie. Nie mam ochoty nic łamać.
Zsiadam z roweru, prowadzę z powrotem. Buty się ślizgają, nogi się rozjeżdżają.
Wracam na normalną drogę leśną.


Droga do Mięćmierza śliska i niebezpieczna © Tymoteuszka

Ponownie w stronę Wisły i przeprawy promowej...wracam do Kazimierza.


Na wysokości Janowca © Tymoteuszka


Prom odpłynął do Janowca © Tymoteuszka

Z DDR-ki i deptaka nad Wisłą roztaczają se piękne widoki na miasteczko.


Klasztor - Kazimierz Dolny © Tymoteuszka


Z daleka - na Górę Trzech Krzyży w Kazimierzu © Tymoteuszka

Jeszcze nie pora na obiad, ale doskonała na kawę i koguta kazimierskiego.
Witam na chwilkę w piekarni.
Pod parasolami troszkę chłodniej.


Pora na przerwę © Tymoteuszka


I na koguta z kawką :) © Tymoteuszka

Zatrzymuję się w Bochotnicy.
Odnajduje dzięki mapie drogę w kierunku ruin zamku.
Niestety, jedyna na drodze informacja o zamku pojawia się troszkę dalej.
Później nie dostrzegam żadnej. Szukaj i radź sobie sam, turysto. Eh.


Studnia w Bochotnicy © Tymoteuszka

Oczywiście nie odnajduje ruin, bo i w jaki sposób?
Za to przez przypadek trafiam na piękny wąwóz, powoli pnę się pod górę, potem zawracam i delikatnie schodzę w dół.


Tablica informacyjna, jedyna na drodze, w którą stronę do ruin w Bochotnicy? © Tymoteuszka

Piękny jest. Zobaczcie sami.


Niechcący natrafiłam na wąwóz w Bochotnicy ;) © Tymoteuszka


Piękny wąwóz - Bochotnica © Tymoteuszka


W wąwozie - Bochotnica © Tymoteuszka


Wąwóz - Bochotnica © Tymoteuszka

W Bochotnicy wg mapy stoi jeszcze młyn.
Oczywiście znaków informacyjnych przy drodze nie ma, ale na szczęście cokolwiek widać z głównej trasy.
Więc trafiam bezbłędnie.


Młyn w Bochotnicy © Tymoteuszka


Dziura w skale - Bochotnica © Tymoteuszka


Poległych pod wodzą J. Piłsudskiego w 1920 r © Tymoteuszka

W Kol. Celejów skręcam na chwilkę do stawu.
Tam stoi ruina dawnej papierni Czartoryskich z XIXw.
Warto ją zobaczyć.


Tablica info - Celejów © Tymoteuszka


Przed starą papiernia w Celejowie © Tymoteuszka

Nie ma jeszcze 12:00, a ja zrobiłam się już głodna.
Dzierże na kierownicy niedojedzonego koguta kazimierskiego - od czasu do czasu robię kęsa.


Nad stawem - Celejów © Tymoteuszka

Nieopodal stawu, w Celejowie znajduje się dwór-pałac z XVI i XVIII w.
Jadę w jego stronę.


Pałac w Celejowie © Tymoteuszka

Na miejscu okazuje się, że jest to ośrodek zdrowia, NFZ, brama, domofon uniemożliwia obejścia go w koło i zobaczenia z bliska.


Zdjęcie zza płotu - pałac w Celejowie © Tymoteuszka


Na Bursztynowym © Tymoteuszka

Z Celejowa jadę przez Łopatki, Starą Wieś do wsi Drzewce.


W Dolinie Stawów koło Łopatek © Tymoteuszka

Zatrzymuję się tutaj na chwilę i odnajduje to co na mapie namalowane ;)


W Drzewcach © Tymoteuszka


Drzewce - dwór z XIXw © Tymoteuszka

Wpadam na chwilkę na kamping, robię to co miałam zrobić, odpoczywam w cieniu, piję dużo, dużo piję...
i jadę, najpierw zobaczyć pobliski mini skansen.


W Krainie lessowych wąwozów © Tymoteuszka


Do mini skansenu...którędy dalej? © Tymoteuszka

Niestety, jeden znak do mini skansenu mi nie wystarczył, gdzie mam jechać dalej?
Oczywiście nie trafiam. W tym momencie jadę bez mapy obejmującą tę ziemię.
A to pech.
Za to trafiam na młyn na rzece Bystrej.


Na szlaku rzeki Bystrej © Tymoteuszka

W Nałęczowie odnajduje bar mleczny - Stara Apteka, w którym zamawiam rosół i schabowego z gotowanymi buraczkami, plus kompot.
Po obiedzie podjeżdżam pod Muzeum Stefana Żeromskiego.


Przed Muzeum Stefana Żeromskiego w Nałęczowie © Tymoteuszka


Wejście do Muzeum Stefana Żeromskiego © Tymoteuszka


Muzeum S. Żeromskiego - Nałęczów © Tymoteuszka


Studnia - Nałęczów © Tymoteuszka


Na terenie Parku przy Muzeum S. Żeromskiego © Tymoteuszka


Zgasł dnia © Tymoteuszka

Później odnajduje drogę na Górę Jabłuszko.


