Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień piąty - do Zamościa

Poniedziałek, 19 sierpnia 2019 · dodano: 04.09.2019 | Komentarze 1

Niestety, dożynki parafialne odbyły się wczoraj, ale wzięliśmy jedną cukinię spod drzewa. Szkoda było, aby się zmarnowała © Tymoteuszka

Z racji tego, że wykupione mamy dwa noclegi w schronisku w Zwierzyńcu, dziś jedziemy na wycieczkę bez sakw. Obieramy kierunek Zamość. W drodze powrotnej chcemy zajrzeć min. do Guciowa.
W Kosobudach podjeżdżamy pod kościół. Prowadzi do niego aleja drzew, a przy nich ozdoby dożynkowe oraz położone: dynia, cukinia i inne. Mają tak leżeć i marnować się? Częstujemy się najmniejszą cukinią, choć i tak jest wielka. Wyjdzie z niej jakaś zupa, może leczo?


Dzwonnica drewniana w Kosobudach © Tymoteuszka


Piękne krajobrazy w koło © Tymoteuszka


Zarzecze. Kaplica drewniana © Tymoteuszka

Do Zamościa wjeżdżamy od strony południowej, na mapie rzuca mi się deptak przy rzece.
Okazuje się on bulwarem, jedziemy. Ukazują nam się z niego widoki na Stare Miasto.
Z mapy wynika, że po naszej lewej stronie znajduje się Rotunda.
Zupełnie nie wiemy co mamy się po niej spodziewać. Rotunda kojarzy mi się z czymś okrągłym.
No i faktycznie, jest ona okrągła, może to kościół?


Bulwarami w Zamościu © Tymoteuszka

Nic podobnego. Rotunda Zamojska powstała w latach 1825–1831. Na około niej postawiono wiele krzyży. W czasie II wojny światowej był tu niemiecki obóz gestapo. W roku 1942 stanowiła miejsce licznych masowych egzekucji w tym dzieci. Pozbawiono tu życia ok. 8 tyś ludzi. Nikt nie został za to osądzony.W 1947 r utworzono tu Muzeum Martyrologii Zamojszczyzny – Rotunda. Wewnątrz poszczególne cele zostały poświęcone różnym ofiarom, co ukazują poniższe zdjęcia. O Rotundzie Zamojskiej opowiada film dokumentalny „Rotunda zamojska – cela śmierci”.

Obecnie Rotunda jest w remoncie i nie ma opcji zwiedzania. Tak się złożyło, że dostaliśmy pozwolenie na bezpłatne wejście od samej "szefowej". Dziękujemy raz jeszcze.

Rotunda, oto ona.


Na drzwiach © Tymoteuszka


Rotunda w remoncie © Tymoteuszka


Pozwolono nam wejsc do środka Rotundy, mimo budowy. Dziękujemy © Tymoteuszka


Rotunda Zamojska to miejsce uświęcone krwią więźniów zamordowanych w tym miejscu przez zbrodniarzy Hitlerowskich © Tymoteuszka


W Rotundzie zamojskiej © Tymoteuszka


W Rotundzie zamojskiej © Tymoteuszka


W Rotundzie zamojskiej © Tymoteuszka


W Rotundzie zamojskiej © Tymoteuszka

Po wyjściu z Rotundy udajemy się na Stare Miasto.


Widok na Stare Miasto Zamościa z Drogi Męczenników Rotundy © Tymoteuszka


W Zamościu © Tymoteuszka


Zamość © Tymoteuszka


Arkady © Tymoteuszka


Na Rynku Wielkim w Zamościu © Tymoteuszka


Na Rynku Wielkim w Zamościu © Tymoteuszka


Podcienia/Arkady? zamojskie © Tymoteuszka


Zamość © Tymoteuszka


Synagoga zamojska © Tymoteuszka


Dom kahalny z I poł. XVII w. i wyremontowana Synagoga w Zamościu © Tymoteuszka


Rynek Solny w Zamościu © Tymoteuszka


We wnętrzu katedry Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła w Zamościu odbywa się pogrzeb - nie zauważyliśMy tego na początku © Tymoteuszka


Katedralne organy. Zamość © Tymoteuszka


Siedzi sobie pan © Tymoteuszka


Brama Lwowska w Zamościu © Tymoteuszka

Z Zamościa jedziemy do wsi Łabuńki Pierwsze oraz Łabunie.
Według mapy stoją tam pałace.


Łabuńki Pierwsze, na terenie Hospicjum Santa Galla © Tymoteuszka


Widoczek © Tymoteuszka


Łabunie - wnętrze parafii pw. MB Szkaplerznej i św. Dominika z 1605r © Tymoteuszka


Łabunie - Pałac Zamoyskich z XVIII w. Obecnie Klasztor Sióstr Franciszkanek © Tymoteuszka


Na terenie Klubu Gorzelnia Łabunie © Tymoteuszka

Za Łabuńkami droga jest okropna, znaczy wlecze się niemiłosiernie. Mamy chyba pod wiatr. Nie ma ani grama cienia. Jest tak gorąco, że chce mi się wyć.
Jestem zła, że nie ma nawet głupiej wiaty, przecież nie ma ani jednej chmurki, że nie ma stołu, czegokolwiek. Jestem głodna. Nawet nie ma gdzie pójść "siusiu".
Wściekam się, pod nosem mamrocze. W końcu wyrósł jakiś gaik. Oznajmiam Darkowi, że mam dość i chcę do lasu. Przecież pęcherz mam już w uszach.
Wściekła rzucam rower na glebę, mimo że stopka jest. Ale cóż. Chwila mija, jak ruszamy, jeszcze łyk wody, bo umieramy z pragnienia.

Wreszcie wjeżdżamy do jakiejś normalnej wsi.
Jest sklep, jest szkoła, jest cień, jest plac zabaw, jest daszek.
Będzie się działo. Obieram ziemniaki, Darek wstawia wodę z butelki, kupioną w sklepie.
Będziemy mieć co jeść :) Huraaaa.
Herbata, kawa i zupa, to co nam teraz potrzeba.


Nie ma jak bomba witaminowa na łonie natury © Tymoteuszka

Przed nami górki i piekące słońce. Potoczek i Bondyrz z atrakcjami. Później Guciów i niespodzianka. Zagroda dziś zamknięta, bo mamy dziś poniedziałek. Chcieliśmy tylko obejrzeć Zagrodę od środka, nie mieliśmy w planie nic do jedzenia, no może skusiłabym się na pajdę ze smalcem i ogórkiem :)


Tutaj nie ma płaskich odcinków, trzeba się pomęczyć trochę © Tymoteuszka


Potoczek. Drewniany kościół pw. św. Stanisława z 1805 r © Tymoteuszka


W Bondyrzu © Tymoteuszka


Młyn w Bondyrzu © Tymoteuszka


Widoczek © Tymoteuszka


Bondyrz - drewniany kościół w stylu zakopiańskim pw. Opatrzności Bożej z 1949 r © Tymoteuszka

Zagrodę obejrzeliśmy tylko z zewnątrz. W kiosku za zagrodą Darek kupił przepyszny chleb, którym to raczyliśmy się do jego końca :) oraz pyszny smalec ;)


Niestety. Nie mamy szczęścia. Dziś jest poniedziałek. Nieczynne © Tymoteuszka


W Zagrodzie Guciów. Zdjęcie zza ogrodzenia © Tymoteuszka


Zagroda Guciów. Zdjęcie z poziomu rowerowego siodełka :) © Tymoteuszka


Nie ma jak chlebek :) © Tymoteuszka


Obrocz. Drewniana kaplica w lesie © Tymoteuszka

Kiedy to dotarliśmy do Zwierzyńca......pokręciliśmy się jeszcze po nim.


