W polu, niejednym z resztą...czyli "Dzień Czarnego Bociana"

Środa, 19 czerwca 2013 · dodano: 20.06.2013 | Komentarze 5

Tymoteuszka, jak wiecie doskonale nie lubi szlaków konnych, gdyż na nich jest najwięcej piachu, nierówności itd.
Tymoteuszka tym bardziej nie lubi się zapuszczać na pole, gdyż tam też jest dużo piachu i innych niespodzianek, np. czyhające za rogiem na Tymoteuszkę myszy.
(Tymoteuszka na widok myszy wpada w panikę), cóż poradzić?

Ciekawe co Tymoteuszkę dzisiaj podkusiło by wyjechać w pole i to nie traktorem, ani jakąś tam maszyną rolniczą, tylko rowerem, i to w dodatku Czarnym Bocianem, który uwielbia takie klimaty, wręcz czuję się on jak u siebie, jak ryba w wodzie :)
Sprawiam mu przyjemność i robię dzisiaj "dzień Czarnego Bociana".

Jadę w pole, a nawet na kilka pól, ale zanim tam dojadę...

Widok z góry na Godaszewice i dalej na S8 i hektary lasów © Tymoteuszka

Uaha, wiatraki dwa :) © Tymoteuszka

Wbijam się w polną, ciekawe co czeka za rogiem? © Tymoteuszka

Czynny młyn w Chorzęcinie © Tymoteuszka

Czarny Bocian gdzieś w polu © Tymoteuszka

Za polem kościół w Chorzęcinie i jego dwie wieże © Tymoteuszka

Dzwonnica koło kościoła w Chorzęcinie © Tymoteuszka

Czuję sentyment do tej parafii, dlaczego?
Otóż w 2000 roku "urodziłam się" ponownie, to z tej parafii był organizowany wyjazd na Światowe Dni Młodzieży do Rzymu a Janem Pawłem II, i tutaj właśnie wszystko się zaczęło, zrodziło...Wyjazd pamiętam do dnia dzisiejszego z najmniejszymi szczegółami, minuta po minucie, dzień po dniu.
Takich dni (15 dni w podróży) nie zapomina się do końca życia.

2 miliony młodych w jednym miejscu, 50 stopni temperatury, śpiewy, tańce, koncerty, spotkania. Wszystko to dla niezwykłego Człowieka w bieli.

Św. Małgorzaty Dziewicy i Męczennicy © Tymoteuszka

Wybudowany zostal w latach 1886-1892 © Tymoteuszka

Podobają mi się witraże, nawet te najprostsze © Tymoteuszka

Zostawiam Bociana w polu i idę z buta po wiatrak © Tymoteuszka

Pod wiatrakiem © Tymoteuszka

Czarny Bocianie, gdzie jesteś? © Tymoteuszka

Dwa wiatraki na jednym zdjęciu © Tymoteuszka

Kultowy metalowy most na rzece Wolbórce © Tymoteuszka

Na zielonych pastwiskach...

Niedziela, 2 czerwca 2013 · dodano: 03.06.2013 | Komentarze 5

Ostatnimi razy nie udawało mi się tutaj dojechać. Dziś jest ten moment, kiedy zaglądam do Rezerwatu Konewka, jest on częścią Spalskiego Parku Krajobrazowego.
Rezerwat ten jest usytuowany na północ od Spały, w pobliżu wsi o tej samej nazwie i Trasy turystycznej Bunkier w Konewce

Informacje na temat rezerwatu znajdziecie w poniższym linku.

Rezerwat Konewka

Nadpiliczne Parki Krajobrazowe

Trasa: Tomaszów - Glinnik - zielony/czarny szlak rowerowy - Spała - Ciebłowice Małe - czarny szlak rowerowy - Tomaszów

Ta jeszcze nie rozwinięta © Tymoteuszka

Tory na Glinniku © Tymoteuszka

Żółte pole © Tymoteuszka

Drewniana, nowa kapliczka na Glinniku © Tymoteuszka

Murowana kapliczka na tle drewnianego domu © Tymoteuszka

Już tylko zostało pogorzelisko © Tymoteuszka

Znajomy znak - Zespół Nadpilickich Parków Krajobrazowych © Tymoteuszka

Zaglądam na spalski cmentarz, na którym pochowany jest generał.

Tutaj został pochowany gen. Tadeusz Buk © Tymoteuszka

Po czym wyjeżdżam z niej, by udać się do Rezerwatu Konewka.
I tak jadę bardzo przyjemnym szlakiem rowerowym - zielonym i czarnym zarazem, pośród lasów spalskich.