Koło Góry Jabłuszko w Nałęczowie © Tymoteuszka


Dom Rekolekcyjny - Nałęczów © Tymoteuszka


Kapliczka na Górze Jabłuszko - Nałęczów © Tymoteuszka

Podjeżdżam także pod kościół parafialny.


Kościół barokowy pw. Jana Chrzciciela w Nałęczowie © Tymoteuszka


W ogrodzie parafialnym - Nałęczów © Tymoteuszka


Przed kościołem w Nałęczowie © Tymoteuszka

Oraz pod budynek przypominajacy dwór.


Dwór przy drodze wojewódzkiej w stronę Lublina © Tymoteuszka

A na kapmingu... się dzieje :)
Witajcie zwierzaczki.


Czarny koń - na kampingu © Tymoteuszka


Zwariowana rodzinka na kampingu koło Nałęczowa © Tymoteuszka


Stary wyga ;) na kampingu koło Nałęczowa © Tymoteuszka

Robię małą przepierkę, herbatę, kolację, wskakuje pod prysznic i delektuję się wiejskim, zdrowym powietrzem.
Czas mija nieubłaganie.
Jutro ostatni dzień na tej ziemi.
Trzeba pozbierać manatki, spakować wszystko.
Ułożyc plan na jutro.
Dobranoc.

Okolice Ciechocinka i Włocławka

Niedziela, 9 lipca 2017 · dodano: 12.07.2017 | Komentarze 4

Zegar kwiatowy w Ciechocinku © Tymoteuszka

Do Ciechocinka mieliśmy się udać już w sobotę po południu, ale prognozy deszczowo-burzowe rozwiały nasze plany wyjazdowe.
Wyjazd przesunęliśmy na niedzielny, wczesny poranek, tak by na miejscu być bladym świtem.
Raniutko, w tym miasteczku błoga cisza.
Dobrze, nie lubimy gwaru.


Fontanna "Grzybek" w Ciechocinku © Tymoteuszka

Moi idą na dłuuuuugi spacer, ja na objazd okolicy.
Najpierw na rundkę wokół tężni.


Tężnia nr.1 w Ciechocinku © Tymoteuszka


Tężnia nr.3 w Ciechocinku © Tymoteuszka


Tężnia nr.2 w Ciechocinku © Tymoteuszka

Później pokręcę się trochę po mieście, korzystam z ciszy, braku turystów o tej porze dnia.


Łazienki nr.2 w Ciechocinku, zwane też Łazienkami Skarbowymi © Tymoteuszka


Deptak pośród dywanów kwiatowych w Ciechocinku © Tymoteuszka


Łazienki nr.3 w Ciechocinku © Tymoteuszka


Kawiarnia Zdrojowa w Ciechocinku © Tymoteuszka


Fontanna na Parterach Hellwiga - co kilkanaście minut następuje zmiana sposobu wyrzucania wody © Tymoteuszka


Wejście do parku w Ciechocinku, już nie pamiętam którego parku ;) © Tymoteuszka


Dworek Prezydenta RP w Ciechocinku © Tymoteuszka

Niektórzy już wstali, spacerują i jeżdżą, ale nadal jest spokojnie.


Polowa Cerkiew prawosławna pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Ciechocinku © Tymoteuszka


Zaprojektowana w 1894r. w stylu zauralskim - Ciechocinek © Tymoteuszka


Wnętrze cerkwi - Ciechocinek © Tymoteuszka


Neogotycki kościół parafialny w Ciechocinku © Tymoteuszka


Kościół w Ciechocinku został wybudowany z cegły w latach 1877-1884 © Tymoteuszka


Fragment Pijalni Wód Mineralnych w Parku Zdrojowym w Ciechocinku © Tymoteuszka


Fontanna Jaś i Małgosia - Ciechocinek © Tymoteuszka

Po objechaniu prawie całego miasteczka, do którego zdecydowanie polecam przyjechać w dzień powszedni, kiedy to nie ma tylu turystów, jadę poza jego granicę.

Otwieram mapę regionu. Jest ona za duża, jak dla rowerzysty, ale mam nadzieję, że dam radę i uda mi się gdzieś dojechać.
Nieco później jednak muszę zaczerpnąć języka, pytam się w kilku miejscach, którędy i czy warto tam jechać?
Po zadaniu pytania czy warto, odpowiadają mi mieszkańcy, że nie.
Więc jeden punkt na mapie odpuszczam. Myślę, że nie mam czego żałować.

Po wyjechaniu z Ciechocinka kieruję się na Ostrowąs.
W tej wiosce stoi Saktuarium Matki Bożej Pani Kujaw.


Kujawskie widoczki © Tymoteuszka


Zdarzają się nawet pagórki © Tymoteuszka

Gdy się do niego zbliżam, już wiem, że nie wejdę do środka.
Spora ilość samochodów na parkingu mówi sama za siebie.
Nie chcę ludzi straszyć.
Trudno.
Ponoć we wnątrz jest bardzo pięknie, cóż. Nie dzisiaj.