Zabytkowy układ wodno-pałacowy w Zwierzyńcu © Tymoteuszka


Zabytkowy układ wodno-pałacowy w Zwierzyńcu © Tymoteuszka


Zabytkowy układ wodno-pałacowy w Zwierzyńcu © Tymoteuszka


Drewniana dzwonnica przy kościele w Zwierzyńcu © Tymoteuszka


Kościół rzymskokatolicki pw. św. Jana Nepomucena © Tymoteuszka


Wnętrze kościoła w Zwierzyńcu © Tymoteuszka


Nad stawem Kościelnym - Zwierzyniec © Tymoteuszka


Zespół Szkół Drzewnych i Ochrony Środowiska im. Jana Zamoyskiego w Zwierzyńcu © Tymoteuszka

Kolacja, plany na jutro, prysznic i spać.
Jutro następny dzień wyprawy :) jedziemy dalej, na południe.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień czwarty

Niedziela, 18 sierpnia 2019 · dodano: 03.09.2019 | Komentarze 1

Kurzyna Wielka k. Ulanowa - replika przejścia granicznego © Tymoteuszka

Dzień czwarty.

Zanim namiot wysechł, zrobiliśmy śniadanko, kawkę, herbatkę, spakowaliśmy wszystkie nasze rzeczy, pożegnaliśmy się z gospodarzami i ruszyliśmy w drogę nieznaną.
Trudny dzień przede mną. Jadę z bólami, będziemy się częściej zatrzymywać, trudno.
W Biłgoraju planujemy dłuższy postój. Według mapy jest sporo do obejrzenia.
Ale zanim tam dojedziemy, zatrzymujemy się przy jednym z kościołów, wczoraj odbywały się tam dożynki, w alei prowadzącej do kościoła, pod każdym drzewem położone są warzywa: dynia, cukinia i inne zbiory z pól.
Szkoda by się zmarnowało. Sięgamy po najmniejszą cukinię, może później się z niej coś wyczaruje? Od razu mi na myśl leczo :)


Zdążymy na dożynki? © Tymoteuszka

W Biłgoraju, jak wyżej pisałam zatrzymujemy się na dłużej.
Najpierw zbieramy po drodze kościół, cerkiew, odszukujemy miasteczko kresowe, później zaglądamy do Zagrody Sitarskiej.
Pani przewodnik oprowadza turystów po niej, opowiadając ciekawe historie.


Parafia św. Marii Magdaleny w Biłgoraju © Tymoteuszka


Biłgoraj. Cerkiew Prawosławna p.w. Św. Jerzego © Tymoteuszka


Biłgoraj. Miasteczko kresowe © Tymoteuszka


Piękna, drewniana synagoga na terenie Miasteczka kresowego w Biłgoraju © Tymoteuszka


Informacja © Tymoteuszka


Skansen. Zagroda Sitarska w Biłgoraju © Tymoteuszka


Na terenie Zagrody Sitarskiej. Biłgoraj © Tymoteuszka


W jednej z izb w Skansenie. Biłgoraj © Tymoteuszka


W Biłgorajskim Skansenie © Tymoteuszka


Pierwsza czaszka podczas tego wyjazdu :) Biłgoraj © Tymoteuszka


Żelazka, garnki i wszystko co w kuchni potrzebne. Biłgoraj © Tymoteuszka


Przez okienko © Tymoteuszka


Pani przewodnik opowiada ciekawostki © Tymoteuszka

Polak głodny to zły. Pora na obiad, Gutek ma bardzo dobry wzrok i wszystko widzi :) Widzi knajpę.
Zatem wskakujemy do knajpy. Może coś ciekawego podadzą na stół? 
Koniecznie musimy też skorzystać z wody w kranie, jest tak gorąco, że cali jesteśmy w soli, musimy się porządnie umyć. 

ć.
Jak Polak głodny, to zły. Obiad w Biłgoraju © Tymoteuszka

W Biłgoraju zaczepia nas rowerzysta.
Zagaduje. Pyta gdzie jedziemy z takimi bagażami na tyle.
Proponuje, że może nas zaprowadzić do źródeł w środku lasu.
Patrzę na mapie, nie widzę takich.
Ok, zgadzamy się.
Prowadzi. Ścieżki leśne są w różnym stanie. Korzenie, piach.
Chwilę ciągniemy rowery, bo nie da się jechać.
Miejsce, gdzie biją źródła - niesamowite.
Aż się prosi wskoczyć do tej wody :)
Woda jest zimna.


Przypadkowo napotkany tutejszy rowerzysta zaprowadził nas w takie oto piękne miejsce w środku lasu. Na mapach tych źródeł nie ma :) Przejazd przez las nieco utrudniony, były też piachy, co wiązalo się z pchaniem rowerów © Tymoteuszka


Bijące źródła w środku lasu. Okolice Biłgoraju © Tymoteuszka

Rowerzysta, nie pamiętam już imienia, odprowadza nas w okolice Panasówki. Później skręca na kolejną górę. My jedziemy prosto.
Mówi, że czeka nas ciężki podjazd pod górę.
Pytam się, czy zamieniłby się ze mną na rower z sakwami, ja wezmę Jego?
Odmawia :) Dzięki za oprowadzenie.

Ciężko mi się jedzie od jakiegoś momentu, na jedynce, ale daje radę.
Na szczycie muszę złapać łyka wody. Słońce daje za wygraną.

Przy znaku Zwierzyniec robimy krótki przystanek.
Tu chyba odczuwamy braki wody w bidonach.


Przed Panasówką k. Zwierzyńca morderczy podjazd na najniższym trybie, ale daliśmy radę. Ha ha ha. Dojechaliśmy. Będziemy tutaj spali w schronisku dwie noce © Tymoteuszka

Najpierw jedziemy do schroniska, gdzie nocujemy dwie noce.
Zdejmujemy sakwy, robimy kawkę, herbatę, rozglądamy się gdzie co jest?
Postanawiamy podjechać do Szczebrzeszyna szlakiem Green Velo, zaś później odbijemy na boczną przez Kawęczyn do Zwierzyńca.


W Zwierzyńcu © Tymoteuszka

Bez sakw, tak jakby lżej się jechało ;)


Green Velo w stronę Szczebrzeszyna © Tymoteuszka


Roztocze Środkowe © Tymoteuszka

Szczebrzeszyn zaskakuje pozytywnie.
Malutkie miasteczko. Wszystko pod ręką. Strasznie dużo atrakcji w tym miejscu.
Rynek, Ratusz, kościoły, cerkiew, synagoga, cmentarz żydowski.
Nie powiem i w Szczebrzeszynie trzeba się troszkę wysilić, gdyż część miasteczka położona jest na wzgórzu. Albo powiem inaczej, gdybyście się tutaj przypadkiem wybierali, warto wziąć kije, albo po prostu, pospacerować :)


Tu miał stać Dwór. Stoi Zespół Szkół im. Zamojskich z 1822r. Szczebrzeszyn © Tymoteuszka


Kościół pw. św. Mikołaja w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Na Placu Tadeusza Kościuszki w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Pomnik chrząszcza przed Ratuszem w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Szczebrzeszyn. Cerkiew pw. Zaśnięcia NMP © Tymoteuszka

Brama kirkutu otwarta, wejście bezpłatne.
Idziemy go obejrzeć.