Którędy do Rezerwatu Konewka? © Tymoteuszka

W Rezerwacie Konewka © Tymoteuszka

Rezerwat prawem chroniony © Tymoteuszka

Jest to Rezerwat leśny o powierzchni 100 ha © Tymoteuszka

Wracam do Spały, gdzie robi się tłoczno, nie dziwie się, Spała przyciąga turystów. Z roku na rok jest ich coraz więcej.
Wieś otoczona jest na około lasami, w najbliższej jej okolicy znajduje się mnóstwo atrakcji turystycznych. Ma do tego specyficzny klimat, urok i czar, charakterystyczną zabudowę. Nie można także zapomnieć o Centralnym Ośrodku Sportowym, do którego przybywają bardzo często min. polscy siatkarze, ale nie tylko. Spała przyciąga.

Jedno z licznych rozlewisk w Rezerwacie Gać Spalska © Tymoteuszka

Koło Rezerwatu Gać Spalska, na odcinku kilometra istnieje droga z kostki bazaltowej © Tymoteuszka

Nad stawem w Spale nad Gacią © Tymoteuszka

Niedaleko stąd złoty zamek, złoty krąg :) © Tymoteuszka

Pięknie kwitnące drzewka koło Domu Leśników w Spale © Tymoteuszka

Tłok, wiele samochodów, piesi, motocykliści, rolkarze, biegacze na ulicach Spały doprawiają mnie do szewskiej pasji, nie lubię tłoku, dlatego szybko stąd uciekam.

Nad stawem © Tymoteuszka

Nad rozlewiskiem © Tymoteuszka

Rosną wodne drzewa © Tymoteuszka

Ale nietylko © Tymoteuszka

Skręcam z szosy w teren i jadę czarnym szlakiem rowerowym do miasta.
A w okół mnie pola umajony i zielone :)

Wśród żółtych pól Czarny Bocian czuje się jak pszczoła w miodzie :) //na czarnym szlaku rowerowym// © Tymoteuszka

Na zielonych pastwiskach © Tymoteuszka

Podczas koncertu anielskiego w Boże Ciało :)

Czwartek, 30 maja 2013 · dodano: 31.05.2013 | Komentarze 1

Po południu wysyłam szybkiego sms do zaprzyjaźnionego współtowarzysza wyjazdów rowerowych, Jerzego, z propozycją udania się do miasta Piotrkowa jak i Witowa.
Długo nie musiałam czekać na odpowiedź, pozytywną oczywiście.

W planach miałam wyjazd w stronę Opoczna, ale ten nie poszedł po mojej myśli.

Tradycją w Boże Ciało jest to, że zawsze po południu można się spodziewać deszczu i burzy. Na dzisiaj zapowiadają gwałtowne z możliwymi opadami gradu.
Mimo tego decydujemy się na wyjazd blisko 30 km za miasto.

Drogę do Piotrkowa pokonujemy szosą pośród lasów, czyli standartowo: Wiaderno, Młoszów, Golesze i Koło.
Po drodze widać ciemne chmury i słychać grzmoty. Mimo tego jedziemy dalej.
Jest parno i duszno, na termometrze na pewno grubo ponad 20 stopni.

W Kole spadają na nas pierwsze krople deszczu.
Mówię Jerzemu, że w Piotrkowie o 15.15 zaczął się koncert chóru w amfiteatrze.
Niestety jest po 16.00 i na pewno już nie zdążymy.
Zatem jedziemy na Stare miasto. Coraz bardziej pada.

Widok ze Starego Miasta na ulicę Słowackiego © Tymoteuszka

Kiedyś pisałam Wam, że w tym sanktuarium jest bardzo pięknie, a zarazem bogato.
Popatrzcie i ocencie sami.

Sanktuarium Matki Bożej Trybunalskiej © Tymoteuszka

W ołtarzu głównym znajduje się bardzo cenny obraz Matki Bożej Pocieszenia, zwany Matką Bożą Trybunalską © Tymoteuszka

Popijarska ambona w barokowym stylu z figurami czterech ewangelistów © Tymoteuszka

Jeden z bocznych ołtarzy © Tymoteuszka

Fresek na ścianach i sufcie tutaj nie brakuje, są piękne © Tymoteuszka

Przed drzwiami sanktuarium znajdujemy schronienie przed deszczem, później gradem.
Robi się nieciekawie.

Drzewo rosnące na jednej z kamienic © Tymoteuszka

A może ciekawie?

Korygujemy plany i rezygnujemy z Witowa, widząc czarne chmury w jego kierunku.

Kierując się w stronę Tomaszowa, tym razem pojedziemy sobie serwisówkami (szybszy wariant), Jerzy jest gotowy pokazać mi cmentarz żydowski w Piotrkowie, którego jeszcze ani razu na oczy nie widziałam.