Ostrowąs - Sanktuarium Matki Bożej Pani Kujaw © Tymoteuszka


Ostrowąs - kościoł pw. Narodzenia NMP © Tymoteuszka

Jadę dalej, na Straszewo. Pytam mieszkańców, którędy? Mapa nie chce mi pomóc.
Trafiam, baaaardzo okrężną drogą, choć mieszkaniec mówił, by skręcić pierwszą w lewo. Nie posłuchałam. Błąd. No co? przeraziłam się tego pola i piasku, wolałam jechać asfaltem :) Kilka km wiecej, cóż.


Drewniany kościółek w Straszewie - Kujawy © Tymoteuszka


Kościół pw. św. Marcina Biskupa w Straszewie © Tymoteuszka


Wnętrze obiektu zabytkowego - kościół w Straszewie © Tymoteuszka

Jadąc do Zakrzewa, w Seroczkach na zakręcie widzę coś dziwnego, ciekawego?
Zawracam.
To brama od jakiegoś gospodarstwa.
Dalej nie wchodzę, gdyż już tam ktoś się kręci i patrzy w moją stronę, fotografować mi nie wolno?


Seroczki - brama do zespołu dworskiego © Tymoteuszka

Jak się później dowiedziałam, w domu, przegladając dokładniej mapę, co ominęłam nieświadomie na tej trasie, wyczytałam, że w Seroczkach jest zespół dworski wraz z parkiem i ciekawą kaplicą, eh.....nie dane mi tam było wejśc.


Seroczki - budynki gospodarcze © Tymoteuszka

Na mapie są zaznaczone kolorem żółtym, miejscowości warte odwiedzenia.
Tak jest z Zakrzewem.
Mimo, że początkowo Zakrzew nie był na trasie mojej wycieczki, postanowiłam do niego zajrzeć.
I tak, przejeżdżam całą miejscowość i nic ciekawego nie widzę.
Cóż. Zawracam i jadę w stronę wiatraka.
Coś mnie tknęło, żeby zajechać na podwórze szkoły.
A na podwórzu......
stoi on.


Dwór w Zakrzewie - Kujawy © Tymoteuszka


Zakrzewo - dwór - obecnie szkoła © Tymoteuszka

Oczywiście nieprzygotowana do zajęć, pominęłam tutejszy kościół.
Kościół drewniany, jak się później okazało. Cóż. Gapa.


Bociany kujawskie © Tymoteuszka


Czy dojadę tędy do wiatraka? © Tymoteuszka

Niestety, nie znalazłam wiatraka. 
Nie udałam się na spoczynek, ale za to wjechałam do Konecka. Oj, przecież tu nie chciałam się znaleźć.


A może najpierw udam się na spoczynek? © Tymoteuszka

Omijam Koneck jakąś boczną dróżką. 
Przez Spoczynek i Święte, przedzieram się przez autostradę i dalej do Raciążka.
Tam się na chwilę zatrzymam.


Późnogotycko-renesansowy kościół w Raciążku © Tymoteuszka

Warto wejść do tego kościoła. Pewnie jakaś czaszka tam w środku, i wnętrze pewnie piękne.
Ale nie dzisiaj. Trafiam na niedzielne msze. Pech to pech.


Raciążek - kościół z 1597-1612 roku © Tymoteuszka

Odnajduję jakąś boczną drożkę, prowadzącą do zamku.


Dróżka prowadząca do ruin zamku w Raciążku © Tymoteuszka

Z dróżki roztaczają się piękne widoki.


Widok ze wzgórza w Raciążku © Tymoteuszka


Na horyzoncie widoczne budynki w Toruniu - punkt widokowy w Raciążku © Tymoteuszka

Tutaj, w cieniu jest możliwie. Gorąco dziś.
Spotykam parę turystów poruszających się na motocyklu.
Później podjeżdżają inni, samochodem.
Uciekam.


Ruiny zamku biskupiego w Raciążku © Tymoteuszka


Zbudowany w stylu gotyckim w XVIw. - Raciążek © Tymoteuszka


Zniszczony w XVIII w. - ruiny w Raciążku © Tymoteuszka


Przez kraty - Raciążek © Tymoteuszka


Przez okno - Raciążek © Tymoteuszka


Cały zarys - Zamek w Raciążku k. Ciechocinka © Tymoteuszka

Uciekam na obiad, do Ciechocinka. Zajadam, popijam.
W samochodzie obradujemy, co dalej?
W Ciechocinku ruszyć się już nie idzie, moi wszystkie ścieżki mają opanowane :)
Pakujemy rower na bagażnik.
Jedziemy w okolice Włocławka.
Wysiadam w Brzeziu.
Kolejne poszukiwania z pomocą mieszkanki, tym razem jakiegoś zamku, pałacu?
Pani mówi wprost: "Wszystko jest ogrodzone, nic nie zobacze, teren prywatny".
No i rzeczywiscie tak jest.
Podziwiałam tylko na łuku drogi oto piękną bramę od tutejszego zamku.
Za nią gąszcz drzew i krzaków.


Brama - zespół pałacowo-parkowy w Brzeziu © Tymoteuszka

Lokalnymi drogami udaję się do Wieńca.
Tam, wg mapy stoją dwa pałace.


Pasieka koło Włocławka © Tymoteuszka

Kolejny raz pytam, gdzie stoją pałace?
Mieszkaniec mówi, że sto jeden.
Ups, czyżby mapa kłamała?
Staję przy ogrodzeniu, robię poniższe zdjęcie i słyszę: "na około Pani pojedzie....tam stoi drugi pałac" :)
Śmiać mi się chciało.
To jadę.....po drugi pałac.