Wchodzimy na teren cmentarza żydowskiego w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Kirkut w Szczebrzeszynie nie jest duży © Tymoteuszka


Kirkut szczebrzeszyński mieści się na wzniesieniu, pośród licznych drzew © Tymoteuszka


Jedna z macew w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Pomnik pomordowanych żydów w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Szczebrzeszyn - jedna z najstarszych synagog w Polsce © Tymoteuszka


Tablica © Tymoteuszka


Kościół pw. Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Szczebrzeszynie © Tymoteuszka


Drugi chrząszcz ze Szczebrzeszyna, tym razem drewniany © Tymoteuszka

Opuszczamy Szczebrzeszyn i piłujemy w stronę Kawęczyna, w którym strasznie dużo chat drewnianych stoi.


Powrotną drogę do Zwierzyńca skierowaliśmy przez Kawęczyn, w którym to licznie drewniane chaty stoją. Coś niesamowitego © Tymoteuszka



No nie jest piękna? I ten ogród przed © Tymoteuszka


Uwielbiam te przebłyski, z resztą Gutek także :) © Tymoteuszka


Boże zmiłui sie nad niemi. Trochę inaczej niż po naszemu :) © Tymoteuszka

Piękny dzień za nami, a jednocześnie męczący.
Kolacja, jakaś mała przepierka, prysznic i spać.
Do jutra.

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień trzeci - Baranów Sandomierski - Dąbrowica k. Ulanowa

Sobota, 17 sierpnia 2019 · dodano: 31.08.2019 | Komentarze 1

Na rynku w Baranowie Sandomierskim © Tymoteuszka

Sobota. Baranów Sandomierski okazał się całkiem przytulnym miasteczkiem z przytulnym schroniskiem szkolnym.
Pobliskie, w Tarnobrzegu zamknęli, oby tego nie zamykali, bo gdzie będziemy spali?
Takich miejsc chyba już mniej na tym Świecie.

Dziś odeszło nam pakowanie namiotu, więc zbieramy się nieco szybciej.
Startujemy o 8:25, bo przecież przed nami długi odcinek, chcemy dojechać do Biłgoraja i ponownie zamieszkać w schronisku, czy się uda? 
Najpierw objeżdżamy nieco miasteczko.


Na Rynku w Baranowie Sandomierskim jest zielono © Tymoteuszka


Baranów Sandomierski © Tymoteuszka


Udajemy się w kierunku Tarnobrzegu.
Po drodze jak i w samym mieście jest kilka atrakcji do odwiedzenia, dlatego zatrzymujemy się dość często.


Dwór Padewiczów przed Tarnobrzegiem © Tymoteuszka


Nad Zalewem Machów w Tarnobrzegu. Woda jak na Malcie :) © Tymoteuszka


W jednym z kościołów w Tarnobrzegu © Tymoteuszka


Przed Ratuszem. Tarnobrzeg © Tymoteuszka


Pomnik na RynPomnik na Rynku tarnobrzeskim.ku tarnobrzeskim © Tymoteuszka


Tarnobrzeg. Klasztor Dominikanów i parafia NMP © Tymoteuszka


Wnętrze parafii NMP w Tarnobrzegu © Tymoteuszka


Zamek Tarnowskich w Dzikowie © Tymoteuszka


Mokrzyszów. Pałac Myśliwski © Tymoteuszka

W Tarnobrzegu jak i w Stalowej Woli robimy mały popas.
Staramy się na bieżąco uzupełniać wodę i kalorie.
W kierunku Ulanowa, gdzie podążamy czekają na nas 4 drewniane kościoły.
Kurcze, taka gratka na tak krótkim odcinku? Niesamowite.
Coż, zatrzymujemy się przy każdym, a co?


Stalowa Wola. Dwór Ordynata © Tymoteuszka


Muzeum RegionalneMuzeum Regionalne w Stalowej Woli. w Stalowej Woli © Tymoteuszka


Drewniany kościół pw. św. Floriana z XIXw. w Stalowej Woli © Tymoteuszka

Bodajże w Pysznicy rozkładamy na wielkim stole, na MOR - Green Velo mapy.
Naradzamy się co dalej.
W nogach mamy sporo kilometrów, a do Biłgoraja jeszcze coś ponad 40 km.
Wiemy, że nie damy rady. Zajedziemy się, a tego nie chcemy.
Zastanawiamy się nad noclegiem w Ulanowie.
Dzwonimy, szukamy. Z racji, że dziś sobota, ciężko z jakimkolwiek noclegiem.
W końcu udało się. Pewna Pani z Dąbrowicy przyjmie nas nie pod dach - ma już zajęte, ale udostępni podwórko.
Więc dziś będziemy spać ponownie w namiocie :)


Kaplica w Pysznicy-Olszowcu © Tymoteuszka


Kościół modrzewiowy z 1722r. w Zarzeczu © Tymoteuszka


Na punkcie widokowym © Tymoteuszka


Kościół pw. św. Trójcy w Ulanowie © Tymoteuszka


Chata w Ulanowie © Tymoteuszka


Urząd Miasta i Gminy Ulanów © Tymoteuszka


Chaty ulanowskie © Tymoteuszka

Do łazienki mamy dostęp, do kuchni także.
Rozstawiony namiot, kolacja się robi, dziś spaghetti i herbatka - tak się chce pić, że hoho.
Dostajemy też zaproszenie na ognisko, ale niestety nie mamy nic, a z pustymi rękoma tak nie wypada.
Pada także zaproszenie na wspólne oglądanie tv - jakieś informacje z kraju i Świata......odmawiamy.
Trzeci dzień bez tv to jest to.


Nasz prywatny apartament rozbity na podwórku © Tymoteuszka

Wyprawa z Darkiem w kierunku Pogórza Przemyskiego - dzień pierwszy Kielce - Staszów

Czwartek, 15 sierpnia 2019 · dodano: 28.08.2019 | Komentarze 1

W Kielcach. Dokąd zmierzamy? © Tymoteuszka

Ostatnia wyprawa w tym roku.
Tym razem wybieramy się w 11-dniową podróż rowerową, z namiotem, śpiworami i matami samopompującymi.
Oprócz tego Darek dźwiga ze sobą kuchenkę, gaz, menażki, kubki i sztućce.
Wcześniej podróżowaliśmy tylko z sakwami, ww. ekwipunek był nam zbędny, gdyż wybieraliśmy noclegi w agroturystykach.
Tym razem jest inaczej, nie chcemy zdawać się na łaskę gospodarzy, chcemy mieć komfort psychiczny wiedząc, że mamy własny, ale ciasny - domek 2 - osobowy.

I tak, swoją kolejną podróż zaczynamy w Kielcach po 10:00. Pierwszego dnia chcemy dotrzeć do Staszowa, gdzie znaleźliśmy pole namiotowe w O.W. Wilga, nad leśnym stawem.


Góra Telegraf w Kielcach © Tymoteuszka

Staramy się trzymać szlaku Green Velo, ale w Kielcach jakoś szybko tracimy orientację i wyjeżdżamy trochę inaczej. Napewno go odszukamy nieco dalej.
Jedziemy przez Suków do Borkowa. To tutaj postanawiamy zjeść obiad z dwóch powodów.
Przed nami długi odcinek leśny, gdzie nic nie ma, a przecież dziś święto, też nic nie kupimy, nie ugotujemy.
Więc korzystamy z okazji i zjadamy porcję.