Na jednym z cmentarzy żydowksich w Piotrkowie © Tymoteuszka

Niestety tylko jedno zdjęcie wyszło wyraźnie, otóż za ciemno (ciemne chmury oraz drzewa i wszelka roślinność zasłaniają słońce ;)).

kirkut w Piotrkowie

Ja tutaj z pewnością kiedyś powrócę. Z pewnością będzie to letni słoneczny dzień.

Trzeba zakasać rękawy i pedałować ile sił w nogach, robi się naprawdę nieciekawie.

Przeżywamy koncert anielskich grzmotów, piorunów i spadającego deszczu i gradu na ziemię.
Błyskawica błyskawicę ściga.
Cali mokrzy chronimy się na przystanku w Proszeniu.
Pomału robi się mi zimno, Jerzy daruję mi suchą kurtkę, siedzimy tak jeszcze dobre pół godziny z nadzieją, aż przestanie padać i wyjdzie słońce, które nas osuszy, bo w butach mamy kałuże.
Na szczęście po jakimś czasie ciśnienie wody z nieba maleje, ruszamy.

Brrrr, jak zimno.
Do Tomaszowa mamy jakieś 20 km.
Deszcz nie przestaje padać.
Skąd tyle wody się nazbierało tam na górze?
Jerzy zdradza przepis na miksturę, która może mi pomóc, aby się nie przeziębić.
Dziękuje.

Jestem już w domu. Zastanawiam się jak mam wejść, przecież ze wszystkiego kapie woda....hmmmm
Pierwsze co, wchodzę do wanny z gorącą wodą. Jak wspaniale.
Po kąpieli przygotowywuję ową miksturę.
Wypijam dwa kubki od herbaty :)
Jutro powtórzę, wypiję kolejne dwa.

Koncert chóru w amfiteatrze przegapiliśmy, ale ten prawdziwy, anielski, z nieba, był niczego sobie, nie do porównania. Na pewno zapamiętany na długo :)

Kupić czas w dwóch Rezerwatach i nad rozlewiskami

Niedziela, 26 maja 2013 · dodano: 28.05.2013 | Komentarze 3

Czy da się kupić czas?

Oj chyba nie.

A przydałby się na wszystko, taki dodatkowy czas.

Moim celem będzie Rezerwat Gać Spalska, tylko że od innej strony niż zwykle.
W planach mam jeszcze odwiedzenie Rezerwatu Spała, po drugiej stronie drogi wojewódzkiej 48.
Niestety Rezerwatu Konewka, który jest w pobliżu nie zaliczę, za mało czasu dzisiaj, z resztą nie tylko dzisiaj.

Oczarowały mnie :) © Tymoteuszka

Te tak samo :) © Tymoteuszka

Zrobić zdjęcie takim maciupinkom...to jest gratka :) © Tymoteuszka

W Rezerwacie Przyrody Gać Spalska © Tymoteuszka

Nad Gacią jedno z rozlewisk usycha ;( © Tymoteuszka

Następne piękne © Tymoteuszka

Teraz przejadę rzeka Pilicę mostem im. T.Buka, a następnie udam się do willowej dzielnicy Spały, gdzie na samym jej końcu ma początek Rezerwat Spała.

Most im. generała Tadeusza Buka w Spale © Tymoteuszka

Historia spalskich mostów © Tymoteuszka

W rezerwacie Spała © Tymoteuszka

Konwalie czy dzwoneczki, wszystko mi jedno.

Konwalii było zdecydowanie więcej i więcej, całe pola konwalii © Tymoteuszka

Białe cudo malutkie © Tymoteuszka

Tędy pewnie przeszła zgraja dzików... dobrze, że już ich nie ma © Tymoteuszka

Im dalej, tym ścieżka coraz to węższa, aż w końcu trzeba jej szukać.
Zboczyłam więc, krzakami, laskiem dostałam się do rozlewiska tudzież bagna, jak to tam go zwał...zawróciłam nad Piliczną ścieżkę i zawróciłam do Spały :)

Jedna z dzikich ścieżek w rezerwacie © Tymoteuszka

Oto drzewo © Tymoteuszka

Znak Hubertusa © Tymoteuszka

Takie delikatne © Tymoteuszka

Nad rozlewiskiem między Spałą a Ciebłowicami © Tymoteuszka

Tutaj zaczęło lać, więc uciekam w stronę miasta.

Komary cięły, dlatego też zaczęło padać :) © Tymoteuszka

Podczas deszczu znalazłam schronienie na przystanku....

Na przystanku w Ciebłowicach Małych © Tymoteuszka

Po drodze skręcam na cmentarz w Białobrzegach (dzielnica Tomaszowa), tylko gdzie on jet?
Nigdy tutaj jeszcze nie byłam.