Pałac Kronenbergów w Wieńcu © Tymoteuszka


Pałac Kronenbergów w Wieńcu © Tymoteuszka

Niestety, teren parkowo-pałacowy cały jest ogrodzony, zatem zdjęcia zza muru muszą wystarczyć.


Pałacyk Miączyńskich w Wieńcu © Tymoteuszka

Teraz w kierunku Wieńca Zdroju, kolejnego uzdrowiska na dzisiejszej trasie.


W szeregu ;) © Tymoteuszka


Wieniec Zdrój - uzdrowisko © Tymoteuszka


Wieniec Zdrój - kilka lat temu jeszcze go budowano. Dziś stoi, w centrum uzdrowiska, Spa.... Ceny napewno porażają © Tymoteuszka


Róże - Wieniec Zdrój © Tymoteuszka


Zdrowy Gaj © Tymoteuszka


Na ścieżce, w środku lasu trochę chłodniej © Tymoteuszka

Do Włocławka biegnie ddr-ka, okupowana przez rowerzystów i pieszych. Koszmar.
Nie byłam nigdy we Włocławku.
Niestety, muszę to napisać, powiedzieć, że to był mój pierwszy i ostatni raz w tym mieście.
Dlaczego? Nie porwał mnie wcale. Przede wszystkim, czułam się tam niebezpiecznie mimo pory popołudniowej.
W centrum miasta, chodzący chłopcy w grupkach po trzech...kopiący wszystko co się dało, rzucający kamieniami we wszystko co się dało, przeklinający, brudne, zaniedbane, obite płytami otwory okienne w zniszczonych kamienicach, śmierdzące na odległość bramy podwórkowe, wydobywające się przez otwarte okna krzyki, wulgaryzmy, głośna muzyka itd, itp. 
To chyba nie najlepsze miejsce dla turysty chcącego wypocząć?, coś ciekawego zobaczyć?


Na Przystani wodnej we Włocławku © Tymoteuszka


Kładka pieszo-rowerowa - Włocławek © Tymoteuszka


Płynie zielona, śmierdząca Zgłowiączka - Włocławek © Tymoteuszka


Przystań wodna - Włocławek © Tymoteuszka

Nawet na tak ładnie zrewitalizowanej przystani wodnej nie dało się usiedzieć.
Siedząc przez chwilę na ławce, czujesz unoszący się smród "wszystkiego".


Pałac Biskupi - Wlocławek © Tymoteuszka


Widok na Szpetal Górny © Tymoteuszka


Deptak nad Wisłą we Włocławku © Tymoteuszka


Na ulicy Włocławka © Tymoteuszka


Włocławek - większość kamienic w tym mieście jest w takim stanie albo podobnym © Tymoteuszka


Browar B. - Centrum Kultury - Włocławek © Tymoteuszka


Ul. Łęgska - centrum miasta Włocławka - strach się bać, naprawdę było niemiło © Tymoteuszka


Stary Rynek - Włocławek © Tymoteuszka


Katedra Wniebowzięcia Najswiętszej Marii Panny - Włocławek © Tymoteuszka

Przed Katedrą, podjeżdża do mnie rowerzysta. Pyta się z ciekawości, czy czuję się tutaj bezpiecznie?
Niestey nie.


Kuria Diecezjalna - Włocławek © Tymoteuszka


Wnętrze kościoła św. Jana Chrzciciela - Włocławek © Tymoteuszka

Pakujemy rower na bagażnik i jedziemy do domu.
Dobranoc.

Około miastowa runda

Niedziela, 2 lipca 2017 · dodano: 08.07.2017 | Komentarze 1

W Parku Michałówek roboty drogowe © Tymoteuszka

Z rana po tajny ładunek na "Koniec Świata".


Mimo, że przejścia nie ma, to jednak ludzie tędy chodzą © Tymoteuszka

Po południu na rundkę w koło miasta.


Nowa nakładka na DK48 © Tymoteuszka

Po drodze, w spalskim lesie trafiam na jagody.
Zjadam chyba 3 sztuki, jedną uwietrzniam na zdjęciu.


Jagody © Tymoteuszka

W Spale straszą mnie tłumy... ;), ale mimo tego wjeżdżam na plac przy stawie.
Tu scena, na scenie konkurs orkiestr strażackich.


Stary basen spalski zasypany © Tymoteuszka


W Spale odbywa się konkurs orkiestr strażackich © Tymoteuszka


Rewitalizacja stawu spalskiego na ukończeniu © Tymoteuszka


Gać w nowej odsłonie © Tymoteuszka


W tym miejscu, dawno dawno temu był most, a dziś © Tymoteuszka

Podjeżdżam na chwileczkę do COS-u, a konkretnie pod halę do plażowych gier zespołowych.
Hala prawie gotowa.


Wnętrze hali do gier zespołowych © Tymoteuszka

Wracam czarnym rowerowym, który niestety jest w opłakanym stanie, szczególnie na jednym odcinku, biegnącym wzdłuż torów.
Może płyty jomb uratowałyby sytuację, szczególnie na podjeździe/zjeździe?, to tutaj woda robi liczne koryta.