W Sukowie © Tymoteuszka


W Borkowie czas coś zjeść © Tymoteuszka

Pojawiają sie pierwsze piękne widoki na Góry Świętokrzyskie, które mamy po naszej lewej stronie.
Przez Raków, Kurozwęki docieramy do Staszowa i na teren Ośrodka, który położony jest w lesie. Mało tu nasłonecznionego terenu.
Zanim znajdziemy gospodarza, aby się z nim rozliczyć, zwiedzamy ośrodek.
Stoi tu bardzo dużo domków z czasów PRL, straszą wyglądem.
Darek mnie uspakaja, namiot jest z 2019 roku!!! :)
Damy radę.
Pani nas znalazła, a my ją. Zaproponowała, by rozłożyć go tutaj, a nie jakieś pół kilometra od toalet.
Sanitariaty mieszczą się tuż obok, w nowym budynku, który nie straszy. Uffff.
Przynajmniej będzie blisko do wody i toalety.
Jak się okazuje, bliziutko mamy też do garażu, gdzie zostawimy swoje rumaki i sakwy :) Hura.
Jeszcze w domu zarezerwowałam to miejsce, cena była wyższa od tej, którą zażądała od nas Pani.
Podwójne huraaaaaa.


Góry Świętokrzyskie po naszej lewej stronie © Tymoteuszka


Za 10 km w Rakowie © Tymoteuszka


W świetokrzyskim same baby jagi © Tymoteuszka


Bociany chyba szykuja sie do odlotu © Tymoteuszka


W Rakowie na Rynku © Tymoteuszka


Dom Ariański - Raków © Tymoteuszka


Piękny pałac w Kurozwękach © Tymoteuszka

Ok. Blisko toalet, prysznica, zmywania.
Blisko garażu.
Ale...................do 3:00 nad ranem balanga na całego.

To była tania noc = 20 zł za wszystko.
To była zimna noc.
To była nieprzespana noc.
To była noc z telefonem w ręku.
Nie wytrzymałam, Posterunkowa musiała zadzwonić.
To była noc z telefonem na policję.


W O.W. Wilga w Staszowie. To tutaj spaliśmy dnia pierwszego © Tymoteuszka

Nad Zalew Sulejowski nieco dookoła ;)

Wtorek, 30 lipca 2019 · dodano: 06.08.2019 | Komentarze 4

Rundka mocno dookoła, głównie nad Zalew Sulejowski zobaczyć czy rzeczywiście wysechł. Susza od jakiego czasu daje popalić wszystkim mieszkańcom naszego kraju. Nasz Zalew i okolica też cierpi. Zobaczcie sami na poniższych obrazkach.


Niedzielny poranek © Tymoteuszka


Wyłania się zza lasu © Tymoteuszka


Niczym planeta ;) © Tymoteuszka


Siedzi dostojnie © Tymoteuszka


Po żniwach © Tymoteuszka


Ich Troje ;) © Tymoteuszka


Mglisto nad Zalewem Sulejowskim © Tymoteuszka


Słońce coraz wyżej © Tymoteuszka


Niczym w porcie na Malcie ;) © Tymoteuszka


Zalew Sulejowski wysycha © Tymoteuszka


Kiedyś woda przykrywała te kamienie © Tymoteuszka

Droga powrotna to droga przez Smardzewice i Rezerwat Niebieskie Źródła. Jeszcze nigdy nie zdażyło mi się tak wczesną porą jego odwiedzić. Teraz wiem, że wcześnie rano jest tam tak pięknie.....


W słońcu © Tymoteuszka


Pajęczyna © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka


W Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka

Na mojej ulubionej myjce, pucuje Czarnego Bociana, zaraz poczym go porzadnie suszę. 
Teraz błyszczy na odległość, poco mu odblaski ;)


Bocian wypucowany i wydmuchany :) © Tymoteuszka

W Parku oglądam skutki ostatniej wichury, jaka to przeszła nad miastem.


W parku usuwają skutki wichury © Tymoteuszka


Skutki wichury © Tymoteuszka


W parku © Tymoteuszka

Ostatnia niedziela lipca z Darkiem w Górach Świętokrzyskich

Niedziela, 28 lipca 2019 · dodano: 30.07.2019 | Komentarze 3

W Górach Świętokrzyskich © Tymoteuszka

Dziś przypada ostatnia niedziela lipca. Zapowiada się kolejny upalny dzień, ale czy taki będzie też w Górach Świętokrzyskich?
Zobaczymy. Start i meta naszej wycieczki mieści się w Strawczynie, na zachód od Kielc, nad tutejszym zbiornikiem wodnym. O 8:30 ruszamy na podbój tych ziem. Wrócić tu chcemy ok. 17:00. Mimo, że byliśmy i widzieliśmy już Chęciny z perspektywy okna samochodowego, to chcemy jeszcze raz się tam udać, oczywiście na rowerach.


W drodze do Zajączkowa © Tymoteuszka

Mijamy wioski i miasteczka, podczas trasy oczywiście robimy zdjęcia tutejszym atrakcjom turystycznym.
Chcemy coś nowego zobaczyć.


Za Zajączkowem czeka nas dość spory podjazd © Tymoteuszka

Jak się okazuje w niektórych miejscach jestem po raz drugi, ale są miejsca gdzie widziano mnie po raz pierwszy :)


Kościół pw. Narodzenia NMP w Bolminie © Tymoteuszka


Piękny widok na Świętokrzyskie :) © Tymoteuszka


Dwór w Bolminie © Tymoteuszka

Trasę, którą w tej chwili zakreślamy można śmiało podpiąć do widokowych.
Jest tak pięknie, chciałoby się tu zostać na dłużej.
Nie nudzimy się, jest co robić, raz z górki, raz pod górkę. Teren niesamowicie pofałdowany.


Nad Zalewem Bolmin © Tymoteuszka


Niby na szlaku © Tymoteuszka


Piaskownia Mosty - teren prywatny © Tymoteuszka

Mimo, że mamy dwie różne mapy na kierownicach, "gubimy" drogę.
Przy znaku miejscowości Piekoszów, orientujemy się, że nie tędy miała biec nasza droga.
Zawracamy :) Na tych terenach znajduje się bardzo duża ilość miejsc kopalnianych, zalanych wodą, pewnie czystą :) Ale niestety wiele tych miejsc jest terenem prywatnym i nie można tam podjechać bliżej. 


Brama Pałacowa w Podzamczu koło Chęcin © Tymoteuszka


Dwór Starostów Checińskich w Podzamczu koło Chęcin © Tymoteuszka


Ogród Pałacow w Podzamczu koło Chęcin © Tymoteuszka


Przy drodze do Chęcin © Tymoteuszka

W Chęcinach podziwiamy zamek Królewski stojący na wzgórzu.
Odszukujemy także drogę do cmentarza żydowskiego, który znajduje się w pobliżu zamku.
Niestety, tą drogą nie udaje się nam do niego dotrzeć, jest nieprzejezdna od tutejszego boiska.
No nic, odszukamy drugiej drogi, może tamtędy uda nam się do niego dotrzeć?
Niestety, mimo wszelkich starań, nie udało się, szkoda.


Zamek Królewski w Chęcinach © Tymoteuszka


Panorama na południe od Chęcin © Tymoteuszka

W Chęcinach postanawiamy coś zjeść, odnajdujemy Pierogarnię i bistro ze smakiem. Zamawiamy dwa różne dania i duuuuużo picia :)
Jak się okazało, tutaj też jest gorąco :) Kręcimy się jeszcze po miasteczku, podjeżdżamy na Rynek Górny, Dolny, pod synagogę, robimy zapasy w sklepie i jedziemy w kierunku Kielc.
W dzielnicy Białogon spotykamy się ze szlakiem Green Velo.
Którym to docieramy do Oblęgorka.