Czarny i biały Chrystus na cmentarzu w Białobrzegach © Tymoteuszka

Jeden ze starszych pomników © Tymoteuszka

Jest ich więcej © Tymoteuszka

Nadal mi się on podoba.
Choć popada w ruinę z braku pieniędzy na renowację, dlatego ratujmy nasz skarb!!!
Białobrzegi

Drewniany kościół w Białobrzegach z murowaną dzwonnicą © Tymoteuszka

Ratujmy kościół w Białobrzegach © Tymoteuszka

Takie klimaty to ja uwielbiam © Tymoteuszka

Precyzyjny :) © Tymoteuszka

Ratusz Miejski w Tomaszowie M © Tymoteuszka

Wieża Pałacu Ostrowskich w Tomaszowie M © Tymoteuszka

do Rezerwatu Czarny Ług

Piątek, 10 maja 2013 · dodano: 13.05.2013 | Komentarze 5

Nie wiem czy wcześniej wspominałam o tym, ale w tym roku chciałabym odwiedzić wszystkie rezerwaty przyrody napotkane po drodze i nie po drodze.
Już widziałam ich kilka w tym roku.
Dzisiaj dołączam kolejny.
Wybieram Rezerwat Czarny Ług zatem wybieram się do niego po pracy.

Bocian z wiosną w tle © Tymoteuszka

Kieruję się na Wiaderno, mniej więcej w połowie drogi do Młoszowa skręcam z szosy w leśną drogę. Decyduję się na łódzki konny szlak, mimo, że czuję do niego niechęć, tym razem pozytywnie mnie zaskakuje.
Nie jest to zwykły konny, ale wariant dla bryczek.
Sami zobaczcie, aż chce się jechać :)

Na łódzkim szlaku konnym (wariant dla bryczek) © Tymoteuszka

Dysponuje mapą Dolina Pilicy 1:75000, na takiej mapie rezerwat to przysłowiowa kropka, ponieważ ten ma zaledwie 2,46 ha.
Główną atrakcją rezerwatu jest wysokie torfowisko.
To tu?

W rezerwacie Czarny Ług © Tymoteuszka

a może też tu, gdzie wchodzić nie było wolno?

Jest to florystyczny i torfowiskowy rezerwat przyrody © Tymoteuszka

wstęp wzbroniony....

W pobliżu wsi Młoszów, niedaleko Jeziora Sulejowskiego © Tymoteuszka

Jest rezerwatem ścisłym utworzonym w 1996 r © Tymoteuszka

Obszar po którym krążę to bardzo podmokły teren, opony mokre, śliskie, dróżki jako takie, wjeżdżam także tam, gdzie nie powinnam, najwyżej poniosę za to karę, jednak czuję chęć popedałowania na taki teren. Muszę jednak przeskoczyć rów pełen wody. Gdzieniegdzie muszę zsiąść z roweru i go prowadzić.
Może niektórzy powiedzą, że jestem nie przepisowa, albo kamikadze - ja mam to gdzieś. Muszę i tyle.

Powierzchnia rezerwatu to 2,46 ha © Tymoteuszka

Głównym przedmiotem ochrony jest torfowisko wysokie typu atlantyckiego © Tymoteuszka

W tutejszym lesie, na podmokłym terenie czuję się jak na zeszłorocznym DYMNO 2012, jak ja nie cierpię komarów!!!!
Ślady swędzą do tej pory.
A Dymno już jutro, ehhhhh, jak ja zazdroszczę tym, co tam jadą, tych komarów, tego piasku, tych podmokłych terenów, tych bagien, tych map, tego lasu.....tego posiłku po zawodach, tego wspaniałego wspólnego noclegu na hali.

Występują tutaj min. rosiczka okrągłolistna i żurawina błotna © Tymoteuszka

Niestety żadnych roślinek, niespotykanych kwiatuszków nie napotkałam na swej drodze, może gdybym weszła dalej, w to prawdziwe bagno pełne wody....niestety zapomniałam kaloszy.... :) a może te roślinki jeszcze się nie ukazały?

Niedaleko rezerwatu Czarny Ług © Tymoteuszka

Teraz kieruję się bliżej Zalewu Sulejowskiego, skręcając w Iłkach prosto do lasu, tym samym lada moment wyłoni mi się brzeg Jeziora Sulejowskiego.

Tuż obok Jeziora Sulejowskiego.
Próbuję przemierzyć kilometrów kilka zielonym szlakiem rowerowym im. Z. Goliata, który biegnie na około Jeziora tworząc pętelkę.
Z różnych opowiadań wiem, że ten oto szlak jest wymagający i nie należy do łatwych z racji tego, że w większości poprowadzony jest terenami leśnymi o różnym podłożu.