Czarny rowerowy w tym miejscu jest w opłakanym stanie © Tymoteuszka


Białobrzegi - dzielnica Tomaszowa © Tymoteuszka


Drewniany kościół w Tomaszowie - Białobrzegach © Tymoteuszka

Na granicy Tomaszowa z Wąwałem zauważam coś ciekawego, interesujacego wręcz, ale niestety tel/foto w tym miejscu się wyczerpał :(.
Cóż, może innym razem tam podjadę i zrobię to zdjęcie.
Trochę okrężną drogą wracam do domu.
Już nie rozpędzam się tak jak kiedyś.
Jeżdżę bardzo asekuracyjnie - dwa upadki w ciągu miesiąca dały mi w kość, ale nie tylko, z psychą też nie najlepiej.
Lepiej uważać.

Green Velo - świętokrzyskie - odcinek Sielpia Wielka - Dyminy

Niedziela, 18 czerwca 2017 · dodano: 20.06.2017 | Komentarze 3

Green Velo - MOR - Sielpia Wielka © Tymoteuszka

Niedziela rano.
Sprawdzamy prognozy, jemy śniadanie.
Obieramy kierunek.
Pakujemy w bardzo szybkim tempie samochód.
Rawer ląduje na bagażniku.
My, w samochodzie.
I już wiemy, jedziemy dziś do Kielc.
Bardzo energiczny, spontaniczny poranek mamy za sobą.

Moi wysadzają mnie w Sielpi.
Sami jadą dalej. Do Tokarni, Chęcin i Jaskini Raj.

11 km wcześniej ma swój początek Trasa Green Velo.
Startuje w Sielpi. Pierwsze zdjęcie ukazuje MOR w tym miasteczku.


Nad Jeziorem Sielpińskim © Tymoteuszka


Green Velo - Siepia - widok z tarasu © Tymoteuszka

Nie ujechałam nawet kilkuset metrów, a już zatrzymuje się poraz trzeci.
Drogowskaz zachęca, skręcam w kierunku Muzeum Zagłębia Staropolskiego.
Niestety, o tej porze, zamknięte. Brama na to wskazuje :)


Do Muzeum Zagłębia Staropolskiego w Sielpi © Tymoteuszka


Ruiny na terenie Muzeum Zagłębia Staropolskiego w Sielpi © Tymoteuszka


Ruiny na terenie Muzeum Zagłębia Staropolskiego w Sielpi © Tymoteuszka

W Sielpi zatrzymuje się ostatni raz, tym razem na kładce.


Kładką - Green Velo - Sielpia Wielka © Tymoteuszka

Przed kolejnym MOR-em w Mościskach porzucam na chwilę szlak Green Velo, na rzecz cmentarza żydowskiego w Radoszycach.
Niestety. Nie udało mi się do niego dojechać, mapa szlaku nie jest zbyt wyraźna, koncentruje się głównie na szlaku. Mimo, że znaki na cmentarz żydowski (jak ten poniżej na zdjęciu), kierowały mnie do jakiegoś momentu, tak wyjechałam ciutkę za miasteczko i nic.
Zawróciłam. Nie widziałam sensu, by dalej jechać i błądzić, oddalałam się za bardzo od GV.
Spowrotem jechałam jak po nitce, zatrzymałam się na krótko w centrum.


Ostatni znak/drogowskaz na cmentarz żydowski w Radoszycach - później ślad po nim ginie, dlaczego? © Tymoteuszka


W centrum Radoszyc © Tymoteuszka

Za Radoszycami po mału odsłaniają się widoki na Góry Świętokrzyskie.
Cudnie tutaj.
Jak na razie trasa biegnie tylko asfaltami, głównie drogami wiejskimi, dobrze, że samochodów dzisiaj zbyt dużo nie jeździ.


Góry Świętokrzyskie przezde mną © Tymoteuszka


Świętokrzyskie widoki © Tymoteuszka


Gdzieś w okolicach wsi Łysów - świętokrzyskie - trasa Green Velo © Tymoteuszka

Okolice Łysowa zostały mi w pamięci. 
Górka, dół, górka, zakręty i te widoki z prawej strony.
Cud miód malina.


Góry są wszędzie - na Green Velo - świętokrzyskie © Tymoteuszka


Przy MOR - Straszów - Green Velo - świętokrzyskie © Tymoteuszka

Na trasie, w Grzymałkowie widoczne z daleka wieże kościelne.
Zbyt tłumnie tam, nie zatrzymuje się. Zaparkowane samochody przy jezdni robią zamęt w okolicy.
Nieco dalej, po lewej mojej stronie ukazuje się coś jeszcze.
Wstepnie szcuję, że to jakiś pałac, zmaek.
Nic z tego.
Budynek, okazuje się starym kościołem.
Po przeszukaniu internetu, odczytuję że jest to opuszczony, zapomniany kościół katolicki.
Tylko czemu?
Czy nie warto było go odnowić, zadbać o niego, zagospodarować ponownie?...
Warto za to było budować kolejny, kilka metrów bliżej, nowszy, piękniejszy, większy?
Jaki to ma sens.

Często nie rozumiem tego świata. Jest taki pokręcony.