Na Placu 2 Czerwca - czyli na Górnym Rynku w Chęcinach © Tymoteuszka


Kropielnica w kościele Sióstr Bernardynek w Chęcinach © Tymoteuszka


Niemczówka A.D.1570 - Chęciny © Tymoteuszka


Dawna Synagoga w Chęcinach, zbudowana po 1683 roku, dziś to Dom Kultury © Tymoteuszka


Przed Urzędem Miasta i Gminy w Chęcinach © Tymoteuszka


Aleja Miłości w Chęcinach © Tymoteuszka


Do Centrum prowadzą znaki :) © Tymoteuszka


Kościół Przemienienia Pańskiego w Kielcach, na Białogonie © Tymoteuszka


Widok z Green Velo w okolicach Kielc © Tymoteuszka


Na szlaku Green Velo - świętokrzyskie © Tymoteuszka


Mamy przeczucie, że te znaki czasami okłamują © Tymoteuszka


Wejscie do Pałacu Tarłów w Podzamczu Piekoszowskim na szlaku Green Velo © Tymoteuszka


W Pałacu Tarłów - Podzamcze Piekoszowskie © Tymoteuszka


Turystów rowerowych tu coraz więcej © Tymoteuszka


W kierunku z jednej baszt © Tymoteuszka


Taki widok nas cieszy © Tymoteuszka


Chełmce - zbór ariański/dwór obronny © Tymoteuszka


W drodze do Oblęgorka © Tymoteuszka

Z Oblęgorka jeszcze kilka kilometrów i jesteśmy na mecie, czyli w Strawczynie.
Tam robimy malutki piknik w cieniu. Aha, co byłby to za wyjazd w naszym wykonaniu, gdyby nie "guma" :) Dziś były dwie i akcja łańcuch ;)


Przed Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku © Tymoteuszka

Tropikalna wyprawa z Darkiem szlakiem Nysa Odra - dzień 8

Środa, 26 czerwca 2019 · dodano: 13.07.2019 | Komentarze 3

Środa, to jest ósmy, ostatni dzień tej wyprawy.
Spało nam się dobrze, ale skoro świt musimy wstać, o 5:30 ruszamy do Szczecina, gdzie grubo po 12:00 będzie czekał na nas pociąg przy peronie pierwszym czy drugim? na stacji Dąbie :)
Ale zanim tam dojedziemy musimy coś zobaczyć, coś zwiedzić po drodze. Bo jak nie my, to kto? ;)


Kościół św. Jacka - Stepnica © Tymoteuszka

Na pierwszy ogień jedziemy do centrum Stepnicy, w której zabytkowy kościół stoi, jest i marina.


Przy Tawernie Panorama - Stepnica © Tymoteuszka


Marina w Stepnicy © Tymoteuszka

Zanim wjedziemy do Goleniowa, trafiamy na.......Syrenkę "udającą" wóz Milicyjny.
Grzechem byłoby się nie zatrzymać. Posterunkowa jest w swoim żywiole :) Chwilę pozuje.
Poczym jedziemy dalej.


Co za okaz :) © Tymoteuszka

Przed Goleniowem błądzimy, źle skręcamy, nie tam, nie tędy. Nadrabiamy kilka km, poczym już wiemy gdzie jesteśmy, odnajdujemy się, cofamy i wjeżdżamy na odpowiednią drogę. Miasto zaskakuje, swoim "niepoukładaniem", taki kipisz i rozgardiasz. Kilka zabytków i to wszystko, na około stare bloki, kamienice. Już wiemy, że nie mamy co tu wracać. Nie podoba nam się to miasto.


Goleniów - Brama Wolińska © Tymoteuszka


Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Goleniowie © Tymoteuszka


Plac Planty w Goleniowie © Tymoteuszka


Spichlerz zbożowy w Goleniowie © Tymoteuszka


Baszta Mennicza i Prochowa - Goleniów © Tymoteuszka


Ruiny kaplicy św. Jerzego w Goleniowie © Tymoteuszka

Z Goleniowa kierujemy się na boczną drogę prowadzącą do Szczecina przez Pucice i Załom. Powinna być w porządku, powinien tutaj panować mały ruch samochodowy, ponieważ tuż obok poprowadzona jest główna droga, S3, która później przechodzi w A6 - to obwodnica Szczecina. Mylimy się, tak nie jest. Kierowcy bardziej chyba lubią tę boczna niżeli S, czy autostradę. Hm.
Szczecin....chyba nie z tej strony do niego wjeżdżamy :) To miasto jest.....dłuuuuuuuuuuuuuuuugie. Jedziemy i jedziemy i jedziemy i końca nie widać. Strasznie nam się dłuży. Zanim docieramy do centrum upływa sporo czasu. Wypadąłoby jeszcze zobaczyć centrum, Stare Miasto i wrócić do Dąbia, skąd nasz pociąg odjeżdża.
Marnie to widzę. Chyba lepiej będzie jak się wpakujemy do lepszego pociągu na Głównym i dojedziemy tam po szynach. Będzie szybcie i bezpieczniej czasowo.
Mimo, że w Szczecinie pojawiamy się ok. 9:00, jest już bardzo gorąco. Dziś chyba jest kumulacja upałów.
Miasto zaskakuje.  Nie odnaujdujemy tu żadnego rynku, mino że według drogwskazów, jesteśmy na Starym Mieście. Podjezdzamy jedynie pod Zamek, kręcimy się wąskimi uliczkami, odnajduje jakąś aleję Kwiatową, zegar słoneczny oraz kilka bram, poczym wjeżdżamy na dworzec Główny, gdzie zamawiamy jedzenie w KFC, później na peron.


Jesteśmy już w Szczecinie © Tymoteuszka


Szczecin - Zamek Książąt Pomorskich © Tymoteuszka


Pod Zamkiem Książąt Pomorskich w Szczecinie © Tymoteuszka


Kościół Polskokatolicki pw. św. Piotra i Pawła w Szczecinie © Tymoteuszka


Jedna z bram w Szczecinie © Tymoteuszka


Druga z bram w Szczecinie © Tymoteuszka

Mijamy kilka stacji, wysiadamy na Dąbiu. Tam wiata na peronie osania nas tylko od słońca, jest straszny gorąc. Postanawiamy stad uciec, choć na chwilę. Może odnajdziemy jakieś zabytki w dzielnicy? Są pozostałości murów oraz stary kościół. Wracamy na stacje.
Tam mamy jeszcze czas by ogarnąć korki z butelek plastikowych z całego wyjazdu, a także uczesać się porządnie :) Wypijamy dużo wody, według zaleceń i poleceń wydawanych z głośnika/megafona ;)
Wsiadamy do pociągu, a tam zimno :) Klimatyzacja działa na pełnych obrotach. Przed nami kilkugodzinna podróż z dłuższą przerwą w Poznaniu.


Drzwi do Parafii Wniebowzięcia NMP w Szczecinie Dąbie © Tymoteuszka


Wnętrze parafii na Dąbiu © Tymoteuszka


Fragment murów - Szczecin Dąbie © Tymoteuszka

Wysiadamy w Tomaszowie z dużym opóźnieniem, gdyż po drodze mieliśmy nieoczikawne postoje gdzieś w lesie czy polu, ze względu na rozgrzane tory, studzili tory po drodze? Jedziemy na myjkę samoobsługową, aby ten zachodni kurz zmyć z sakw i rowerów, później do domciu :)


W pociągu chłodno, za to w Poznaniu 38* © Tymoteuszka

I to na tym koniec naszego wędrowania na kółkach.
Dziękuje bardzo moejmu dzielnemu Gutkowi za wspaniałe 8 dni spędzone w drodze.
Co prawda ominęliśmy 80 km fragment drogi wzdłuż granicy zachodniej, na rzecz dłuższego pobytu nad morzem, ale co się odwlecze to nie uciecze, prawda?