Na zielonym szlaku im. Zygmunta Goliata © Tymoteuszka

Wiedzie on dookoła Jeziora Sulejowskiego © Tymoteuszka

Odcinek, którym jadę zalicza się do piaszczystych, ale daję radę, miejscami nie da się jechać, więc zsiadam z siodła i prowadzę, a w piasku grzęzną stopy z butami, koła się zapadają.

Głównie przez lasy © Tymoteuszka

Wyjeżdżam z piaskownicy i udaję się przez Babi Dół i Nagórzyce do miasta.

Reklama naleśnikowego :) © Tymoteuszka

Może i ja kiedyś zostanę rolnikiem? © Tymoteuszka

Na zakręcie śmierci pobijam rekord szybkości zjazdu tejże wycieczki :)

z Jerzym do rezerwatu Małecz podziwiać różaneczniki zółte

Czwartek, 9 maja 2013 · dodano: 10.05.2013 | Komentarze 1

Dzisiaj zapowiada się luźniejszy wieczór, dlatego też odpowiednio wcześnie wysyłam wiadomość do Jerzego z propozycją pojechania do Rezerwatu Małecz, który został utworzony z myślą ochrony różanecznika żółtego.
Wcześniejsza samotna moja wycieczka do tego rezerwatu nie powiodła się.
Dzisiaj będzie inaczej.

Na samym początku ustalamy według swoich map trasę, którą chcemy jechać.
I tak z Tomaszowa kierujemy się na Cekanów, później lasem wśród pachnących drzew, w towarzystwie dwóch zajęcy pedałujemy najpierw koło Rezerwatu Kruszewiec, później do Rezerwatu Małecz, gdzie robimy dłuższy postój.

Jerzy już czuwa :)

Miejsce wspólnego startu © Tymoteuszka

Wjeżdżamy w las, już na samym początku mijamy piękne drzewo © Tymoteuszka

Po drodze mijamy Rezerwat Kruszewiec © Tymoteuszka

Dojechaliśmy do celu dzisiejszej wycieczki - Rezerwat Małecz © Tymoteuszka

Okrążamy nieco Rezerwat w poszukiwaniu różaneczników, Jerzy tłumaczy mi o co chodzi z betonowymi słupkami w bitymi w ziemię - wstyd się przyznać, ale nie wiedziałam :(, mimo, że startowałam w zawodach na orientację i nie tylko rowerowych.

Niestety musimy jeszcze nieco poczekać, aż wyłonią swoje piękno z pąków © Tymoteuszka

Niektóre już puszczają kwiaty © Tymoteuszka

Na to wychodzi, że trzeba będzie jeszcze raz tutaj przyjechać w celu obejrzenia tych pięknych kwiatów. Dzisiaj ledwo co puszczają pąki.
Długa zima zrobiła swoje.

Muszę uzbroić się w cierpliwość, przyjadę tutaj niebawem © Tymoteuszka

Kto jest chętny wybrać się tam ze mną? :)

W Rezerwacie Małecz © Tymoteuszka

Halo, jest tam kto? © Tymoteuszka

Postanawiamy nie wracać się tą samą drogą, bo to zupełnie bez sensu, więc proponuję przejazd przez Małecz i zobaczenie po drodze dworu i parku w tej wsi sąsiadującej z Lubochnią.

"Maryio Królowo Polski módl się za nami" - dn. 3 maja 1975r © Tymoteuszka

Aleja koło Tajemniczego Parku w Małeczu © Tymoteuszka

Dwór w Tajemniczym Parku © Tymoteuszka

Przejeżdżamy przez Lubochnię, jadąc prosto do Tomaszowa.

Wieże kościoła w Lubochni © Tymoteuszka

W mieście rozstajemy się i każdy pedałuje w swoje strony.
Przejeżdżam przez most nad Wolbórką, robię zdjęcia i jadę prosto do domu.

Wolbórka, jedna z rzek przepływających przez Tomaszów Maz © Tymoteuszka

Z tej strony mostu, w Wolbórce dobre 15 lat temu kąpał się najwspanialszy pies na świecie, nasz brat - Maks © Tymoteuszka

Było pięknie, zielono, pachnąco, świeżo, ciepło.
W nocy spałam jak zabita :) hehe
Dziękuje za wspólną jazdę szosą i terenem.
Piszę się na przyszłość.

po deszczu magnolie i nie tylko....

Sobota, 27 kwietnia 2013 · dodano: 29.04.2013 | Komentarze 2

Sobota.
Prawie cały tydzień byłam z mamą, czyli miałam dyżury dzienne.
Z resztą dziś nie było inaczej.