Zapomniany, katolicki kościół w Grzymałkowie - świętokrzyskie © Tymoteuszka


Nie jest płasko- Green Velo - w Grzymałkowie © Tymoteuszka


Na stole - MOR Green Velo © Tymoteuszka


Tablice informacyjne stoją przy każdym MOR-ze © Tymoteuszka

Każdy MOR mnie zaskakuje.
Oczywiście nie pozytywnie, a negatywnie.
Na stole syf, brud i ubóstwo.
Koło stołu tak samo.
Koło koszy i w koszach nie inaczej.
Kostka brukowa zarośnięta mchem, chwastami, trawą.
Czy nie ma nikt nad tm kontroli?
Czy ktoś sprząta MOR-y?
Na wybudowanie szlaku były pieniądze, a na jego utrzymanie już nie?
Jak tak będzie, to wybudowane "coś" kilka lat temu, będzie stare jak świat za kolejne lata.
Tak nie może być.


W okolicach Malmurzyna - Green Velo - świętokrzyskie © Tymoteuszka


Z górki - Green Velo - świętokrzyskie © Tymoteuszka

W okolicach Bobrzy zainteresował mnie kolejny drogowskaz, znak informacyjne.
2,5 km zbocze z drogi i być może zobaczę mur oporowy.
Owszem, zobaczyłam, dzięki mieszkańcom, bo Ci dali mi wskazówkę, jak tam dojechać.
Z głównej drogi i owszem drogowskaz kierowal na lewo, później nikt nie zadbał, by postawić kolejny z kierunkiem na prawo.
Cóż.
A tak niewiele starczy, by było perfekcyjnie.


Mur oporowy w Bobrzy ma 15 metrów wysokości © Tymoteuszka


Mur oporowy w Bobrzy ma pół kilometra długości © Tymoteuszka


Mur oporowy w Bobrzy ma 5 metrów szerokości © Tymoteuszka

Kolejnym punktem wartym obejrzenia według mapy szlaku, jest Pałacyk w Oblęgorku.
To niedaleko.
Pałacyk stoi na wzniesieniu, do którego prowadzi najpierw aleja, później zakręty drogi asfaltowej pnącej się ostro pod górę.


Aleją do Pałacyku w Oblęgorku © Tymoteuszka

Pod pałacykiem sporo turystów, głównie chowających się w cieniu, bo dziś gorąco.


Pałacyk Henryka Sienkiewicza - Oblęgorek © Tymoteuszka

Nieco dalej, w Chełmcach zaskakuje mnie oto ta budowla.
Już w domu odczytuje, że to dwór obronny. 


Dwór obronny - Chełmce - wzniesiony został w II połowie XVI wieku - Green Velo - świętokrzyskie © Tymoteuszka


Kościół św. Marii Magdaleny i św. Mikołaja - Chełmce - Green Velo - świętokrzyskie © Tymoteuszka

Za Chełmcami pojawia się na szlaku pierwszy odcinek szutrowy, biegnie on przez pola.
Jest krótki i nawet jeszcze nie zniszczony.


Pierwszy odcinek szutrowy na Green Velo - okolice Chełmc - świętokrzyskie © Tymoteuszka

Nieco dalej, wyłaniają się zza zakrętu ruiny Pałacu Tarłów w Podzamczu Piekoszowskim.


Ruiny Pałacu Tarłów - Podzamcze Piekoszowskie - Green Velo - świętokrzyskie © Tymoteuszka

To tutaj, kilkanaście metrów dalej jest kolejny MOR.
Moi już stoją i czekają.
Grzejemy obiad, zjadamy, robię mały przepak i ruszamy.
Moi do Jaskini Raj, ja w dalszą drogę Green Velo.

Niedaleko centrum.


Drogowskaz © Tymoteuszka

Na przedmiesciach Kielc, trafiam na drugi dziś odcinek szutrowy szlaku.
Przyjemny, bo pośród drzew, w lesie, trochę tutaj chłodniej.
Mijam dużo rowerzystów.


Drugi odcinek szutrowy - Green Velo - okolice Górki Szczukowskie - świętokrzyskie © Tymoteuszka


Bliżej Kielc - Green Velo - świętokrzyskie © Tymoteuszka

Na Białogonie - dzielnicy Kielc, zbaczam nieco ze szlaku.
Zaciekawiła mnie tabliczka informacyjna, że niedaleko stoi kościół.
Zastanawiam się dlaczego kościół, przecież właśnie go mijam - ten murowany, duży, widać że nowy.
Gdy dojeżdżam do kolejnego, okazuje się, ze ten jest drewniany :)
Gęba mi się śmieje.


Drewniany kościółek - Kielce - Białogon © Tymoteuszka

Pachnie, tak jak lubię, drewnem, stoi na skwerze, wśród drzew.
Co za niespodzianka.


Dzwonnica na terenie kościółka - Kielce - Białogon © Tymoteuszka


Pachnie drewnem z daleka :) - Kielce - Białogon © Tymoteuszka

Znaki green velo prowadzą mnie do centrum.
Niestety, w centrum się nieco gubię, nie potrafię odszukać szlaku powrotnego, a taki powinien być.
Pod zamkiem zapytuję się o właściwą drogę pewnego stojącego rowerzysty.
Rowerzysta postanawia, że mnie wyprowadzi z tego gąszczu mrówek, turystów.
Zatłoczonych tak Kielc dawno nie widziałam.