Tropikalna wyprawa z Darkiem szlakiem Nysa Odra - dzień 7 Wisełka - Stepnica i nasza nowa strona :)

Wtorek, 25 czerwca 2019 · dodano: 09.07.2019 | Komentarze 3

Aniołek od Gutka :) © Tymoteuszka

Wtorek.
Śniadanie i zbieranie się idzie dziś ociężale. Zanim ruszymy, Darek musi zrobić pewien manewr przy rowerze :)
Startujemy nieco później, bo po 7:00. Szczerze mówiąc, nie chce nam się stąd ruszyć. Przyjazna atmosfera w Wisełce, sprawia że trudno nam wyjechać. Niestety, musimy. Dziś pomkniemy wzdłuż wybrzeż przez Międzywodzie do Dziwnówka, by tam skręcić na południe, w stronę Kamienia Pomorskiego, gdzie zatrzymujemy się na dłuższą chwilkę. Ale zanim to nastąpi chcemy jeszcze pomachać z plaży naszemu morzu ;) Robimy to w mieście Dziwnów.


Zwodzony most w Dziwnowie © Tymoteuszka


Ostatni raz na plaży © Tymoteuszka


Promenadą wzdłuż wybrzeża © Tymoteuszka


W drodze do Kamienia Pomorskiego © Tymoteuszka


Kto ty jesteś? © Tymoteuszka

W Kamieniu Pomorskim zatrzymujemy się przy Katedrze, marinie i na Rynku przed Ratuszem, a później przed basztą zw. Muzeum Kamieni. Na koniec podjeżdżamy do sklepu rowerowego, w celu kupna dętki i opony.


Katedra pw. Jana Chrzciciela w Kamieniu Pomorskim © Tymoteuszka


Wnętrze Katedry - Kamień Pomorski © Tymoteuszka


Marina w Kamieniu Pomorskim © Tymoteuszka


Przed Urzędem Miejskim w Kamieniu Pomorskim © Tymoteuszka


Muzeum Kamieni w Kamieniu Pomorskim © Tymoteuszka


Opona i dętka kupione © Tymoteuszka

Przed nami Wolin, ale zanim to nastąpi zjeżadżamy na chwilkę na brzeg, nad zatokę, odwiedzamy Sibin i Laskę.


Nad Zatoką Cichą © Tymoteuszka


Przed kościołem pw. Chrystusa Króla w Sibinie © Tymoteuszka


W Lasce :) © Tymoteuszka

W Recławie postanawiamy, że nie podjedziemy do centrum Wolina, gdyż nie mamy ochoty jechać pod prąd, wiatr nam i tak daje popalić odkąd odróciliśmy się na południe. Wystarczą nam fotki z daleka.


Most łączący Wolin z Recławiem © Tymoteuszka


Kościół pw. św. Mikołaja bp w Wolinie © Tymoteuszka


Wolin - Centrum Słowian i Wikingów © Tymoteuszka


Strasznie wietrzna okolica © Tymoteuszka

Z okolic Wolina do mety dzisiejszego dnia, czyli miejscowości Stępnica jedzie się nam bardzo ciężko i powoli. Zmęczenie daje sobie znać. Nie dość, że wiatr w twarz, to jeszcze na tym odcinku nie ma nic, by móc oko zawiesić.
Przymuszamy się do kolejnych krótkich przystanków, by móc zaczerpnąć normalnie powietrza.


Nad rzeczką © Tymoteuszka

W Stepnicy odnajdujemy bardzo szybko naszą kwaterę.
W środku jest przyjemnie chłodno.
Nie mamy ochoty stąd wychodzić, ale niestety musimy, na chwilę.
Udajemy się do Biedronki na zakupy. Kupujemy wszystko co chcemy i z powrotem.
Nie dość, że mamy przytulny pokoik, to jeszcze trafiła nam się: jedna łazienka z prysznicem, druga z wanną i pralką, olbrzymia kuchnia i też taka sama jadalnia z tv. Żyć, nie umierać.
Jest coś koło 15:00. Kąpiemy się, wstawiamy na kuchni szybki obiad....robimy litry herbaty, wstawiamy pranie, które w tym upale wyschnie do wieczora. Na koniec siadamy na wygodnych krzesłach w jadalni przy laptopie, planując ostatni dzień wyprawy.
Udaje nam się też oficjalnie "odpalić" naszą nową stronę, dotyczącą naszego wspólnego podróżowania i nie tylko. Na którą Was serdecznie zapraszamy https://podprad.info/

Tropikalna wyprawa z Darkiem szlakiem Nysa Odra - dzień 6 Moryń - Chojna i Świnoujście - Uznam - Wisełka

Poniedziałek, 24 czerwca 2019 · dodano: 07.07.2019 | Komentarze 1

dzień 6 poniedziałek
Dziś jest ten dzień, w którym wstajemy baaaaaaaaaaaaardzo wcześnie, wcześniej niż w poprzednich dniach.
Spowodowane jest to tym, że w Chojnej, do której mamy kilkanaście km chcemy wsiąść do pociągu, który nas podwiezie do Szczecina, tam przesiadka do Świnoujścia.
W ten sposób nadrobimy trochę kilometrów i wiecej czasu spędzimy nad samym morzem, a tego chcieliśmy od samego początku wyprawy, bo przecież w środę kończymy naszą wyprawę. Tak czy siak, musimy odpuścić część szlaku. 
Po szybkim śniadaniu, pakowaniu tak szybkim, jak w wojsku, ruszamy.
Po drodze do Chojnej stajemy kilka razy. Podziwiamy wschod słońca i mgły, które wiszą nad wsiami.
Jest pięknie, teren pagórkowaty, jest co robić.
Termometr na liczniku pokazuje tylko 10 stopni ciepła. Zimno.


Wschód słońca w okolicach Morynia © Tymoteuszka


Pojawiają się mgiełki w okolicy © Tymoteuszka


Biały welon nad wsią © Tymoteuszka

W Chojnej mamy trochę więcej czasu niż się spodziewaliśmy, pedałowaliśmy tu jak poparzeni :)
I dobrze.


Chojna - ruiny kaplicy św. Gertrudy © Tymoteuszka


Chojna - Brama Świecka © Tymoteuszka


Chojna - Ratusz © Tymoteuszka


Chojna - kościół pw. NMP © Tymoteuszka


Chojna - Brama Barnkowska © Tymoteuszka

Podjezdżamy na dworzec i pakujemy się do pociągu.
Tu przymyka nam się oko, bo przecież kto normalny wstaje ok. 4:00?


Na stacji Chojna wsiadamy do pociągu, byle jakiego ;) © Tymoteuszka

W Szczecinie mamy bodajze 40 minut na przesiadkę. Czy zdążymy odwiedzić centrum, Stare Miasto?
Wychodząc z pociągu i peronu już wiemy, że nie.
Tu trwają remonty. Przejście z peronu na peron trwa zbyt długo. Kto wymyślił schody na stacji głównej w dużym mieście?
Gdzie tu pochylnie, gdzie windy? Przecież trzeba brać pod uwagę niepełnosprawnego czy też kobietę z dzieckiem w wózku, albo rowerzystę z sakwami? 
W Świnoujściu wysiadamy i pakujemy się wprost na prom, który na nas czeka :)
Płyniemy. A ja zapomniałam jak to jest ;) Nie buja, to najważniejsze. Mija chwila, kiedy to znajdujemy się po drugiej stronie rzeki.


Wysiadamy w Świnoujściu prosto na prom © Tymoteuszka

Szukamy Informacji Turytsycznej, w której to pobieramy bezpłatne mapy okolicy. Chodzi nam o wsype Uznam w głównej częsci.
Dostajemy. Ale wpierw rzuca nam się nie uprzejmość ludzi, których tu spotykamy.
Dziwnie na nas się patrzą, mają pretensje, nie wiadomo dlaczego, inni wchodzą nam pod koła, mimo tego, że stoimy w miejscu.
Jesteśmy niewidoczni?
Rowerzyści nie odpowiadają na powitanie, czy to po Polsku, czy po Niemiecku.
Dziwny region Polski, zupełnie inny, niż ten na południu. Tam wszysycy nas zaczepiali witajac się z nami, a my z nimi.
Tutaj jest zupełnie inaczej. Nawet nie umieją się usmiechnąć. A to takie proste.