Dziś myślami jestem tutaj w Łodzi (zaledwie 50 km od domu), tak blisko, a tak daleko, na zawodach na orientację, z wiadomych powodów :) Szkoda, że tylko myślami, a nie ciałem i duchem.

Po 14.00 mogłam gdzieś sobie pojechać, ale...padał deszcz.
Do jakiegoś tam momentu, nie pamiętam.

Dlatego skusiłam się na przejażdżkę po terenie zielono-miejskim.
Zaczęłam od Parku Solidarność, później przejechałam się wałem wzdłuż Wolbórki aż za schronisko dla bezdomnych psów, zajrzałam też do zapomnianego parku na Michałówku, do Rezerwatu Niebieskie Źródła, a na końcu wybrałam się do Parku Rodego i na budowę Placu Kościuszki, później udałam się do domu.

Obrazki z dzisiejszej tułaczki wyglądają tak:

drzewa też zakwitły © Tymoteuszka

w parku Solidarność © Tymoteuszka

kwitną © Tymoteuszka

kalorowy park © Tymoteuszka

tulipany w parku © Tymoteuszka

Wałem po lewej strony Wolbórki jechało się troszkę niewygodnie ;)

Wolbórka z jednej z kładek © Tymoteuszka

Zapomniany Park na MIchałówku.

w parku na Michałówku © Tymoteuszka

przyszły na świat :) © Tymoteuszka

w Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka

w Rezerwacie Niebieskie Źródła © Tymoteuszka

wiosna to piękna pora roku © Tymoteuszka

w Parku Rodego © Tymoteuszka

Przez Plac Kościuszki do domu.

tu narazie jest ściernisko... © Tymoteuszka

...ale będzie San Francisko. Rewitalizacja Placu Kościuszki. © Tymoteuszka

Masa Krytyczna + pedałowanie na dwa rowery

Piątek, 26 kwietnia 2013 · dodano: 27.04.2013 | Komentarze 2

W ostatni piątek miesiąca zazwyczaj są organizowane Masy Krytyczne.
Po dłuuugiej przerwie pojawiła się i w Tomaszowie.
Po raz drugi rowerzyści przejechali ulicami miasta.
Tym razem jechaliśmy: Plac Kościuszki - św. Antoniego - Głowackiego - Nowowiejska -Filia Uniwersytetu Łódzkiego (meta - grillowanie ze studentami).

Odpowiednio wcześniej wysyłam smsa do kolegi Jerzego z propozycją wyjechania tuż po 17.00. Odpowiedź brzmi: jedziemy :)

I tak do Masy mamy troszkę czasu, więc pedałujemy gdzie pieprz rośnie, czyli do lasu.

rowery dwa © Tymoteuszka

muszę się spieszyć, Jerzy mi ucieka :) © Tymoteuszka

Po krótkiej rundce po lesie postanawiamy jechać na start, czyli na Plac Kościuszki, gdzie rowerzyści już się zbierają.

dziwne, śmieszne, oryginalne © Tymoteuszka

masa jedzie © Tymoteuszka

powoli się człapiemy © Tymoteuszka

zaraz meta © Tymoteuszka

Na masie wstawiło się blisko 100 rowerzystów !!!

Masa na zdjęciach i nie tylko

Na mecie masy mieli być studenci, miało być grillowanie. Gdy dojeżdżamy do Filli, zastajemy zamkniętą bramę, ani jednego studenta.
Od organizatora pada propozycja, aby przemieścić się do Alibi.
To taki lokal :) wiadomo z czym. Zupełnie mi to nie odpowiada, Jerzemu też.
Zatem po dłuuugiej dyskusji pada słowo jedziemy.
Gdzie? Sami nie wiemy.

latarenka na cmentarzu na Smutnej © Tymoteuszka

Jedziemy na cmentarz, Jerzy pokazuje mi min. latarenke i stary pomnik w części ewangelickiej.

w przybliżeniu © Tymoteuszka

Później prowadzi mnie tam, gdzie jestem poraz pierewszy :)

rzeczka Czarna © Tymoteuszka

chata "kadilak" :) © Tymoteuszka

Po jeździe po mieście krótki wypad za miasto.
W znane mi miejsce.

prawie zachód nad Piasecznicą © Tymoteuszka

Dzięki za wspólne rowerowanie w terenie i na szosie.

Walka z wiatra(ka)mi, w drodze do i z królewskiego miasta i bracia więksi :)

Niedziela, 21 kwietnia 2013 · dodano: 22.04.2013 | Komentarze 6

Niedziela - dzień wolny od pracy, to nie znaczy, że wolny od obowiązków.
Na początku spełniam to, co mam do wypełnienia.
Po obiedzie ruszam, bo już wszystko zrobione.
Czas na relaks.