W centrum Kielc gubie Green Velo, ups © Tymoteuszka

Okazuje się, że niewiele mi brakowało, by wjechać na odpowiedni tor jazdy.
Cóż poradzić.
Nie zawsze mapa, ani znaki są pomocne.
Pomoc może przyjść nawet z nieba.
Tak jak w tym przypadku, spadła w postaci Gabriela :)
Gabriel wyprowadził mnie z Kielc.
Pojechaliśmy razem aż do Dymin, gdzie się roztaliśmy.
Stajemy przy stoku i przy zabytkowej, zaniedbanej kapliczce drewnianej.


Stok narciarski w Kielcach przy Green Velo © Tymoteuszka

Mijamy dwa MOR-y i na trzecim robimy odpoczynek.
Trochę rozmawiamy i niestety musimy się rozstać.


Kaplica pw. Matki Boskiej Częstochowskiej - Dyminy - Green Velo - Świętokrzyskie © Tymoteuszka

Ja czekam na moich, Gabriel jedzie inną drogą do domu.
Dzięki jeszcze raz za pomoc. :)
I do zobaczenia na szlaku.


Ostatni obrazek z Gór Świętokrzyskich - Green Velo - swiętokrzyskie © Tymoteuszka


Jezus na niebiesko-białym tle © Tymoteuszka

W Kielcach doznaję czegoś, czego nie chciałam doznać.
Obiecywałam sobie, że już nie wywinę "Orła".
A jednak.
Po poprzedniej kontuzji jeszcze ślad nie zginął, a tu druga, bach.
Trzecia też będzie? 

Boże Ciało z Darkiem na Jurze

Czwartek, 15 czerwca 2017 · dodano: 19.06.2017 | Komentarze 3

Olsztyn - rynek © Tymoteuszka

Długi weekend miał wyglądać nieco inaczej, no ale cóż. 
Prognozy i pogoda czasem płatają figla. Tym razem też tak było.
Tym razem (Darek i ja) mieliśmy ruszyć z sakwami na podbój "łemkowszczyzny".
Myślę, że co się odwlecze to nie uciecze ;)

Żeby nie było tak nam smutno postanawiamy ruszyć tyłki w Boże Ciało.
Mamy dwie opcje: Kielce bądź Częstochowa.
Dziwnym trafem trafiamy do Częstochowy.
Ja samochodem, Darek pociągiem.
Umawiamy się na pewnej stacji benzynowej przy wylocie na Olsztyn.
Niespodziewanie w tym samym czasie lądujemy w tym miejscu.
Praktycznie na siebie nie czekając ;)

My, rowerami ruszamy na podbój Jury.
Moi rodzice postanawiają pozwiedzać, pochodzić to tu to tam.
Wstępnie umawiamy się na koniec wycieczek na 17:00, w Olsztynie koło zamku.

Pierwszy, dłuższy przystanek robimy na olsztyńskim rynku.
Jest przed 10:00?, miasto dopiero się pomału budzi.
Za Biakłem wjeżdzamy w las. Jedziemy szlakiem biegnącym tuż przy granicy rezerwatu.


W Rezerwacie Przyrody © Tymoteuszka

Szlak okazał się nieco piaszczysty. Po drodze zaczepiają nas turyści, szukający odpowiedniej drogi do jaskiń :)
Przejazd kilku kilometrowego odcinka pokonujemy w zwolnionym tempie ;)
Uff, jak gorąco. Gnieciemy pedały, koła nie chcą się kręcić, opony zapadają w piach.


Droga wśród kwiatów © Tymoteuszka

Za to jakie widoki.


Stamtąd jedziemy © Tymoteuszka

W Zrębicach, Darek wskazuje dróżkę prowadzącą do kaplicy Idziego.
Jedziemy.
Byłam tutaj kilka lat temu. Pamiętam to miejsce doskonale.


Tablic informacyjnych tu nie brakuje © Tymoteuszka


Przy Kapliczce św. Idziego © Tymoteuszka


Te góry pozostawiamy z tyłu © Tymoteuszka

Za to nie pamiętam, abym dojechała do źródełka.


Pora odiwedzić źródełko św. Idziego © Tymoteuszka

Zatem jedziemy.
Darek zażywa kąpieli w studni?, źródle?


Przy źródle św. Idziego - niczym chrzest bojowy Darka ;) © Tymoteuszka

Ja odnajduje pięknego kwiata :)


Dziwny, a zarazem piękny ten kwiat © Tymoteuszka

Jadąc przez Siedlec, koło pustyni, ni z gruszki ni pietruszki pojawia się nam Piekło.


Do piekła mamy niedaleko © Tymoteuszka

Piekło nam zawróciło w głowie, żeśmy zabłądzili, wjeżdżając do kamieniołomu.


Zabłądziliśmy :) © Tymoteuszka


Kamieniołom Warszawa w Siedlcu © Tymoteuszka

Stąd możemy tylko zawrócić do asfaltu.
I to robimy.
Po czym pojawiamy się przy Bramie Twardowskiego.