Świnoujście - Plac Wolności © Tymoteuszka


Na Placu Wolności w Świnoujściu © Tymoteuszka


Kościół pw. Matki Bożej Gwiazdy Morza w Świnoujściu © Tymoteuszka


Wnętrze parafii Stella Maris - Świnoujście © Tymoteuszka

Darmowa mapa z IT trochę jest dziwna, trochę oszukuje, nie widac wszystkiego.....tak więc odszukanie słynnego wiatraka na plaży graniczy z cudem.
Nie ma żadnego drogowskazu, a przecież to atrakcja turytsyczna..... Dziwne. W końcu się udaje.
Mamy dość wszystkiego. Schodzi z nas powietrze. Denerwujemy się.


Marina w Świnoujściu © Tymoteuszka


Stawa Młyny - słyny wiatrak w Świnoujściu © Tymoteuszka

Na szczęście dalej jest lepiej, znaczy..........widać normalną drogę, długaprosta wiedzie przez dzielnicę ekskluzywnych budynków dla Vipów, to dzielnica nadmorska, a po środku Promenada.
Ciężko się tędy jedzie, jest dużo ludzi, trzeba mieć oczy w koło głowy.
Trzeba uważać, zwalniać. Ciężko się jedzie.


Na Promenadzie - ekskluzywnej dzielnicy Świnoujścia © Tymoteuszka

Gdy przekraczamy granicę, ukazuje nam się promenada nie wśród budynków, ale w lesie. Jest zdecydowanie lepiej, ale to tylko złudzenie, bo zaraz wjedziemy do Ahlbeck, gdzie witamy się z kolejnymi tłumami Niemieckich turystów, którzy też są dziwni. Znów nikt nam nie odpowiada. Zagladamy tu i tam, podziwiamy tamtejsze wille. Na chwilę wchodzimy na plaże.


Fragment mapy, która nas wspomaga © Tymoteuszka


Albeck - szlak po stronie Niemieckiej © Tymoteuszka


Zabytkowy zegar na Promenadzie w Ahlbeck © Tymoteuszka


Wille po stronie Niemeickiej © Tymoteuszka


Willa po stronie Niemeickiej © Tymoteuszka


Restaruracja na morzu w Heringsdorf © Tymoteuszka


Po stronie naszych sąsiadów © Tymoteuszka

Mamy dość. Skręcamy.....nie tam, gdzie chcieliśmy.
Słońce sprawia, że nie myslimy tak jak trzeba.
Korygujemy trasę, pojedziemy sobie między jeziorkami, może uda się zobaczyć na drugim jego krańcu pobliski zamek?
Lądujemy w Sallin, wsi na końcu Świata, wsi przykrytą strzechą. Jest klimatyczna. Polecamy. Zamku niestety nie udaje się nam zobaczyć. Pojawia się nasz kochany bruk i chyba jedna wjazdowa droga. Na tą druga jakoś nie chcą wjeżdżać tutejsi kierowcy, dlaczego? Za to my, jedziemy. Okazuje się, że to leśna droga, piaszczysta droga. Coż. Jakie jeszcze niespodzianki przed nami?


Miedzy jeziorami, w stronę Sellin © Tymoteuszka


W centrum Sellin © Tymoteuszka


Wyjazd z Sellin przez las © Tymoteuszka


Kto Ty jesteś? Polak czy Niemiec? ;) © Tymoteuszka

Wracamy. Kierujemy się w stronę Polski, oczywiście inną drogą.
Mijamy kolejną wieś pokrytą strzechą.
Wjeżdżamy na specjalny pas leśny, przeznaczony tylko dla rowerów.
Biegnie on pod górę, jest co robić.
Jest tu całkiem przyjemnie, lepiej niż przy drodze.


W stronę Korswandt, kolejna wioska strzechą kryta © Tymoteuszka


Szlakiem, lasem do Ahlbeck © Tymoteuszka

Mkniemy przez Świnoujście jak opętani, nie chcemy już do tego miasta wracać.
Wjeżdżamy na R10, czyli międzynarodowy szlak rowerowy. To tam, Darek "łapie gumę".
Chwila przerwy.
Zauważyliśmy już nieraz, że nie dość, że jechaliśmy szlakiem Nysa-Odra, to przy okazji jedziemy szlakiem św. Jakuba. Takie dwa w jednym ;)


Awaria za Świnoujściem, na szlaku R10 © Tymoteuszka


Oznaczenia szlaków © Tymoteuszka

Wojewodzką drogą na Międzyzdroje do Wisełki. To tu mamy nocleg. Po wkroczeniu za próg naszego pięknego pokoju, rozpakowywujemy się, robimy to i owo. Później schodzimy na obiadokolacje na dół, a po niej do pobliskiego sklepu.
Najedzeni możemy się teraz wykąpać, wypić litry herbaty, a także poszukać następnego, już ostatniego noclegu podczas tej wyprawy.


Do Grodna mamy bliziutko © Tymoteuszka


W Wolińskim Parku Narodowym dały nam popalic górki © Tymoteuszka


Ok. 18:00 poszliśmy na obiadokolację - Wisełka - to tutaj dziś nocujemy © Tymoteuszka

Rowerki schowane w garażu, najedzeni, napici, umyci, kwatera znaleziona......wszystko już zrobione, zatem...............
Byłoby grzechem nie pójść na spacer, na zachód słońca.
Wisełka leży 1 km od lini brzegowej, spacer jest przyjemny, gdyż idzie się przez cały czas leśna ścieżką......a zachód.............zostawiam Was z nim samych. Delektujcie się.


Zdążyliśmy na piękny zachód slońca © Tymoteuszka


Mogłabym tak stać © Tymoteuszka


Patrzeć się © Tymoteuszka


Medytować.....o zachodzie w Wisełce Gutek chodzi po wodzie © Tymoteuszka

Jest już ciemno, gdy wracamy do pokoju z garścią muszelek :)
Gutek, dzięki, że namówiłeś mnie na nocleg w tym miejscu.
Wisełkę polecamy każdemu, który nie lubi tłumów, ani zgiełku, a kocha ciszę i spokój, tak jak my :)


Na plaży się dzieje © Tymoteuszka

Tropikalna wyprawa z Darkiem szlakiem Nysa Odra - dzień 5 Słubice - Moryń

Niedziela, 23 czerwca 2019 · dodano: 06.07.2019 | Komentarze 1

Wyjeżdżamy ze Słubic, Ośrodka Sportu © Tymoteuszka

Niedziela.
Bardzo sympatyczna, w połowie Ukraińska obsułga hotelowa zgodizła się na wydanie nam śniadania o 6:00, za co bardzo dziękujemy.
Śniadanie było pyszne i dużo :)
Ruszamy ok. 7:00? Z resztą nie tylko my, inni rowerzyści też korzystają z chłodniejszych poranków i startują zaraz po nas, później skwar jest nie do wytrzymania. Ze Słubic do Frankfurtu i dalej szlakiem na północ.