Na szybko myślę, gdzie by tu pojechać.
Pada na Wolbórz - Królewskie miasto.
Z powrotem chcę zahaczyć o Rezerwat Czarny Ług w okolicach Młoszowa, w pobliżu którego znajduje się torfowisko wysokie. Czy się uda, zobaczymy.

Jadę w stronę Jednostki Wojskowej, na końcu ulicy, na której mieszkam niespodziewanie spotykam znajomego, Jerzego, ten wraca z wycieczki. Wymieniamy kilka zdań - dawno się nie widzieliśmy - jest wesoło, po czym każde jedzie w swoją stronę.
Ja wioskami obok S8, Jerzy do domu.

wiosna © Tymoteuszka

Lekko mi się jedzie, widocznie mam wiatr w plecy :)
Nie myliłam się.
Ciekawe jaki będzie, gdy będę jechała do domu.

Na horyzoncie widzę Wolbórz. Nie tak dawno stał się ponownie miastem.
Wolbórz to bardzo ładne miasteczko, nie małe i nie duże, zadbane, odnowione, proste, z Rynkiem z kolegiatą w centrum i wielkim pałacem i parkiem na uboczu, z niebanalnymi prostymi chatami, rzeczkami i mostkami.
Warto tutaj przyjechać.
Zobaczcie sami.

nad rzeczką nieopodal Wolborza © Tymoteuszka

stawy w parku pałacowym w Wolborzu © Tymoteuszka

wzbił się © Tymoteuszka

bocian © Tymoteuszka

park pałacowy © Tymoteuszka

pałac Biskupów Kujawskich w Wolborzu © Tymoteuszka

z 1768-73 r © Tymoteuszka

Jadąc przez centrum decyduję się na skręt w lewo, drogowskaz na skrzyżowaniu podpowiada, że dojadę tędy do Tuszyna.....zerkam na mapę.....niestety dziś do Tuszyna nie zajadę, ale pojadę kilka kilometrów tą drogą, by w Lubiatowie skręcić w prawo i później za rozlewiskami rzeki Wolbórki znów w tę samą stronę, w ten sposób znowu pojawię się w Wolborzu, ale po drodze zobaczę coś ciekawego.
I tak, w Lubiatowie widzę to:

pale © Tymoteuszka

Jestem tutaj po raz drugi, ale ten pierwszy raz wypadł na okres wiosenno-letni, gdzie liście wszystko zakrywały i praktycznie nic nie widziałam zza płota.
Dziś jest inaczej.

Choć jest brama, są napisy, udaje mi się podjechać, podejść jak najbliżej, by się nie złapać ;)
Tutaj zaczynam sesję fotograficzną (wszystkiego Wam nie pokaże :P )

kwiatki © Tymoteuszka

kwiatki © Tymoteuszka

dawny folwark elektryczny XIX-XXw. w Lubiatowie © Tymoteuszka

krzyż koło Folwarku © Tymoteuszka

Droga z Łaknarza do Bogusławic jak marzenie, gdyby jeszcze tak nie wiało.... :)
Widoki niesamowite. Pagórkowato jest już, gdy wyjeżdżam z Wolborza.
Po drodze widzę rzesze bocianów, Czarny Bocian jest zachwycony, cóż się dziwić, widzi swoich braci większych.

widok pagórkowaty © Tymoteuszka

kwiatki © Tymoteuszka

Bogusławice - granicząca wieś z Wolborzem szczyci się ze stadniny ogierów, na jej obszarze znajdują się ciekawe budynki, w tym pałac z XVIII-XIX w.
Niestety na teren, gdzie się znajdują owe budynki trzeba mieć pozwolenie na wjazd, na fotografowanie....
I tym razem nie ryzykuje....

na terenie Stadniny ogierów w Bogusławicach © Tymoteuszka

bocian © Tymoteuszka

Wyjeżdżając z Ośrodka, pojawiam się na chwilę na cmentarzu w Wolborzu z zabytkową kaplicą cmentarną.

krzyż na cmentarzu w Wolborzu © Tymoteuszka

Jadę dalej, w stronę centrum, odnowionego nie tak dawno rynku z Kolegiatą Wolborską....

na Rynku w Wolborzu © Tymoteuszka

Rynek w Wolborzu © Tymoteuszka

Czy ja jadę, a może raczej stoję w miejscu?
Czy ja pedałuje?
Tak, wkładam siły ile mogę, ale nie mogę jechać szybciej.
Nie dość, że droga z Wolborza do Chorzęcina jest w fatalnym stanie, to jeszcze mam wiatr w twarz. Jednak ważne, że jadę. Prędkość drastycznie spada.
Ze średniej 22 km/h na końcówce powyżej 18 km/h.
Siła wiatru jest potężna :)

W Chorzęcinie obchodzę na około zabytkową kaplicę cmentarną z 1859r.

kaplica cmentarna w Chorzęcinie © Tymoteuszka

krzyż © Tymoteuszka

kościół w Chorzęcinie © Tymoteuszka

Na wysokości wielkiego wiatraka w puzlach skręcam wedle drogowskazu //ŚWIŃSKO - 1km//, tam już byłam nieraz, zawsze szukałam jednego: dworu z 2 połowy XIX w. - nigdy nie udało mi się go odszukać, dlaczego?
Czy tym razem też tak będzie?