Znak info © Tymoteuszka


W pobliżu Bramy Twardowskiego © Tymoteuszka

Po czym kierujemy się na czerwony szlak pieszy, który biegnie wzdłuż drogi głównej.


Darek Przy Bramie Twardowskiego © Tymoteuszka

Później wbijamy się czerwony szlak rowerowy, tutaj mamy idealną, asfaltową DDR, która prowadzi do Żarek. Jedna jej odnoga bezpośrednio do tego miasta, druga przez Trzebniów.
Niestety przez Trzebniów dziś nie pojedziemy, nie weidzieć czemu ;)


Marzą mi się takie DDR w mojej okolicy - ta koło Żarek © Tymoteuszka

W Żarkach zakręcimy się troszkę, może specjalnie, a może i nie.
Najpierw odwiedzamy tamtejsze Sanktuarium.
A w zasadzie czemu nie weszliśmy do środka?
Nie wiem.


Na terenie Sanktuarium w Żarkach © Tymoteuszka


Sanktuarium w Żarkach © Tymoteuszka

Później kierujemy się na Stary Młyn, według drogowskazów, mijając troszkę procesje Bożego Ciała.
Czyt. ulica zablokowana.
W Starym młynie mieści się dziś Muzeum.


Stary Młyn - Muzeum w Żarkach © Tymoteuszka

Później odnajdujemy zespół zabytkowych stodół.


Zespół stodół w Żarkach © Tymoteuszka

Synagogę także.


Synagoga w Żarkach © Tymoteuszka

Zabytkowy kościółek też.


Kościół pw. św. Barbary w Żarkach © Tymoteuszka


Amonit - Żarki © Tymoteuszka

Pobyt w Żarkach kończymy na kirkucie, który zaskakuje.
Bez bramy, ani ogrodzenia.
Jest dość duży.
I te macewy...


Na szlaku kultury żydowskiej © Tymoteuszka


Kirkut - Żarki © Tymoteuszka


Kirkut - Żarki © Tymoteuszka


Kirkut - Żarki © Tymoteuszka

Wracamy na szlak po ukwieconym dywanie.


Za procesją - Boże Ciało 2017 - Żarki © Tymoteuszka

Robimy dłuższy postój, tam gdzie lawki i wiata, przy Strażnicy.


Strażnica w Przewodziszowicach - II poł. XIVw © Tymoteuszka


Przed Strażnicą w Przewodziszowicach © Tymoteuszka

Tutaj zjadamy pizzę domowej roboty, wiezioną w plecaku :)


I jak tu nie wzdychać, widząc taką DDR? © Tymoteuszka


Chyyba mi się troszkę pokręciło © Tymoteuszka

Potem wpadamy na kawę do Betlejem, całkiem przypadkowo :)


Darek przed Betlejem koło Pustelni Ducha Św © Tymoteuszka


Darek w Betlejem :) © Tymoteuszka

Zamiast skręcić tuż za Pustelnią, popełniamy błąd i ponownie jesteśmy przy znajomym nam skrzyżowaniu ;)
Tym oto sposobem ominiemy niechcąco Trzebniów, no nic, może innym razem uda nam się nie popełnić tego samego błędu.

Teraz tuż koło drogi wojewódzkiej 793, terenem w stronę Złotego Potoku.


Na szlaku niebieskim pieszym koło Złotego Potoku © Tymoteuszka


Na szlaku niebieskim pieszym koło Złotego Potoku © Tymoteuszka


Na szlaku niebieskim pieszym koło Złotego Potoku © Tymoteuszka

Na chwileczkę podjeżdżamy pod pałac, później wbijamy się w aleję klonową, na Szlak Jurajskiej Karawany Konnej, a jednocześnie pieszym Szlakiem Orlich Gniazd w stronę Zrębic, PrzymiłowicKotysów później Olsztyna. 


Przed Pałacem w Złotym Potoku © Tymoteuszka


Jakościowo, nieciekawa ta droga, strasznie kamienista © Tymoteuszka

Jesteśmy dziś poraz drugi w Zrębicach.
W tamta stronę, rano, w kościele odprawiaa się msza. Teraz, po południu jest tu cisza i spokój.
Kościół jest nawet otwarty.
Udaje się nam zajrzeć do środka.
Niestety, wchodzimy tylko do kruchty, dalej są zamknięte drzwi z szybami.


Przed drewnianym kościółkiem w Zrębicach © Tymoteuszka


Wnętrze kościółka zza szyby - Zrębice © Tymoteuszka


Skałki - Olsztyn © Tymoteuszka


Skałki - Olsztyn © Tymoteuszka


Skałki - Olsztyn © Tymoteuszka


Wieża koło zamku - Olsztyn © Tymoteuszka


Skałki - Olsztyn © Tymoteuszka


Zamek - Olsztyn © Tymoteuszka

Darka podwozimy do Cze-wki, my jedziemy dalej, do Tomaszowa.

Mimo dwóch map okolicy, niejednokrotnie gubimy szlak, błądzimy, ladujemy tam, gdzie nie było tego w planie.
Mimo tego, bardzo udana wycieczka po okolicy Częstochowy.
Teraz pora zwiedzić inny rejon Jury...
Ale, nie powiem, "łemkowszczyzna" siedzi mi w głowie i serduchu ;)

Dzięki mój współtowarzyszu :*