Takie trasy uwielbiamy, po stronie Niemeickiej © Tymoteuszka


Z punktu widokowego na szlaku Odra-Nysa © Tymoteuszka

Odcinek po stronie Niemieckiej nudny, gdyż prowadzi ponownie po wałach, widać tylko pola kukurydzy i nic więcej. Dobrze, że trafiamy do Lebus. Tam robimy krótką przerwę na telefon, a także rozprostowanie kości. Prakujemy tam, gdzie inni zaparkowali swoje domy na kółkach. Chodzę między tymi domami i trafiam na jeden taki, przed którym to postawiony został wazon z kwiatami. Świetny pomysł, podoba nam się. Nie mogę się oprzeć i robię zdjęcie. Dobrze, że gospodarze jeszcze śpią ;)


Centrum Lebus © Tymoteuszka


Końcowy parking dla kamperów w Lebus © Tymoteuszka


A przed kamperem, kwiaty © Tymoteuszka

Przed Kostrzynem też rozprostowywujemy kości, tym razem wdrapujemy się na wały, gdyż wybraliśmy wariant "po lewej" stronie wałów, to z tej strony mniej wieje, a wiatr cały czas nam dokucza, nie tylko dzisiaj. Po jakimś czasie ukazał nam się bocian, taki Polski akcent, czyż nie prawdaż? ;)


Trzeba rozprostować kości © Tymoteuszka


Bocianek © Tymoteuszka

Gdy wjeżdżamy do Kostrzyna........na drogowskazach pojawia się napis: Stare Miasto, więc go szukamy. Odnaleźliśmy tylko twierdzę Kostrzyn, a gdzie ten Stary? Kręcimy się  w kółko i nic.
Okazuje się, że ten Stary jest usytuowany w Twierdzy, trzeba wjechać wgłąb ;)
Po jakimś czasie wjeźdżamy.
Jednak coś nam nie pasuje. Stare Miasto Kostrzyn jest..................w ruinie.
Przygnębiający widok. Jednocześnie coś niesamowitego i niepowtarzalnego.
Można tu spotkać nazwy ulic, są ruiny zamku, kościoła, ratusza, bastiony, a także pusty plac. 
Jeśli będziecie mieć okazję bycia w tym mieście, koniecznie zajrzyjcie na Stare Miasto.


Widoczna twierdza Kostrzyn © Tymoteuszka


Brama Berlińska w Starym Kostrzyniu © Tymoteuszka


Przy Bastionie Filip © Tymoteuszka


Ruiny kościoła w Starym Kostrzyniu © Tymoteuszka


Plac ratuszowy w Starym Kostrzyniu i ruiny zamku © Tymoteuszka

W tutejszym McDonaldsie robimy przerwę na kawę, spać nam się chce. Nie dziwimy się z drugiej strony, gdyż codzienne wstawanie o 4:00 wymaga pewnej determinacji i wysiłku z naszej strony. Organzim domaga się jej. 


Elemelek się przysiadł © Tymoteuszka

W Kostrzyniu skorzystaliśmy z mostu na druga stronę rzeki, rzek....jedziemy teraz po Polskiej ziemi.
W Dąbroszynie przystajemy przy kościele i dworku.
Później skręcamy na drogę wojewódzką, która doprowadzi nas do Sarbinowa.
Jak się okaże, to kolejna droga przez mękę. Znów mamy przyjemność telepać się po kocich łbach.
Początkowo chyba prowadzi ona przez las, zatem kaszenia komarów mamy gratis, jadąc pod górę, wolniej nie da się od nich uciec.


Dąbroszyn - Kościół z XII w. i zniszczony dwór © Tymoteuszka


Do Sarbinowa © Tymoteuszka

Gdy widzimy znak miejscowości bardzo chętnie przystajemy, robimy fotkę.
Tu wpadam na genialny pomysł.
Jest pole, a na nim rosna warzywa.
Zrywamy kilka ziemniaków i buraków - ugotujemy zupkę, będzie wyżerka :)
Wszystkie gzrechy biorę na moje barki, bo to mój pomysł. Ja będę się smażyć w piekle.


W Sarbinowie © Tymoteuszka

W Chwarszczanach podjeżdżamy pod kaplicę Templariuszy, a w Boleszkowicach na skwerze przy kościele robimy owocowy popas.
Strasznie chce się pić, zatem pomarańcze to genialny pomysł.


Kaplica Templariuszy pw. św. Stanisława w Chwarszczanach © Tymoteuszka


Wnętrze kaplicy Templariuszy © Tymoteuszka


W parku koło kościoła w Boleszkowicach czas na przerwę © Tymoteuszka

Do Mieszkowic prowadzi idealna droga dla rowerów, a sama miejscowość mnie oczarowała.
Mała, przytulny główny plac, na którym dużo zieleni, no i kościół, jego wnętrze, takie inne, jakby ewangelickie....lubię takie.


Piękna ddr-ka © Tymoteuszka


W oddali Mieszkowice © Tymoteuszka


Plac Wolność w Mieszkowicach © Tymoteuszka


Kościół pw. Przemienienia Pańskiego - Mieszkowice © Tymoteuszka


Kwiaty naszykowane do sypania © Tymoteuszka


Wnętrze kościoła w Mieszkowicach © Tymoteuszka


Pięknie tutaj © Tymoteuszka


Wnętrze mnie zachwyciło - Mieszkowice © Tymoteuszka


W kruchcie kościoła - Mieszkowice © Tymoteuszka

W Moryniu szukamy ulicy, na której stoi nasze agro.....coś nam nie wychodzi....ale przynajmniej zerknęliśmy na jezioro ;)
Po wypakowaniu się, jedziemy do centrum w poszukiwaniu czynnego sklepu spozywczego.
Z racji, że dziś niedziela, kiepsko to nam wychodzi, oprócz czynnej lodziarni i punktu lotto, oraz stacji benzynowej wszystko zamknięte. Marchewki do zupy dziś nie kupimy, za to rosołki już mamy :) Na chwilę wpadamy do lodziarni, w której lody są.....słodkie i zimne :) Później wracamy do tymczasowego domu.


Drzewo w Moryniu © Tymoteuszka


Nad Jeziorem Morzyckim w Moryniu © Tymoteuszka


Drzwi kościoła pw. św. Ducha w Moryniu © Tymoteuszka


Wnętrze kościoła w Moryniu © Tymoteuszka


Wnętrze kościoła w Moryniu © Tymoteuszka


Na Rynku w Moryniu © Tymoteuszka


Moryński Rynek © Tymoteuszka


W lodziarni - Moryń © Tymoteuszka

Agro w Moryniu nie zachwyca. Wygląda jak wielki pokój z aneksem dla pracowników. Pod prysznicem pająki i pajęczyny.
Czy ktoś kiedyś tutaj sprzątał? Albo wie jak to się robi? Jak nie, to chętnie go nauczę, oczywiście nie za darmo. Cholera jasna, jak tak można, gościu się nie wstydzi tego syfu?
Pech chciał, że we wsi wyłączyli prąd.............póxniej przestała lecieć wod z kranu.
Dobrze, że przed wyjazdem do sklepu zrobiliśmy po kubku herbaty, jest się co napić.
Zupy nie ugotujemy? OK. Nie mamy chleba, ale mamy jeszcze pomidory.........ups.
Na szczęście po jakiejś godzinie włączyli prąd, lodówka zaczęła chodzić, wstawiamy wodę na zupę, będzie zupa, jest zupa.
Jest i herbata, dużo herbaty. Pić się chce.
Wskakujemy szybko pod prysznic. Kto wie, może za pół godziny znów wyłączą?


Ugotowaliśmy zupę na kolacje z tego, co mieliśmy :) Pycha. © Tymoteuszka

Na koniec dnia układamy trasę na jutro, zaklepujemy też kolejną kwaterę..........
Ciekawe co przyniesie następny dzień?
Oby było wszystko dobrze, oby.

Zapraszam na dalszy ciąg opowieści z wyprawy.