Na mapie dwór oznaczony jest po prawej stronie drogi na zakręcie.
Dobrze, że nie ma liści na drzewach, bo znów bym go ominęła :)
Jest!!! Jedno ale :)
Dwór to budynek zamieszkały, w prywatnych ręcach, więc znów się zakradam jak najbliżej....i żeby nie być schwytanym szybko robię fotki i zmykam w siną dal, już mnie nie ma!!!

dwór w Świńsku z 2 połowy XIX w. © Tymoteuszka

Przez Łagiewniki, Łazisko i słynny wiadukt nad S8 ;), wpadam do Tomaszowa, mijam dom i kieruję się na cmentarz, chcę ogarnąć grób dziadków, dawno mnie tutaj nie było.

kwiatki na cmentarzu na Dąbrowskiej © Tymoteuszka

Brakuje mi takich wyjazdów rowerowych, bardziej brakuje mi współzawodnictwa na zawodach na orientację.
Być może powrócę w przyszłym roku na listę startową, kto wie?

Do Afrykańskiego buszu...

Czwartek, 18 kwietnia 2013 · dodano: 22.04.2013 | Komentarze 3

Tytuł wszystko Ci powie.

Owe tytuły budują się w mojej wyobraźni podczas wycieczki, z biegiem kilometrów jest ich coraz więcej, jednak wybieram taki obraz, który utkwił mi najbardziej w pamięci- tak powstał ten.

Jest czwartek, nie mam zbyt dużo czasu, wyruszam po pracy, tam, gdzie miałam dojechać z Amigą, ale z powodu śniegu nie udało się.

Więc jadę przez Wiaderno, tam gdzie rosną bazie...

druga moja zdobycz kwiatowa w tym roku :) = przylaszczki? © Tymoteuszka

W Nagórzycach lecę w dół po polnej ścieżynce, która wiedzie nad rzekę Pilicę.
Po drodze mijam kapliczkę.
I czeka na mnie najprzyjemniejszy moment - ostra jazda w dół po piachach.
Maksymalnie wciskam hamulec. Nie lubię zjeżdżać ostro w dół - lęk został z dzieciństwa.

biała kapliczka © Tymoteuszka

turlanie piaszczystym wąwozem do Doliny Pilicy © Tymoteuszka

Tutaj czuję się jak w Afrykańskim buszu.
Gorąco, a może wilgotno, w oczy co chwile coś, lub ktoś wpada (nie założyłam okularów), owady są nieznośne, wlatują tam gdzie nie potrzeba :), no i te afrykańskie domki na wodzie. Busz, nie umierać :)

nad brzegiem PIlicy w okolicach tamy © Tymoteuszka

widok z brzegu Pilicy na tamę na Zalewie Sulejowskim © Tymoteuszka

Pilica © Tymoteuszka

Jadę dalej, tzn. do domu, jednak muszę się przeprawić przez szeroką Pilicę, może zamienić Bociana na rower wodny? Nie!!!
Wjeżdżam na tamę, po mojej prawej mam wspaniały widok na Zalew Sulejowski, po lewej wspaniały widok na szeroką Pilicę i jej Dolinę.

Jadę terenem, na wysokiej skarpie, po lewej mijam Kopalnię Piasku w Białej Górze.

Po drodze zauważam sarenkową rodzinkę :)

rodzina sarenek © Tymoteuszka

Po drugiej stronie widzę coś, czego nie powinnam.
Aż serce ściska.
Dzikie wysypisko utworzone przez ludzi.

wysypisko śmieci w lesie :(, przykro na to patrzeć © Tymoteuszka

widok ze skarpy na Kopalnię piasku Biała Góra © Tymoteuszka

Przez Smardzewice, lasem, Rezerwatem Niebieskie Źródła, do domu.

na cmentarzu w Smardzewicach © Tymoteuszka

piękne bazie © Tymoteuszka

w buszu Afrykańskim :) © Tymoteuszka

tam gdzie bobry żerują :) © Tymoteuszka

Jak miło znowu pojeździć po pracy.
Jednak teraz taki wolny wieczór to u mnie wyjątek, ale czemu z niego miałam nie skorzystać?